รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 107

เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดนี้ควรจะเป็นของเธอ! นังสารเลวมู่ซีซีนั่นไม่คู่ควรเลยสักนิด!

มันไม่คู่ควรกับคุณชายจี้เลยแม้แต่น้อย! นังสารเลวมู่ซีซีที่แย่งเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของเธอไปมันสมควรตาย

ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ ดวงตาของมู่อวี๋เฟยก็ยิ่งแค้นมากขึ้นเท่านั้น อีกทั้งตอนนี้ทุกคนในตระกูลจี้ต่าง ก็รู้กันแล้วว่ามู่ซีซีต่างหากที่ควรแต่งงานกับจี้หลิงชวนจริงๆ บางทีในไม่ช้าเธออาจจะได้เห็นภาพงานแต่งงานของมู่ซีซีกับจี้หลิงชวนก็ได้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของมู่อวี๋เฟยก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง!

นิ้วมือของเธอก็ค่อยๆกำแน่นขึ้น มู่อวี๋เฟยจ้องไปที่ประตูของคฤหาสน์อันหรูหราด้วยสายตาที่เย็นชารอก่อนเถอะ！เธอไม่ปล่อยให้ผู้หญิงเลวอย่างมู่ซีซีได้แต่งงานกับจี้หลิงชวนแน่!

สิ่งที่มู่อวี๋เฟยไม่สามารถเอามาครอบครองได้ เธอก็จะไม่ให้มู่ซีซีได้ไปเหมือนกัน เพราะว่ามันไม่คู่ควร!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ใบหน้าของมู่อวี๋เฟยก็ดูเคร่งขรึมขึ้น จากนั้นเธอก็หันหลังกลับและเดินห่างออกจากคฤหาสน์ไป

อีกด้านหนึ่ง ในมหาวิทยาลัย A มู่ซีซีที่เพิ่งจะเลิกเรียนเธอก็เห็นเข้ากับการประกาศล้มละลายของบริษัทตระกูลมู่ใน Weibo บนโทรศัพท์มือถือ ตอนนี้สำหรับมู่ซีซีแล้ว การที่ได้เห็นข่าวที่เกี่ยวกับครอบครัวตระกูลมู่ ภายในใจของเธอนั้นสามารถทำใจรับมันได้แล้ว

การลงโทษครอบครัวตระกูลมู่ของจี้หลิงชวนในครั้งนี้ถือว่าจี้หลิงชวนปรานีมากๆแล้ว

มู่ซีซีเคยได้ยินคนพูดว่าแต่ก่อนมีครอบครัวหนึ่งในเมืองหรง สถานะเป็นรองแค่ตระกูลจี้เท่านั้น แต่เพราะความหยิ่งยโสเกินไป จึงเข้ามายั่วยุจี้หลิงชวนเข้า สุดท้าย บริษัทไม่เพียงแต่ล้มละลายเท่านั้น หัวหน้าครอบครัวของตระกูลนั้นถึงกับกระโดดลงจากตึกฆ่าตัวตาย

ถึงกระนั้น สมาชิกในครอบครัวที่เหลือก็ถูกขับออกจากหรงเฉิง และไม่เคยได้ยินชื่อของพวกเขาอีกเลยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

มู่ซีซีอ่านข่าวอย่างสงบจากนั้นก็ใส่โทรศัพท์กลับเข้าไปในกระเป๋า ลั่วเสี่ยวชิงซึ่งไม่รู้ว่ายื่นหน้าเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอมองมู่ซีซีด้วยความเป็นห่วงเป็นใย"ซีซี เธอโอเคไหม? เมื่อกี้นี้ฉันเพิ่งเห็นข่าวบริษัทมู่ล้มละลาย...”

เนื่องจากคนจากตระกูลมู่เคยไปงานเลี้ยงหรืออะไรทำนองนั้น พวกเขาไม่เคยพามู่ซีซี ไปออกงานและไม่ค่อยพูดถึงมู่ซีซีลูกสาวคนสุดท้องของพวกเขากับบุคคลภายนอกเลย จึงมีเพียงไม่กี่คนในชนชั้นสูงของหรงเฉิงที่รู้ว่ามู่ซีซีเป็นลูกสาวคนเล็กอีกคนของตระกูลมู่ด้วย

ในโรงเรียนก็เช่นกัน มู่ซีซีไม่เคยบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวของเธอ ลั่วเสี่ยวชิงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้

มู่ซีซีมองสบตากับแววตาที่ดูเป็นกังวลของลั่วเสี่ยวชิง และรู้ดีว่าลั่วเสี่ยวชิงห่วงใยเธอจริงๆ ดังนั้นเธอจึงยิ้มพร้อมกับส่ายหัวไปมา “ฉันไม่เป็นไร... ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรต่อพวกเขาแล้ว ฉันได้ตอบแทนความเมตตาที่พวกเขาได้เลี้ยงดูฉันมาไปแล้ว และ ฉันได้ตัดความสัมพันธ์กับพวกเขาไปหมดแล้ว”

หัวใจของมนุษย์มีเนื้อหนังอยู่เสมอ หลังจากที่มู่ซีซีได้รับการถูกทำร้ายอย่างมากมาย เธอได้ตัดความรักระหว่างเขากับพ่อและแม่ของเธอไปนานแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นมู่ซีซีก็ไม่ได้ติดค้างอะไรครอบครัวตระกูลมู่อีกต่อไปแล้ว มู่ซีซีได้ทำเพื่อตระกูลมู่ โดยการขอร้องจี้หลิงชวนซ้ำแล้วซ้ำอีก ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องของตระกูลมู่ มู่ซีซี ก็ไม่ต้องเอาตัวเองมาเป็นคนรักของจี้หลิงชวนหรอก

เธอและตระกูลมู่ได้แยกจากกันไปนานแล้ว

เมื่อได้ฟังสิ่งที่มู่ซีซีเพิ่งพูดจบ ลั่วเสี่ยวชิงก็ตบเบาๆไปที่มือของมู่ซีซีทันทีพร้อมกับพูดขึ้นว่า "ซีซี! เธอทำได้ดีมาก! เธอควรตัดความสัมพันธ์กับพวกเขาไปตั้งนานแล้ว! เธอรู้ไหมว่าฉันที่เป็นคนนอกบางครั้งก็ยังรู้สึกทนไม่ไหวกับเรื่องที่ผ่านมา! จริงๆนะ พ่อแม่เธอก็แปลกมากเลย และบางครั้งฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเธอเป็นลูกสาวแท้ๆ ของพวกเขาหรือเปล่า! ทำไมถึงได้ทำกับลูกสาวแท้ๆแบบนี้! มันมากเกินไปจริงๆ!”

ลั่วเสี่ยวชิงพูดและเอื้อมมือออกไปกอดมู่ซีซีด้วยความเจ็บปวด "ซีซี ไม่เป็นไร พวกเรามาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง! ทุกอย่างจะดีขึ้น"