รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 28

สรุปบท บทที่28 ชายที่อยู่ในตู้เสื้อผ้า: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ

อ่านสรุป บทที่28 ชายที่อยู่ในตู้เสื้อผ้า จาก รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ โดย อี้ หมิง

บทที่ บทที่28 ชายที่อยู่ในตู้เสื้อผ้า คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายInternet รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย อี้ หมิง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

“ขอร้องล่ะ จี้หลิงชวนคุณรีบเข้าไปเถอะ!จะให้มู่อวี๋เฟยเห็นว่าคุณอยู่ที่นี่ไม่ได้!”

จี้หลิงชวนไม่ได้กังวลเลยแม้แต่น้อยหากมู่อวี๋เฟยจะรู้ว่าเขากับมู่ซีซีอยู่ด้วยกันที่นี่ ยังไงซะมู่อวี๋เฟยก็ไม่ใช่ภรรยาของเขาจริงๆมันเป็นเพียงข้อตกลงก็เท่านั้น

มู่อวี๋เฟยมีสิทธิ์อะไรที่จะเข้ามายุ่งเรื่องของเขา แต่เมื่อเห็นมู่ซีซีร้อนรนใจจนน้ำตาคลอเบ้าตาทั้งสองจี้หลิงชวนก็รู้สึกใจอ่อนขึ้นมา

เขาแสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจแต่ก็ยอมเข้าไปซ่อนตัวในตู้เสื้อผ้า

เฮ้อ คุณชายจี้คนที่รักศักดิ์ศรีและอิสระของตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาถูกบังคับให้เข้าไปอยู่ในตู้เสื้อผ้า!

เขานั่งเก็บมือเก็บขาและค่อยๆปิดประตูตู้เสื้อผ้า เห็นแบบนี้มู่ซีซีก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมามาก

มู่ซีซีพยายามควบคุมสติหายใจเข้าออก พยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด จากนั้นก็เดินไปที่หน้าประตูและยื่นมือออกไปเปิดประตู

ประตูห้องเพิ่งจะเปิดออก มู่ซีซีก็เห็นมู่อวี๋เฟยยืนอยู่ที่ประตูหน้าห้องของเธอ

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”มู่ซีซีมองดูมู่อวี๋เฟย จากนั้นก็ค่อยๆเคลื่อนสายตาไปมองที่อื่น

มู่อวี๋เฟยทอดสายตามองมู่ซีซีตั้งแต่หัวจรดเท้า และเห็นว่าบริเวณรอบๆตาของมู่ซีซีมีสีแดงก่ำ“เธอเป็นอะไรเหรอ?ทำไมรอบๆตาของเธอถึงได้แดงก่ำแบบนั้นล่ะ?”

เมื่อได้ยินสิ่งที่มู่อวี๋เฟยพูด มู่ซีซีกัดริมฝีปากของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าพยายามควบคุมตัวเองให้เป็นปกติ เธอยกมือขึ้นมาทำท่าขยี้ตาและตอบกลับไปว่า“ไม่เป็นไร……ฉันเพิ่งจะตื่นนอนตามันก็เลยเป็นแบบนี้”

หลังจากที่เธอแก้ตัวไปได้ มู่อวี๋เฟยก็มองสบตากับมู่ซีซีและดูปฏิกิริยาของมู่ซีซี จากนั้นก็ค่อยๆทอดสายตามองไปรอบๆห้องของมู่ซีซี

ห้องของมู่ซีซีดัดแปลงมาจากห้องรับแขกเดิม ฉะนั้นห้องของเธอจึงเล็กมาก ทอดสายตามองไปรอบห้องไม่นานก็เห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจนหมดแล้ว

ประจวบกับมู่อวี๋เฟยเองก็เป็นคนขี้สงสัย นอนหลับไปได้พักใหญ่ตื่นขึ้นมาพอไม่เห็นจี้หลิงชวนอยู่ในห้อง เธอลองหาทั่วห้องแล้วเมื่อไม่เจอจี้หลิงชวน เธอก็เลยลองมาดูที่ห้องของมู่ซีซีซึ่งห่างจากห้องนอนของเธอมากที่สุด

เห็นห้องของมู่ซีซีไม่มีใครอยู่นอกจากมู่ซีซีและก็ไม่พบอะไรผิดปกติ มู่อี๋เฟยก็หายสงสัย คิดดูแล้วตัวเองคงจะคิดมากไปเอง

คิดไปพลางมู่อวี๋เฟยก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา

“ไม่มีอะไร งั้นก็นอนเถอะ!” มู่อวี๋เฟยชักสีหน้าพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา เมื่อพูดจบเธอก็หันหลังและเดินกลับไปที่ห้องของเธอ

