รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 225

ร่างกายมู่ซีซีเพิ่งเอนนอนลง ร่างกายจี้หลิงชวนก็ขยับมาดึงตัวมู่ซีซีเข้าไปกอดทันที

มู่ซีซีแอบดิ้นอย่างไม่รู้ตัว แต่กลับได้ยินเสียงโอดครวญของจี้หลิงชวน "โอ๊ย!"

พอได้ยินเสียงเมื่อกี้ มู่ซีซีจึงตกใจแล้วไม่กล้าดิ้นอีก ร่างกายแข็งทื่อแล้วอยู่ในอ้อมกอดจี้หลิงชวน จากนั้นจึงถามอย่างร้อนรนใจว่า "จี้หลิงชวน นายเป็นอะไรหรือเปล่า? เมื่อกี้โดนแผลนายใช่ไหม……ขอโทษนะ……"

ยิ่งพูดในใจมู่ซีซีก็ยิ่งหงุดหงิดแล้วรู้สึกผิดมากกว่าเดิม

จี้หลิงชวนบาดเจ็บเพราะจะช่วยเธอ เมื่อกี้เธอยังไม่ระวังไปโดนแผลของจี้หลิงชวนอีก!

ขณะคิดพูดซีซีจึงรีบพูดกับจี้หลิงชวนอีกว่า "จี้หลิงชวน……ฉันลุกขึ้นดีกว่า……ฉันไปนอนที่โซฟาข้างๆก็ได้……ตอนกลางคืนฉันนอนไม่นิ่ง……เดี๋ยวถ้าโดนแผลนายอีกจะมีปัญหา”

ขณะพูดมู่ซีซีก็ทำท่าทางจะลุกขึ้น แต่แขนของจี้หลิงชวนกลับกอดเอวเล็กๆของมู่ซีซีไว้แน่น ไม่มีทีท่าจะปล่อยเลย!

"เธอนอนนิ่งๆอย่าขยับก็พอ ไม่โดนแผลของฉันหรอก" เสียงที่ทุ้มต่ำของจี้หลิงชวนดังขึ้น

มู่ซีซีได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นเร็วกว่าเดิม ร่างกายแข็งทื่อไม่กล้าขยับอีก

"นอนเถอะ ตอนนี้ดึกมากแล้ว ฝันดีนะ" เสียงทุ้มต่ำที่น่าฟังของจี้หลิงชวนดังขึ้นข้างหูมู่ซีซี

"ฝันดีนะ……" มู่ซีซีตอบเสียงเบา

มู่ซีซีที่หลับตาลงไปแล้วสักพักแต่ก็นอนไม่หลับ จึงอดลืมตาขึ้นมาไม่ได้ แล้วเงยหน้ามองจี้หลิงชวนที่นอนอยู่ข้างๆ

แต่ทันใดนั้น สายตามู่ซีซีกลับสบตากับดวงตาที่ลึกลับของจี้หลิงชวนพอดี

พอสบตากัน จี้หลิงชวนจึงเอ่ยพูดก่อนว่า "นอนไม่หลับ?"

มู่ซีซีพยักหน้าอย่างทำตัวไม่ถูก จากนั้นก็พูดกับจี้หลิงชวนเสียงเบาว่า "อือ……เหมือนวันนี้ฉันยังไม่ได้อาบน้ำ……"

มู่ซีซีจำได้ว่าจี้หลิงชวนรักสะอาดมาก……

ถ้าจี้หลิงชวนรู้ว่าเธอยังไม่ได้อาบน้ำ อาจจะรังเกียจแล้วปล่อยเธอก็ได้……

แต่จี้หลิงชวนกลับไม่ได้ปล่อยมู่ซีซี แถมยังกอดเธอแน่นกว่าเดิม "ไม่ได้อาบก็ไม่ได้อาบ! ถ้าเป็นเธอยังพอทนได้ ฉันไม่รังเกียจเธอหรอก! รีบนอนเถอะ!"

คำพูดของจี้หลิงชวนลอยเข้าหูมู่ซีซี ริมฝีปากเธอจึงมีรอยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว ในใจก็รู้สึกอบอุ่นใจ มู่ซีซีหลับตาลงอย่างเป็นเด็กดี คืนนี้เธอตกใจมาก ตอนนี้ก็รู้สึกเหนื่อยเหมือนกัน ตอนนี้ซบอยู่ในอ้อมกอดจี้หลิงชวน มู่ซีซีจึงรู้สึกสบายใจมาก หลับตาลงไปสักพักก็หลับฝันหวานเลย

ค่ำคืนที่ฝันหวานผ่านไป เช้าวันต่อมา มู่ซีซีโดนเสียงโทรศัพท์ปลุกให้ตื่น เพิ่งลืมตาขึ้นก็เห็นจี้หลิงชวนยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์จากหัวเตียง