เซร่าร้องไห้คร่ำครวญ “ไม่ว่ายังไงฉันก็เป็นลูกสาวของเขา เขาจะไม่ปฏิเสธฉันจริง ๆ หรอกใช่ไหม? คุณผู้หญิง คุณได้โปรดอย่าพูดอีกเลย คุณเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของฉันด้วยการอยากให้ฉันอยู่ที่นี่งั้นเหรอ? คุณมันเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่าคะ?”
คุณผู้หญิงรู้สึกหมดหนทาง เธอหลับตาลงขณะที่น้ำตาสองสายไหลอาบลงมา
“เซร่า ถ้าเธออยากไป ฉันจะไม่ห้ามเธอเลย แต่เธอต้องคิดให้รอบคอบ ตระกูลอาเรสไม่ใช่ที่ที่เธอจะมาก็มา จะไปก็ไปได้ตามใจชอบ แล้วก็เรื่องของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน คุณท่านปู่อาเรสได้ออกคำสั่งและขอให้เราเก็บเงียบเรื่องนี้เอาไว้ ดังนั้นเธอไม่สามารถเปิดเผยอะไรได้แม้แต่เรื่องเดียวหลังจากที่เธอไป ไม่อย่างนั้น จากสิ่งที่ฉันรู้มาเกี่ยวกับคุณท่านปู่อาเรส เขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปอย่างง่ายดายแน่ถ้าเธอได้สร้างหายนะไว้”
เซร่าเพียงต้องการหนีจากสถานที่อันเลวร้ายนี้เท่านั้น “ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งนั้นค่ะคุณผู้หญิง ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ ฉันจะไม่พูดอะไรสักคำ”
“งั้นก็สาบานต่อหน้าแท่นบูชาสิ” จู่ ๆ ดีแลนก็เดินเข้ามา
เซร่ายกมือขึ้นทันทีและสาบาน “ฉันสาบานว่า ฉัน เซร่า เซเวียร์ จะยอมรับความตายถ้าหากฉันหลุดพูดไปแม้แต่เดียวเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน”
ดีแลนพูดต่อ “ในเมื่อใจของเธอไม่อยู่ที่นี่แล้ว เธอก็ไปได้”
เขาเหลือบมองมาที่คุณผู้หญิง “ในเมื่อเธอต้องการไปอย่างตามอำเภอใจ ไม่ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว คุณก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเธออีกต่อไปในวันข้างหน้านะ”
คุณผู้หญิงหน้าแดงและพูดอย่างกระซิบ “ค่ะ คุณท่าน”
ดีแลนส่งคนให้มาพาเซร่ากลับไปที่บ้านของเซเวียร์
ในขณะที่เซย์นนั้นอยู่ที่บ้าน แองเจลีนได้ย้ายออกจากห้องนอนของเชอร์ลี่ย์และย้ายเข้าไปอยู่ในห้องนอนที่เซร่าเคยพักอยู่ก่อนหน้านี้
เมื่อเซร่ากลับมาอย่างกะทันหัน เธอจึงไม่มีที่ให้อยู่
เซร่านั่งบนโซฟาตรงชั้นหนึ่งและร้องไห้อย่างช้ำใจ
“ฉันเพิ่งไปได้ไม่นาน แล้วตอนนี้ก็ไม่มีห้องให้ฉันอยู่ในบ้านหลังนี้ซะแล้ว นี่พวกคุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง?”
แอนเดินออกมาและเห็นว่าสีหน้าของเซร่าคือโกรธและไม่เต็มใจด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!