ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 958

อย่าลืมว่า ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยรักกันมาก ๆ

จู่ ๆ เซ็ตตี้น้อยก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ “คุณคะ หนูขอเวลาครู่หนึ่งนะคะ”

หลังจากนั้น เซ็ตตี้น้อยก็วิ่งลงไปยังชั้นล่างและทำชาเอิร์ลเกรย์ถ้วยโปรดของเจย์ให้เขาก่อนที่จะนำมันขึ้นมาชั้นบน

“คุณคะ ดื่มชาสักหน่อยนะคะ”

เจย์งงเล็กน้อยพร้อมกับยิ้ม “ขอบคุณนะ”

เจย์ยังคงตระหนักถึงสิ่งที่เขาทำอยู่ตรงนั้น หลังจากที่ดื่มชา เขาก็นั่งบนเก้าอี้เปียโนพร้อมกับมือเรียวทั้งคู่ของเขาวางบนแป้นงาช้าง เขาพูดว่า “ฉันคิดว่าฉันจะลองเล่นเพลง

Red Spider Lily นี่”

เซ็ตตี้น้อยดีใจมาก “เยี่ยมไปเลยค่ะ”

เจย์หลับตา ท่วงทำนองที่คุ้นเคยกำลังเล่นในหัวของเขา

บางทีมันอาจเป็นเพราะความจำที่พิเศษของเขาที่เขามีเนื้อเพลงทั้งหมดถูกจดจำในความคิด

บางทีมันอาจเป็นความทรงจำที่ห่างเหินที่นำทางมือของเขา ทำให้เขาเล่นทั้งเพลงได้อย่างไหลลื่น

เซ็ตตี้น้อยปรบมือให้กับเขา “คุณคะ คุณเล่นเพลงนี้ได้ดีมากเลย”

เมื่อเจย์เล่นเพลง Red Spider Lily ท่วงทำนองหนักแน่นและเต็มเปี่ยม ฟังดูมั่นใจและสง่างาม

มันเป็นครั้งแรกที่เซ็ตตี้น้อยได้ยินพ่อของเธอเล่นเพลงนั้น เธอเปล่งเสียงออกมาว่า “เพราะงั้น นี่คือวิธีที่ควรเล่นเพลง Red Spider Lily เหรอคะ?”

เจย์ยิ้ม “ทุกคนมีการตีความเพลงนี้ในแบบของตัวเอง ฉันคิดแบบนั้นเนื่องจากมันเป็นเพลงรัก มันก็ควรมีความั่นคงและเข้มงวดตามคำมั่นสัญญา”

เมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาก็หัวเราะกับตัวเอง “หนูยังเด็ก เพรางั้นหนูอาจจะไม่รู้ความหมายที่แท้จริงของเพลงนี้ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมหนูไม่สามารถดึงอารมณ์ที่ซื่อสัตย์และหนักหน่วงในเพลงออกมาได้ แต่ยังไงก็ตาม หนูก็เล่นได้ดีมากด้วยอายุเท่านี้”

เซ็ตตี้น้อยตอบกลับว่า “หนูรู้ค่ะ คุณแม่ของหนูบอกว่าเธอเขียนเพลงนี้ให้กับคุณพ่อ คุณแม่สารภาพรักกับคุณพ่อผ่านเพลงนี้ เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณแม่อาจจะอยู่ในเมืองที่พลุกพล่านหรือความโดดเดี่ยวของชีวิตหลังความตาย คุณแม่ก็จะไม่เลิกรักคุณพ่อของหนู”