ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 968

หลังจากที่เจย์กินอาหารเสร็จ แองเจลีนก็โยนเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารและถ้วยลงถังขยะ จากนั้นเธอก็นั่งตรงหน้าเขา สายตาของเธอค่อนข้างเพ้อฝันราวกับว่าเธอกำลังจ้องสัตว์เลี้ยงของตัวเอง

“ระบบการย่อยอาหารของนายไม่ได้สุขภาพดีขนาดนั้น เพราะงั้นนายต้องจำไว้ด้วยว่าต้องกินข้าวตรงเวลา อย่ากินตามใจตัวเอง” เธอบ่น

เจย์จ้องเธอด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ

มันอาจจะเป็นเพราะเขาห่วงเรื่องของเทมเพส ดังนั้น แม้แต่การขมวดคิ้วของเขาก็บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมด

จู่ ๆ แองเจลีนก็เอื้อมสัมผัสคิ้วของเขา เธอกล่าวอย่างอ่อนโยน “นายมีบางอย่างในใจใช่ไหม?

เจย์ตอบกลับอย่างปากร้าย “ถ้าคุณอยู่ให้ห่างจากผม ผมก็จะไม่มีอะไรในใจ”

แองเจลีน “...”

“ถ้ามีเรื่องแย่ ๆ เกี่ยวกับตัวฉัน ฉันจะพยายามอย่างที่สุดที่จะทำให้ดีขึ้น” เธอกล่าวพลางกัดฟันและฝืนยิ้มออกมา

เจย์เกลียดท่าทีที่เสแสร้งและอ่อนหวานของเธอ

“งั้นคุณก็กลับไปในท้องแม่และเกิดใหม่สิ” เขากล่าวอย่างโหดร้าย

แองเจลีนเดือดดาล เธอยกแขนขึ้น…

“นายวอนเอง ใช่ไหม” เธอกัดฟันด้วยความโกรธ

เจย์มองที่มือของเธอ คิดว่าไม่มีทางหนีจากตบที่เขากำลงจะโดนได้ เขาไม่คิดว่าแองเจลีนจะไม่ตั้งใจที่จะทำแบบนั้น ในที่สุด แขนของเธอก็กลับไปที่ข้างตัวขณะที่เธอข่มความโกรธไว้

เธอพึงพำอย่างไม่พอใจว่า “นายก็แค่เอาเปรียบฉันที่ทำดีกับนาย เพราะงั้น นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนายทำตัวหยาบคายมาก”

แองเจลีนเดินไปยังประตู

จู่ ๆ เจย์ก็เรียกเธอว่า “คุณเซเวียร์…”

แองเจลีนซัดและหน้าของเธอบูดบึ้ง แต่เมื่อเธอได้ยินเสียงที่อ่อนโยนของเขา รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธออีกครั้ง