ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 933

โคลหันหลังและจากไป

แองเจลีนมองแผ่นหลังของโคลที่ยาว สูงและเด็ดเดี่ยว ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันทับซ้อนกับรูปร่างของเจย์ขณะที่เธอนึกถึงเขา

ตาที่ไร้ชีวิตชีวาและหมองคล้ำของแองเจลีนค่อย ๆ เพิ่มการโฟกัสขณะที่เกิดความสับสนในน้ำตาที่เป็นประกายระยิบระยับและชัดเจน

เจย์บี้จากไปแล้ว และภารกิจในเมืองอิมพีเรียลของโคลก็สำเร็จ

โคลบอกเธอว่าเหตุผลที่เขามาที่เมืองอิมพีเรียลคือเพื่อตามหาคนที่หายไปเมื่อประมาณ 40 ถึง 50 ปีก่อน นั่นอาจจะใช่ป้าโคลอี้ไหม?

ด้วยเหตุที่ว่านามสกุลของแม่ของเจย์บี้...คือยอร์คเหมือนกันใช่ไหม?

เป็นไปได้ไหมว่านี่อาจจะเป็นความบังเอิญ หรือ…

จู่ ๆ แองเจลีนก็พุ่งออจากเตียงและวิ่งออกไปข้างนอกเหมือนเธอเป็นบ้า

ที่ประตูห้องวอร์ด เกรย์สันบอกกับเธอว่า “เขาจากไปแล้วครับ นายหญิงเซเวียร์”

แองเจลีนเดินงุ่มงาม

ไม่มีใครรู้ว่านานแค่ไหนก่อนที่สายตาที่สงบของแองเจลีน ที่เหมือนกับพระแก่ ๆ ที่กำลังนั่งสมาธิจะเริ่มกับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

เกรย์สันได้ยินเสียงเบา ๆ ของแองเจลีนพูดว่า “เตรียมมีดคม ๆ ให้ฉันสักเล่มที เกรย์สัน ยิ่งคมยิ่งดี”

แม้ว่าเสียงของเธอจะเบา มันก็แบกรับความแหลมคมด้วยความตั้งใจที่จะทำลายทุก ๆ อย่าง

เกรย์สันตะลึงงัน “คุณต้องการมันไปทำไมเหรอครับ นายหญิงเซเวียร์?”

แองเจลีนเดินเซไปที่เตียง เสียงของเธอดูสงบและเยือกเย็นแปลก ๆ “ฉันรับลูกสุนัขที่น่ารักและเชื่องมาในวันก่อน หลังจากที่ป้อนข้าวป้อนน้ำได้ไม่กี่วัน ฉันก็รู้ตัวว่ามันกัด มันจะนำมาซึ่งความหายนะเพื่อคงความป่าเถื่อนไร้กฎเกณฑ์เช่นนี้ต่อไป”

เกรย์สันดูสงสัยเป็นอย่างมาก “ได้ครับ นายหญิงเซเวียร์”

จากนั้น แองเจลีนก็ขจัดความสิ้นหวังของเธอออกไป เธอไม่เพียงแต่ไม่กิน ไม่ดื่ม และไม่นอน แต่เธอยังเริ่มฝึกฝนร่างกายอีกด้วย

เธอขอให้แพทย์สั่งของเหลวที่ให้พลังงานแก่เธอ