รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 25

เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยิน มีความประหลาดใจฉายผ่านในดวงตาของเธอ เธอรีบอธิบายในทันที "คุณชายจี้ ทำไมล่ะ? หรือว่าห้องนอนของฉันคุณยังไม่พอใจ? ถ้าหากว่าคุณยังคิดว่ามันไม่ดี เดี๋ยวฉันให้คนมาปรับเปลี่ยนก็ได้"

ห้องนอนของมู่อวี๋เฟยนั้นเป็นห้องนอนสีชมพูสไตล์เจ้าหญิง แม้แต่เตียงก็ยังเป็นเตียงเจ้าหญิงสีชมพูสไตล์ยุโรป มู่อวี๋เฟยคิดเพียงแค่ว่าจี้หลิงชวนอาจไม่ได้ชอบสไตล์ห้องนอนของเธอ เธอไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น

จี้หลิงชวนเหลือบมองมู่อวี๋เฟยด้วยสายตาเย็นชา น้ำเสียงของเขาไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย "ฉันบอกไปแล้ว คืนนี้ฉันจะนอนห้องนี้"

มู่อวี๋เฟยกัดริมฝีปาก ภายในใจของเธอรู้สึกไม่พอใจและหมดหนทางที่จะขัดใจจี้หลิงชวน เธอนิ่งงันไปชั่วขณะและลังเลเล็กน้อย น้ำเสียงของเธอเบาลงจากนั้นเธอมองจี้หลิงชวนด้วยท่าทางที่น่าสงสาร "ตอนนี้ในสายตาของพ่อฉันและแม่ฉันก็เข้าใจว่าเราทั้งสองแต่งงานกันแล้ว หากว่าคืนนี้ฉันไม่ได้นอนกับคุณ พ่อและแม่ฉันจะต้องสงสัยในความสัมพันธ์ของเราแน่...."

มู่อวี๋เฟยยังไม่ทันกล่าวจบ จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วแน่นและขัดจังหวะบทสนทนาของมู่อวี๋เฟย "คืนนี้คุณจะอยู่ห้องนี้กับผมหรือจะให้ผมอยู่ห้องนี้คนเดียว!"

มู่อวี๋เฟยพูดโดยไม่คิด "ฉันจะอยู่ห้องเดียวกับคุณ"

หลังจากตัดสินใจแล้ว มู่อวี๋เฟยก็เดินลงไปชั้นล่างกับจี้หลิงชวนและให้สาวใช้ขึ้นมาทำความสะอาดห้องอีกครั้ง

เมื่อทำความสะอาดห้องเสร็จก็เป็นเวลาที่ดึกมากแล้ว มู่อวี๋เฟยและจี้หลิงชวนต่างก็เข้าไปภายในห้องนอน

จี้หลิงชวนเข้าไปภายในห้องและเขาก็เข้าไปอาบน้ำก่อน ส่วนมู่อวี๋เฟยนั่งอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ด้วยความประหม่าและใบหน้าที่แดงระเรื่อ

เธออดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังประตูห้องน้ำที่ปิดอยู่ มู่อวี๋เฟยกัดริมฝีปากของเธอ ภายในใจของเธอตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ค่ำคืนนี้เธอจะต้องคว้าโอกาสและปีนขึ้นไปบนเตียงของจี้หลิงชวนให้ได้

ขณะที่มู่อวี๋เฟยคิด เธอก็รีบกลับไปยังห้องนอนของตัวเองและรีบอาบน้ำ เธอจงใจฉีดน้ำหอมที่ดึงดูดใจและเย้ายวนบนร่างกายของเธอ จากนั้นเธอก็สวมชุดนอนสายเดี่ยวกระโปรงสั้นผ้าบางที่เธอแอบเตรียมเอาไว้

ชุดกระโปรงนี้สั้นมาก แต่ก็สามารถปกปิดบั้นท้ายของมู่อวี๋เฟยได้

แม้ว่ามันจะเป็นเนื้อผ้าบาง แต่มันเป็นสีขาวและโปร่งแสง และตอนนี้ก็เหมือนกับว่าบนร่างกายของมู่อวี๋เฟยราวกับไม่ได้สวมสิ่งใด ถึงแม้จะสวมแต่ก็ไม่ต่างอะไรกับการไม่สวมเลย เพียงแต่ให้ความรู้สึกที่ลึกลับและซ่อนเร้นเท่านั้น

มู่อวี๋เฟยยืนอยู่หน้ากระจกและมองดูรูปร่างของตนเองด้วยความพึงพอใจ ภายในใจของเธอนั้นรู้สึกได้ถึงความมั่นใจที่เพิ่มมากขึ้น เธอเชื่อมั่นว่ารูปลักษณ์ที่เย้ายวนของเธอในปัจจุบันนี้ ตราบใดที่จี้หลิงชวนเป็นชายเขาจะต้องเกิดความรู้สึกบางสิ่งกับเธอแน่นอน

มู่อวี๋เฟยยิ้มมุมปากด้วยความคาดหวัง เธอสวมชุดคลุมและผูกสายชุดคลุมรอบตัวเองจากนั้นเธอรีบเดินออกจากห้องด้วยความรวดเร็ว เธอเดินเข้าไปในห้องนอนรับรองที่จี้หลิงชวนอยู่

เมื่อมู่อวี๋เฟยกลับมาถึงห้อง จี้หลิงชวนยังคงอยู่ในห้องน้ำ

มู่อวี๋เฟยรีบล็อคประตูห้อง เธอถอดเสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่จากนั้นเธอก็นั่งลงบนเตียงขนาดใหญ่

ภายในใจของเธอทั้งรู้สึกกังวลทั้งรู้สึกประหม่า เธอบีบนิ้วมือตัวเองแน่นและรออย่างคาดหวัง

หลังจากรออยู่หลายนาที ในที่สุดมู่อวี๋เฟยก็ได้ยินเสียงกริ๊กเป็นเสียงเปิดประตูห้องน้ำ เมื่อเธอได้ยินเสียงนั้น ในสายตาของเธอปรากฎแสงสว่างขึ้นทันที เธอลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็วโดยไม่รู้ตัว สายตาของเธอจ้องมองไปยังจี้หลิงชวน "คุณชายจี้~"

จี้หลิงชวนขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินเสียงชวนขนลุกของมู่อวี๋เฟย ดวงตาของเขามองตามเสียงไปทางมู่อวี๋เฟย เขาเห็นมู่อวี๋เฟยในสภาพที่เกือบจะเปลือยกายยืนอยู่ข้างเตียง

รูปร่างของมู่อวี๋เฟยนั้นมีเสน่ห์เป็นอย่างมาก หากว่าเป็นชายอื่นที่ได้มองความงามของมู่อวี๋เฟยในตอนนี้ เกรงว่าพวกเขาอาจกำเดาไหลได้ในทันทีและอดไม่ได้ที่จะจู่โจมอย่างรวดเร็ว