รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 134

ฉู่จือหยวนได้ยินจึงยิ้มตามไปด้วย แล้วพูดกับพนักงานที่อยู่ข้างๆว่า "ไป ไปเรียกผู้หญิงสวยๆที่นี่มาให้หมด!"

ลู่เฉิงฮ่าวจึงเร่งพนักงานอีกว่า "ยังรออะไรอีก! รีบไปสิ!"

พอลู่เฉิงฮ่าวสั่งแบบนี้ พนักงานจึงรีบตอบรับแล้วออกไปจากห้อง ไม่กี่นาทีตอนที่กลับมา ข้างหลังก็มีผู้หญิงหลากหลายสไตล์เดินตามมาด้วย

ตอนที่อยู่มหาวิทยาลัยฉู่จือหยวนแสร้งทำเป็นรุ่นพี่อ่อนโยนยิ้มแย้มสดใส พอตอนนี้ถึงที่นี่จึงยากที่จะปิดบังนิสัยตัวเอง

สีหน้าที่ยิ้มแย้มอ่อนโยนกลับมีแต่ความเจ้าเล่ห์มาแทนที่

เขาหรี่ตาลง แล้วมองสำรวจผู้หญิงที่พนักงานพาเข้ามา

สุดท้ายสายตาของฉู่จือหยวนหยุดลงบนตัวผู้หญิงที่แต่งตัวเรียบๆเหมือนยังเป็นนักศึกษา วินาทีต่อมา ฉู่จือหยวนจึงหัวเราะ อยู่ๆก็ยื่นมือไปดึงผู้หญิงที่แต่งตัวเรียบๆเหมือนนักศึกษาเข้ามาในอ้อมกอดต่อหน้าคนอื่นๆ

คุณชายคนอื่นๆเห็นฉู่จือหยวนทำแบบนี้ จึงพากันยิ้มหัวเราะ

ลู่เฉิงฮ่าวที่อยู่ข้างๆเห็นจึงยิ้มมุมปาก แล้วพูดกับฉู่จือหยวนว่า "คุณชายฉู่ครับ เมื่อก่อนยังไงคุณก็ต้องมีผู้หญิงสองคนไม่ใช่เหรอครับ! วันนี้แค่คนเดียวน้อยไปไหมครับ"

ฉู่จือหยวนได้ยินที่ลู่เฉิงฮ่าวพูดจึงหัวเราะอย่างมีเลศนัย แล้วเอามืออีกข้างไปดึงตัวผู้หญิงที่หน้าตาสวยที่สุด แต่งตัวเซ็กซี่ที่สุดเข้ามาในอ้อมกอด

ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ เขาจับหลังศีรษะของผู้หญิงคนนั้นไว้ แล้วจูบเธอ

จูบอย่างดุเดือดจนคนในห้องได้ยินเสียงน้ำลายในปาก

มู่ซีซีที่อยู่ที่มุมห้องนั่งอึ้งนิ่ง สายตาเอาแต่มองฉู่จือหยวนที่กอดผู้หญิงไว้สองคน มือข้างหนึ่งเอาแต่ลูบไล้ตามตัวผู้หญิง แล้วอีกข้างก็หันไปจูบกับผู้หญิงอย่างดุเดือด

เห็นท่าทางที่ชำนาญของฉู่จือหยวน ชัดเจนแล้วว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก!!!

นี่ยังเป็นรุ่นพี่ฉู่ที่อ่อนโยนยิ้มแย้มสดใสของเธอเหรอ?

นี่มันคนละคนชัดๆ!

มู่ซีซีคิดไม่ถึงจริงๆว่าฉู่จือหยวนจะเป็นคนแบบนี้ ความจริงใจที่แสร้งทำในมหาวิทยาลัยเป็นแค่การแสดง!

แววตาของมู่ซีซีมีความผิดหวังอย่างไม่รู้ตัว แล้วรู้สึกตายใจ

มู่ซีซีที่ตกอยู่ในภวังค์ไม่สังเกตเลยว่าจี้หลิงชวนกำลังมองตัวเองอยู่

ความจริงตั้งแต่ที่ฉู่จือหยวนเข้ามา สายตาจี้หลิงชวนก็เอาแต่มองมู่ซีซีอย่างไม่กะพริบแล้ว

เห็นสีหน้ามู่ซีซีที่อึ้งไม่อยากเชื่อตอนที่ฉู่จือหยวนเข้ามา ตลอดจนสีหน้าที่ผิดหวังเมื่อกี้

ฉู่จือหยวนยังดื่มด่ำกับความหอมหวาน ไม่ได้สังเกตจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีที่เดินมาหาเขา

เขากำลังกอดผู้หญิงแล้วพูดหยอกล้อว่า "เดี๋ยวงานเลี้ยงเลิก เราสามคนไปเปิดห้องที่โรงแรมใกล้ๆแล้วเล่นกันต่อดีไหม?"

ฉู่จือหยวนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

คำพูดเมื่อกี้เขาไม่ได้พูดเสียงเบาเลย แล้วเสียงก็ดังลอยไปเข้าหูจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีที่เดินไปทางเขา

ผู้หญิงสองคนนั้นยิ้มอย่างเขินอาย คล้องคอฉู่จือหยวนไว้ แล้วจูบแก้มฉู่จือหยวนคนละข้าง "ขอแค่คุณชายฉู่ไม่กลัวว่าแรงจะหมด เราสองคนจะอยู่เล่นกับคุณชายให้ถึงที่สุดเองค่ะ!"

พอฉู่จือหยวนได้ยินจึงหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ แถมยังยื่นมือไปจับสะโพกของผู้หญิงทั้งสองคน

เขาอ้าปากกำลังจะพูดอะไรลามก แต่อยู่ๆก็รู้สึกถึงสายตาที่อาฆาตมองมาที่ตัวเอง

ฉู่จือหยวนรู้สึกขนลุกตัวแข็งทื่อ คำพูดที่กำลังจะพูดออกมาจึงต้องกลืนกลับไป แล้วอยู่ๆก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ

ความรู้สึกเสียวสันหลังนี้คุ้นชินมาก ฉู่จือหยวนจึงไม่สนใจผู้หญิงสองคนที่กำลังออดอ้อนในอ้อมกอด แล้วหันมองไปทางสายตาที่มองมาที่ตัวเองเมื่อกี้

ใบหน้าของจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีจึงลอยเข้าตาฉู่จือหยวน แล้วร่างกายของเขาก็แข็งทื่อกว่าเดิม