ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะเธอรู้สึกไปเองหรือไม่ ทำไมมู่อวี๋เฟยถึงรู้สึกว่าบรรยากาศระหว่างสองคนนี้ดูผิดแปลกไป?
และเหมือนกับว่าท่าทางของมู่ซีซีนั้นกลัวจี้หลิงชวนเป็นอย่างมาก?
แต่ก่อนหน้านี้แม่ก็ไม่เคยพามู่ซีซีไปเข้าร่วมงานเลี้ยงอะไร เดิมทีมู่ซีซีไม่เคยมีโอกาสได้พบกับจี้หลิงชวนเลย!
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอแต่งงานกับจี้หลิงชวน เกรงว่าในตอนนี้มู่ซีซีก็คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจี้หลิงชวนคือใคร
ตอนนี้มู่ซีซีและจี้หลิงชวนได้พบหน้ากันเพียงสองครั้งเท่านั้น
เกรงว่าอาจเป็นเธอที่คิดมากไป! เมื่อครู่จี้หลิงชวนก็เตรียมของขวัญให้พ่อและแม่ของเธอ มู่ซีซีเป็นน้องสาวของเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่เขามาบ้านตระกูลมู่ การที่เขาเตรียมของขวัญมาให้น้องสาวเธอก็คงเป็นเรื่องที่ควรทำ
ภายในใจของเธอได้อธิบายทุกอย่างแล้ว แต่ลึกๆแล้วมู่อวี๋เฟยก็ยังคงรู้สึกเหมือนมีเข็มแหลมปักอยู่ในใจของเธอ อย่างไรเธอก็ยังคงรู้สึกไม่สบายใจ
มู่อวี๋เฟยแอบถอนหายใจอย่างเงียบๆ เธอยิ้มสบายๆและมองไปยังมู่ซีซีที่กำลังก้มศีรษะอยู่จากนั้นเธอกล่าว "ซีซี พี่เขยเขาเตรียมไว้ให้เธอ เธอรีบรับไปสิ"
มู่ซีซีคิดไม่ออกเลยว่าจี้หลงชวนต้องการจะทำอะไร เธอจึงทำได้เพียงแค่กัดฟันทนและรับกล่องของขวัญที่งดงามจากเขา
"ขอบคุณ พี่เขย" มู่ซีซีกล่าวขอบคุณด้วยน้ำเสียงที่ราวกับว่าเธอกำลังกระซิบ
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก" จี้หลิงชวนกล่าวจบ เขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากนั้นเขาก็หันหน้ากลับไปเล่นหมากล้อมกับพ่ออีกครั้ง
มู่ซีซีรับของขวัญมาและกำลังคิดว่าจะขึ้นไปบนห้อง แต่กลับได้ยินเสียงของมู่อวี๋เฟยที่อยู่ด้านข้าง ไม่รู้ว่าเส้นประสาทพลิกหรือเปล่า เธอกล่าวประโยคหนึ่งออกมาว่า "ซีซี นั่งก่อนสิ พวกเราสองพี่น้องไม่ได้พูดคุยกันเสียนานเลย"
มู่อวี๋เฟยกล่าวเช่นนั้นพร้อมกับลุกขึ้น เธอจับมือและให้มู่ซีซีนั่งลงบนโซฟาข้างๆแม่มู่
มู่ซีซีขมวดคิ้วมองดูท่าทางที่แสนดีเพื่อหวังผลตอบแทนของพี่สาวเธอ ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไร เธอก็ได้ยินเสียงร่าเริงของมู่อวี๋เฟย "ซีซี วันนี้ที่กลับบ้านช้าเพราะว่าอยู่กับแฟนที่โรงเรียนใช่ไหม?"
เมื่อได้ยินคำพูดของมู่อวี๋เฟย ทันใดนั้นมู่ซีซีก็เงยหน้าขึ้นมองมู่อวี๋เฟยด้วยความประหลาดใจ ไร้สาระ มู่อวี๋เฟยยกประเด็นที่น่าเบื่อพวกนี้ขึ้นมาเพื่อ?
มู่ซีซีกำลังคิดจะอธิบาย แต่ในวินาทีถัดมา มู่อวี๋เฟยกล่าวต่อว่า "แต่ซีซีเองก็โตเป็นสาวแล้ว มีคนมาชมมาชอบมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก หากว่าอีกฝ่ายนั้นดีก็ลองคบดู"
เมื่อมู่อวี๋เฟยกล่าวเช่นนี้ สายตาของเธอก็ชำเลืองมองไปยังทิศทางของจี้หลิงชวน ระหว่างนั้นสีหน้าของจี้หลิงชวนเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงให้ความสนใจในการเล่นหมากล้อมกับพ่อมู่
ภายในใจของมู่อวี๋เฟยรู้สึกโล่งใจ ดูเหมือนว่าเธอนั้นอาจคิดมากไปเอง
มู่ซีซีที่อยู่ด้านข้างมองดูการกระทำเล็กๆน้อยๆของมู่อวี๋เฟย หัวใจของเธอเต้นรัวจนหูของเธอนั้นได้ยินเพียงเสียงจังหวะการเต้นของหัวใจ
ราวกับว่าร่างกายของเธอถูกเหวี่ยงไปยังสวรรค์และร่วงลงสู่นรกอย่างไรอย่างนั้น ถือว่ายังโชคดี โชคดีที่ท้ายที่สุดแล้วมู่ซีซีจ้องมองไปยังมู่อวี๋เฟยที่มีท่าทางโล่งใจ เธออาจจะไม่สงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับจี้หลิงชวนแล้ว
มู่ซีซีตื่นตระหนกจนหัวใจแทบกระโดดไปยังลำคอแต่ท้ายที่สุดแล้วก็กลับมายังที่เดิม
หลังจากที่มู่ซีซีได้สติ เธอพบว่าฝ่ามือของเธอนั้นชุ่มไปด้วยเหงื่อ
"ไอ ฉันแก่แล้ว แก่แล้ว ฉันไม่สามารถเอาชนะเด็กวัยรุ่นอย่างพวกคุณได้อีกแล้ว" หลังจากเล่นหมากล้อมจบ พ่อมู่ติดกับหมากล้อมของจี้หลิงชวนและกล่าวอย่างมีความสุข
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...