เมื่อมู่ซีซีเห็นว่ามู่อวี๋เฟยเดินเข้าห้องของเธอไปแล้ว เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นก็รีบล็อกประตูห้อง เธอกลัวว่าจี้หลิงชวนจะอยู่ในนั้นและหายใจไม่ออกจึงรีบวิ่งไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้า

จี้หลิงชวนออกมาจากในตู้เสื้อผ้าพร้อมกับใบหน้าเย็นชาและมีท่าทีที่ไม่สบอารมณ์ เขาไม่พูดอะไรสักคำ โน้มตัวเข้าไปกอดมู่ซีซีเอาไว้ในทันที จากนั้นก็ค่อยๆก้มหน้าลงไปสัมผัสกับริมฝีปากอันหอมหวานของเธอ

เขาจูบเธอจนเธอเกือบจะหายใจไม่ออก ทำแบบนี้จี้หลิงชวนจึงจะรู้สึกพอใจ เมื่อพอใจแล้วถึงยอมปล่อยมู่ซีซีไป

มู่ซีซีที่เพิ่งจะช็อกกับเหตุการณ์เมื่อกี้ เธอไม่กล้าที่จะให้จี้หลิงชวนอยู่ห้องของเธอได้อีกต่อไปแล้ว

เธอลากแขนของจี้หลิงชวนไปที่ประตูหน้าห้อง

จากนั้นก็ค่อยๆเปิดประตู มองซ้ายทีขวาที เมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่ด้านนอกแล้ว

มู่ซีซีจึงพูดกับจี้หลิงชวนเบาๆว่า“จี้หลิงชวน!ขอร้องล่ะ คุณรีบกลับไปเถอะนะ!”

มู่ซีซียังไม่มีโอกาสได้เอ่ยปากถาม มู่อวี๋เฟยก็ทำไม้ทำมือบอกให้มู่ซีซีหลบไป จากนั้นเธอก็เดินเข้าห้องไปอย่างไม่เกรงใจ

หลังจากปิดประตูห้อง ภายในห้องมีเพียงแค่มู่อวี๋เฟยกับมู่ซีซีอยู่สองคน

มู่อวี๋เฟยเข้ามาเดินดูรอบๆห้องราวกับว่าเป็นห้องของตัวเอง จากนั้นก็นั่งลงไปที่โซฟาตัวน้อยภายในห้องของมู่ซีซี เธอมองมู่ซีซีตั้งแต่หัวจรดเท้าจากนั้นก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า:“มู่ซีซี เอาของขวัญที่คุณชายจี้มอบให้เธอเมื่อคืนนี้ออกมา!”

มู่ซีซีมองเขม่นไปที่มู่อวี๋เฟยเธอขมวดคิ้วเล็กน้อยและตอบไปอย่างหมดความอดทนว่า“มู่อวี๋เฟย ที่นี่คือห้องของฉัน เชิญเธอออกไปได้แล้ว!”

“ก็ฉันบอกแล้วไงให้ส่งของขวัญมา!”มู่อวี๋เฟยยังคงยืนหยัดในคำพูดของเธอ หากว่าไม่ส่งของขวัญออกมาเธอก็จะไม่ออกไป

เหตุผลที่มู่อวี๋เฟยไม่ออกไปพร้อมกับจี้หลิงชวน นั่นเป็นเพราะเธอต้องการมาทวงของขวัญชิ้นนั้นจากมู่ซีซี

เพราะมู่อวี๋เฟยเองก็ไม่เคยได้รับของขวัญอะไรเลยจากจี้หลิงชวน เพราะฉะนั้นเธอจึงรู้สึกอิจฉามู่ซีซีเลือดขึ้นตา หากไม่ได้เห็นกับตาตัวเองว่าจี้หลิงชวนมอบของขวัญอะไรให้กับมู่ซีซีล่ะก็ มู่อวี๋เฟยก็คงจะนอนไม่หลับเป็นแน่

อันที่จริงหลังจากที่มู่ซีซีได้รับของขวัญในคืนวันนั้น เธอก็เก็บของขวัญกล่องนั้นใส่ไว้ในลิ้นชักจนลืมไปเลย ยังไม่ทันได้ดูว่าด้านในมีของอะไร

ตอนนี้เห็นมู่อวี๋เฟยอยากรู้มากขนาดนี้ มู่ซีซีขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็หยิบเอากล่องของขวัญจากลิ้นชักออกมา

มู่ซีซียังไม่ทันได้เปิดดูของด้านใน ก็ถูกมู่อวี๋เฟยที่ยืนอยู่ทางด้านข้างยื่นมือมาแย่งเอาไปอย่างไม่เกรงใจ

มู่อวี๋เฟยเปิดดูของขวัญที่อยู่ในกล่อง เมื่อเธอเห็นว่าของด้านในเป็นอะไร สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที

เธอรู้สึกตกใจตาลุกวาว!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