รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 203

โดยที่จี้หลิงชวนไม่คิด เขามองคุณย่าของเขาด้วยสีหน้าที่ไม่แปรเปลี่ยน "ย่าครับ ผมอยากกลับมาอยู่เป็นเพื่อนย่า ย่าคงไม่คิดที่จะผลักไสไล่ส่งผมหรอกใช่ไหม?"

นายหญิงจี้จะผลักไสไล่ส่งจี้หลิงชวนได้อย่างไร ตอนนี้เธอเริ่มแก่ตัวลง สิ่งที่นายหญิงจี้ต้องการมากที่สุดก็คือลูกๆหลานๆ ในปีนั้นเป็นจี้หลิงชวนเองที่คิดว่าตัวเขานั้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้วและต้องการที่จะย้ายออกไปอยู่ลำพัง แม้ว่านายหญิงจี้จะไม่เต็มใจ แต่เธอก็ทำได้เพียงแค่ตกลงยินยอม ในตอนนี้จี้หลิงชวนพูดว่าเขาต้องการจะย้ายกลับมา นี่เป็นสิ่งที่นายหญิงจี้ตั้งหน้าตั้งตารอคอย!

มู่ซีซีเองก็ตามหาจนพบแล้ว สำหรับนายหญิงจี้ สิ่งที่มีความสุขที่สุดในตอนนี้คือการที่เธอมีจี้หลิงชวนและมู่ซีซีคอยอยู่เคียงข้างเธอ

ขณะครุ่นคิด นายหญิงจี้พยักหน้าและยิ้มให้กับจี้หลิงชวนอย่างดีใจพร้อมกับพูดว่า "แน่นอนอยู่แล้วสิ หากหลานต้องการจะกลับมา ย่าจะผลักไสหลานได้อย่างไร? ห้องนอนชั้นบนของหลาน ย่าให้สาวใช้ขึ้นไปทำความสะอาดทุกวัน ย่าคอยคิดว่าเมื่อไหร่กันที่หลานจะย้ายกลับมาอยู่กับย่า!"

นายหญิงจี้ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอไม่ได้คิดว่าจี้หลิงชวนและมู่ซีซีนั้นจะมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันตั้งนานแล้ว

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจี้หลิงชวนและมู่ซีซีอาศัยอยู่ด้วยกันมานานแล้ว เธอคิดว่ามันเป็นเพราะเธอให้พวกเขาทั้งสองคนนั้นแต่งงานกัน ดังนั้นจี้หลิงชวนจึงยอมตกลงแต่งงานกับมู่ซีซี

ทันทีที่จี้หลิงชวนตัดสินใจย้ายกลับมาบ้านใหญ่ ในคืนนั้น จี้หลิงชวนโทรติดต่อฟางเซิ่งและให้เขานำสิ่งของที่อยู่ในคฤหาสน์ไปให้เขา

ทางด้านมู่ซีซีที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องไม่รู้ตัวเลยว่าเธอจะต้องเผชิญหน้ากับจี้หลิงชวนในทุกวัน!

นายหญิงจี้พักผ่อนได้เพียงไม่นาน ร่างกายของเธอก็เริ่มอ่อนแรง แม่บ้านจางจึงพาเธอกลับไปพักผ่อนภายในห้องของเธอ

เมื่อจี้หลิงชวนก้าวขึ้นไปชั้นบนและเดินไปที่ประตูห้องของเขา ทันใดนั้นเขาก็หยุดลง จี้หลิงชวนเปลี่ยนทิศทางฝีเท้าของเขาและเดินไปยังห้องรับรองแขกที่มู่ซีซีพักอยู่

"ก๊อกๆ" จี้หลิงชวนยกมือขึ้นเคาะประตู

ทันทีที่มู่ซีซีได้ยินเสียงเคาะประตู ร่างกายของเธอกระชับขึ้นในทันใด เธอกลืนน้ำลายอึกใหญ่และสูดลมหายใจเข้าออกเบาๆ

"มู่ซีซี ฉันรู้ว่าเธอยังไม่นอน เปิดประตู! ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ!" จี้หลิงชวนขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดเสียงเบา

แม้ว่าจี้หลิงชวนจะตั้งใจพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาลง แต่ก็เพียงพอแล้วที่มู่ซีซีที่อยู่ภายในห้องจะได้ยินเสียงนั้นอย่างชัดเจน

มู่ซีซีกัดริมฝีปากของเธอเบาๆ เธอตัดสินใจที่จะแกล้งหลับ

เมื่อได้ยินความนิ่งเงียบภายในห้อง จี้หลิงชวนขมวดคิ้วแน่นมากยิ่งขึ้น "มู่ซีซี ถ้าหากเธอไม่กลัวว่าเสียงเคาะประตูจะดังจนปลุกคุณย่า เธอจะแกล้งหลับต่อไปก็ได้นะ!"

ขณะพูด จี้หลิงชวนก็เคาะห้องดังปังปังปังอย่างไม่เกรงกลัวหรือกังวลใดๆ

ทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องที่ดังขึ้น หัวใจของมู่ซีซีกระตุกอย่างรุนแรง การกระทำที่รุนแรงขนาดนี้ มู่ซีซีกลัวจริงๆว่าจะทำให้คุณย่าตื่นตระหนก!

มู่ซีซีที่ตื่นกลัวไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว เธอรีบลงจากเตียงและเดินไปเปิดประตู

"จี้หลิงชวน! คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?"

มู่ซีซีจ้องมองจี้หลิงชวนที่ยืนอยู่นอกประตู ทันทีที่สิ้นเสียง ร่างสูงของจี้หลิงชวนก็พยายามเบียดตัวเข้ามาภายในห้องของเธอ

มู่ซีซีตื่นตระหนก เธอเบิกตากว้างและจ้องมองจี้หลิงชวนอย่างอดไม่ได้ เธอพยายามปิดกั้นจี้หลิงชวนไว้อย่างสุดชีวิต

แต่แรงของมู่ซีซีจะสู้ความแข็งแกร่งของจี้หลิงชวนได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้นจี้หลิงชวน เขาพยายามที่จะเข้ามา มู่ซีซีไม่อาจหยุดยั้งเขาได้เลย!