ฟางเซิ่งทำตามคำสั่งของจี้หลิงชวน ใช้ลูกน้องซื้อขนมและเครื่องดื่มในร้านที่มีชื่อเสียง เขาถือขนมแล้วขึ้นลิฟต์ตรงไปยังแผนกการลงทุน
ทันทีที่ฟางเซิ่งออกจากลิฟต์ สายตาของพนักงานในสำนักงานของแผนกการลงทุนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ฟางเซิ่ง
ตอนนี้ในบริษัทนั้น ฟางเซิ่งเทียบได้ว่าเป็นตัวแทนประธานจี้
ทันทีที่ฟางเซิ่งออกจากลิฟต์ เขามองไปรอบๆสำนักงานของแผนกการลงทุน เมื่อเขาเห็นร่างของมู่ซีซีที่นั่นฟางเซิ่งก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก อืม มู่ซีซีอยู่ก็ดีแล้ว ตราบเท่าที่มู่ซีซีอยู่ที่นั่นฉากนี้จะสามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่น
ขณะที่ฟางเซิ่งคิดแล้วเดินก้าวเข้าสู่สำนักงาน เขาจ้องไปที่มู่ซีซีและชูเหยาซึ่งอยู่ข้างๆมู่ซีซีจึงเดินเข้ามา
มู่ซีซีกำลังจัดการกับเอกสาร เธอได้ยินเพื่อนร่วมงานข้างๆกระซิบเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง จากนั้นมู่ซีซีก็ชายตามองตามพวกเขาโดยไม่รู้ตัวและเห็นฟางเซิ่งผู้ช่วยประธานถือถุงกระดาษที่สวยงามอยู่ในมือ เดินไปที่ด้านข้างของชูเหยา
ตำแหน่งโต๊ะทำงานของชูเหยาอยู่ที่ซ้ายมือของมู่ซีซีและทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก
มู่ซีซีหันไปเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของชูเหยาที่มองไปที่ฟางเซิ่งและพูดสวัสดี “ผู้ช่วยฟางทำไมคุณถึงลงมา มีธุระอะไรไหม?”
ด้วยคำทักทายที่คุ้นเคยนี้ เห็นได้ชัดว่าทั้งสองรู้จักกันมานานแล้ว
ฟางเซิ่งพยักหน้าให้ชูเหยา จากนั้นยื่นถุงกระดาษในมือให้ชูเหยาและพูดว่า "นี่คือขนมและเครื่องดื่มที่คุณชายจี้สั่งให้ฉันนำมาเป็นพิเศษ"
ทันทีที่เสียงของฟางเซิ่งเปล่งออกมาแต่จนคนทั้งสำนักงานทั้งหมดได้ยิน ทันใดนั้นบางคนในสำนักงานก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบออกมา
สายตาที่สงสัยคลุมเครือและอิจฉาของทุกคนก็ตกลงมาบนร่างของชูเหยา
หลังจากมู่ซีซีซึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆที่ได้ยินคำพูดของฟางเซิ่งก็ตกตะลึงและอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ชูเหยาโดยไม่รู้ตัว
รอยยิ้มที่สวยงามบนใบหน้าของชูเหยาก็ลึกขึ้นเล็กน้อยและเธอมองไปที่ฟางเซิ่งอย่างเขินอายเล็กน้อย "ฉันชอบมาก ต้องลำบากผู้ช่วยฟางที่ต้องเดินลงมา"
เมื่อฟังคำพูดของชูเหยามู่ซีซีก็รู้สึกจุกอก เธอรีบถอนสายตาและหลับตาลงด้วยความตื่นตระหนก ปกปิดอารมณ์ที่แท้จริงในดวงตาของเธอ
มู่ซีซีแอบกัดริมฝีปากของเธอและไม่ปล่อยให้อารมณ์ที่วุ่นวายผุดขึ้นในหัวใจของเธอ
ดังนั้นเมื่อฟางเซิ่งมองไปที่มู่ซีซีที่สงบ เขาเห็นเพียงมู่ซีซีก้มหน้าลงสีหน้าของเธอเป็นปกติ เขามองไม่เห็นดวงตาของเธอและไม่เห็นความผิดปกติของมู่ซีซี
ฟางเซิ่งมองไม่เห็นปฏิกิริยาอะไรจึงหันหลังกลับและขึ้นลิฟต์เพื่อกลับไปที่ห้องทำงานของประธาน
ทันทีที่ฟางเซิ่งเดินเข้าไปในห้องทำงานประธาน จี้หลิงชวนก็วางแฟ้มในมือของเขาและมองไปที่ฟางเซิ่งแล้วถามว่า “เป็นอย่างไรบ้าง? ของส่งถึงหรือยัง?”
ฟางเซิ่งรีบตอบ“คุณชายจี้ สิ่งของได้มอบให้คุณหนูชูต่อหน้าคุณมู่แล้ว แต่ในขณะนั้นคุณมู่ก็ก้มหน้าลงและมองตาเธอไม่ชัดแม้แต่การแสดงสีหน้าของเธอก็เหมือนเดิม มีอะไรเปลี่ยนแปลง..."
ทันทีที่เสียงของฟางเซิ่งเงียบลง เห็นได้ชัดว่าปฏิกิริยาของคุณชายจี้ต่อหน้าเขาวูบลงไม่น้อย
หลังจากนั้นฟางเซิ่งได้ยินเสียงเย็นชาของจี้หลิงชวน "เอาล่ะ! ฉันรู้แล้ว คุณลงไปเถอะ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...