รักแท้แพ้ขาโหด นิยาย บท 3

“คุณทำเกินไปแล้วนะแอนนา ตบเธอได้ยังไง คุณกลายเป็นคนชอบใช้ความรุนแรงตั้งแต่เมื่อไหร่”

จัสตินหันขวับมาจ้องหน้าฉัน ความโกรธแค้นและการตำหนิในสายตาของเขาเห็นได้อย่างชัดเจน

ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจถูกเฉือนเป็นชิ้นๆ ทันที ฉันอ้าปากค้างจ้องเขาด้วยใบหน้าถอดสี

ฮ่าฮ่าเห็นชัดเลยว่าฉันสู้มาเบลไม่ได้เลยในสายตาของเขา แต่ฉันคือคู่หมั้นเขานะพรุ่งนี้เราจะแต่งงานกันแล้วแต่เขากลับไม่รู้สึกรู้สาอะไรที่จะมามีอะไรๆ กับผู้หญิงอีกคนในบ้านใหม่ของเรา แย่ยิ่งกว่าคือผู้หญิงคนนั้นกลายเป็นเพื่อนรักตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลับด้วยกัน

“ออกไปซะมาเบล ควินเทรลล์ นี่เรือนหอของฉัน ไปให้พ้น”

ฉันก้าวไปข้างหน้าแล้วคว้าแขนเธอเพื่อลากออกไปจากบ้านของฉันราวกับจะเสียสติ

“พอไปแล้ว หยุดเสียทีแอนนา การ์เซีย”

จัสตินพุ่งตัวเข้ามาผลักฉันล้มลงกับพื้นขณะที่ปกป้องมาเบลไว้ในอ้อมแขน

ความเจ็บปวดที่บั้นท้ายของฉันเทียบไม่ได้กับความทุกข์ทรมานในใจ พอลุกขึ้นยืนได้ฉันมองเขาพร้อมกับรอยยิ้มขมขื่น ทันใดนั้นเองฉันก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดว่าสำหรับเขาแล้วฉันแทบจะไม่มีความสำคัญเลยเมื่อเปรียบกับนังมือที่สามนั่น