เมื่อสบตากัน มู่ซีซีมองไปที่ดวงตาเคร่งขรึมของจี้หลิงชวน และหัวใจของเธอก็เต้นตุบๆๆแรงขึ้น
สายตาของจี้หลิงชวนชั่งทรงพลังเหลือเกิน แม้แต่มู่ซีซีเองก็ยังไม่กล้ามองมัน มู่ซีซี เบนสายตาหนีด้วยความตื่นตระหนก เธอเพิ่งจะก้มศีรษะลงในเพียงไม่กี่วินาที และจี้หลิงชวน ก็ยกมือขึ้นพร้อมกับจับไปที่กรามของมู่ซีซี บังคับให้มู่ซีซีเงยหน้าขึ้น
ทันใดนั้นน้ำเสียงแหบที่ดูน่าฟังก็ดังเข้ามาในหูของมู่ซีซี "มู่ซีซี เธอมองตาของฉันสิ!"
เมื่อฟังคำพูดของจี้หลิงชวน มู่ซีซีที่ดูตื่นตระหนกก็พลันมองสบตาของจี้หลิงชวนในทันที
และไม่นานต่อจากนั้น เสียงที่สัมผัสได้ถึงความโกรธของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง "มู่ซีซี! ตอนนี้เธอรู้สึกเสียใจขึ้นมาบ้างแล้วใช่ไหม?"
เมื่อได้ยินจี้หลิงชวนพูดแบบนั้นแล้ว มู่ซีซีก็ตกตะลึงไปในชั่วครู่ เมื่อเธอคิดทบทวนอย่างรอบคอบแล้ว มู่ซีซีจึงตระหนักได้ว่าฉู่จือหยวนคนที่เธอรักและเธอรู้จักก่อนหน้า แท้จริงเขาเป็นคนอย่างไร เธอรู้สึกผิดหวัง และโกรธบ้างในบางครั้ง และเศร้า...แต่ความรู้สึกลึกๆของมู่ซีซี เธอไม่ได้เศร้าจริงๆ
มากที่สุดก็แค่ผิดหวัง
หลังจากนั้น มู่ซีซีก็มองไปที่ดวงตาอันดูเคร่งขรึมของจี้หลิงชวนซึ่งกำลังโกรธและพูดขึ้นว่า "ฉันไม่ได้เศร้า...ฉันก็แค่ผิดหวังเท่านั้นเอง"
เธอผิดหวังที่เธอมองคนผิด เธอผิดหวังที่รู้ว่าฉู่จือหยวนเป็นคนแบบนี้
เมื่อฟังคำตอบของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็เหลือบมองมู่ซีซีอย่างเย็นชา หลังจากเห็นใบหน้าของมู่ซีซีตอนที่ตอบคำถามออกมาในแววตานั้นไม่มีความรู้สึกเศร้าอยู่เลย จี้หลิงชวนจึงมีสีหน้าที่อ่อนโยนขึ้น จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปจับที่ปลายคางของมู่ซีซีและออกคำสั่งกับมู่ซีซีอย่างช้าๆว่า “มู่ซีซี เธอจำไว้นะ! จากนี้ไปเธอจะชอบผู้ชายคนอื่นไม่ได้อีกแล้ว!แค่มองก็ไม่ได้!”
หลังจากที่มู่ซีซีได้ฟังคำพูดของจี้หลิงชวนแล้ว เธอก็เถียงไม่ออก ได้แต่เม้มปากของเธอและอยู่อย่างเงียบๆ ในหัวของเธอนึกถึงแต่คำพูดที่จี้หลิงชวนเคยข่มขู่เธอเอาไว้เมื่อก่อน
“มู่ซีซี เธอลองคิดดูให้ดีๆ ฉันจำได้ว่าแม่ของลั่วเสี่ยวชิงเพื่อนสนิทของเธอตอนนี้ยังคงทำงานในองค์กรของรัฐ ทุกคนในครอบครัวต่างอาศัยรายได้เพียงเล็กน้อยของคุณแม่ หากเธอยังไม่เชื่อฟังคำพูดของฉันล่ะก็ ฉันแค่ขยับปลายนิ้วเพียงเล็กน้อย พวกเขาก็จะหมดหนทางทำมาหากินแล้ว เธอเชื่อไหม?"
เธอต้องเชื่ออย่างแน่นอนอยู่แล้ว คนที่สูงส่งอย่างจี้หลิงชวน แทบจะไม่ต้องลงมือทำอะไรก็สามารถที่จะฆ่ายุ่งที่บินอยู่ในอากาศให้ตายได้ แล้วนับประสาอะไรกับพวกเขาล่ะ
มู่ซีซีหลับตาลงและตอบกลับเขาด้วยเสียงต่ำในทันที "ฉันรู้... ฉันจะไม่ชอบผู้ชายคนอื่นอีกต่อไป"
เมื่อได้ฟังคำพูดของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วขึ้นมาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขาได้ยินคำตอบที่น่าพอใจ แต่เมื่อเขาเห็นมู่ซีซีก้มศีรษะลง ภายในใจของเขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกทันที
เขาขมวดคิ้วแน่น พร้อมกับจ้องเขม็งไปที่ริมฝีปากสีแดงอันน่าดึงดูดใจของมู่ซีซี ในวินาทีถัดมา จี้หลิงชวนก็จับไปที่ปลายคางของมู่ซีซีด้วยมือข้างหนึ่ง จากนั้นก็เอนตัวเข้าไปจูบเธออย่างดุเดือดราวกับว่าเป็นการแก้แค้น การจูบแบบดูดดื่มที่ค่อนข้างยาวนาน เขาพยายามใช้ลิ้นกวาดลึกลงไปในปากของมู่ซีซี
ในรถที่เงียบและแคบ คนสองคนค่อยๆ เคลื่อนขยับร่างกายไปมา พร้อมกับเสียงหายใจหอบที่ดังขึ้นเรื่อยๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...