รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 31

นิ้วมือที่กำลังถือกระเป๋าอยู่นั้นกระชับแน่นขึ้น มู่ซีซีแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอระงับความนึกคิดที่อยากจะวิ่งหนีของตนเองเอาไว้และคิดเพียงแค่ว่ามันก็แค่การก้าวเท้าเดินไปด้านหน้า

ประตูไม่ได้ปิดไว้ มู่ซีซียื่นมือออกไปและผลักประตู

ทันทีที่ลากกระเป๋าเดินทางและเดินเข้าไปในคฤหาสน์ หญิงวัยกลางคนในวัยห้าสิบเดินเข้ามาและรับกระเป๋าเดินทางในมือของมู่ซีซีด้วยความเคารพ "คุณใช่คุณมู่หรือเปล่า? สวัสดี คุณเรียกฉันว่าป้าหลิงก็พอแล้ว ฉันก็เป็นคนรับใช้นี่แหละ"

ขณะที่ป้าหลิงกล่าว เธอก็หันหลับมาและพูดต่อว่า "คุณมู่ คุณชายจี้รอคุณอยู่ห้องนอนชั้นบนนานมากแล้ว"

"โอ้...." มู่ซีซีตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง หัวใจในทรวงอกราวกับว่าถูกฝ่ามือใหญ่คว้าเอาไว้ ด้วยความตื่นตระหนกลำคอของเธอก็กระชับแน่นขึ้น

"รีบขึ้นไปเถอะคุณมู่"

มู่ซีซีหลับตาลง เธอฝืนทนจากนั้นเธอก็ก้าวขึ้นบันไดไปทีละขั้น

เส้นทางถนนมักมีจุดสิ้นสุดเสมอ แม้ว่ามู่ซีซีจะก้าวขึ้นบันไดอย่างเชื่องช้า แต่เพียงเวลาไม่กี่นาที ฝีเท้าของมู่ซีซีก็หยุดนิ่งลงตรงประตูหน้าห้องนอนมาสเตอร์

ครั้งก่อนมู่ซีซีก็เคยมาที่นี่แล้ว ที่นี่ไม่ใช่สถานที่แปลกสำหรับเธอ

เธอมองไปยังประตูที่ปิดสนิท มู่ซีซีหลับตาลง นิ้วมือที่อยู่ข้างกายกำแน่น เล็บของเธอเจาะลึกเข้าไปในฝ่ามือสีขาวนวลแต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย

ด้วยความกล้าหาญ มู่ซีซียกมือขึ้น ขณะที่เตรียมจะเคาะประตู ประตูที่ปิดสนิทกลับถูกเปิดออกในทันใด

มู่ซีซียังไม่ทันที่จะเห็นร่างที่ยืนตรงหน้าประตูได้อย่างชัดเจน เธอก็สัมผัสได้ว่าเอวของเธอนั้นราวกับถูกรัดแน่นขึ้น ทันทีที่เธอก้มศีรษะลง เธอเห็นฝ่ามือใหญ่กำลังกอดรัดเอวของเธอ

ในชั่วพริบตา โดยไม่รอให้มู่ซีซีได้ตอบโต้ มู่ซีซีเห็นเพียงแค่ว่าท้องฟ้านั้นกำลังหมุนรอบตัวเธอ

หลังจากที่มู่ซีซีได้สติกลับมา เธอก็พบว่าร่างกายของเธอถูกจี้หลิงชวนกดทับไว้กับกำแพง

มู่ซีซีเบิกตากว้าง จากนั้นเธอก็สังเกตได้อย่างชัดเจนว่าจี้หลิงชวนกำลังทาบร่างกายของเขาไว้กับเธอ

ทันทีที่สายตาจ้องมองไปยังร่างของจี้หลิงชวน ดวงตาของมู่ซีซีราวกับกำลังร้อนระอุ เธอรีบละสายตากลับมา...จี้หลิงชวนกำลังเปลือยท่อนบน!

และท่อนล่างเขาพันเพียงผ้าเช็ดตัวเอาไว้!

ลมหายใจเยือกเย็นที่เป็นเอกลักษณ์ของจี้หลิงชวนผสมผสานไปกับลมหายใจของฮอร์โมนของเขาห้อมล้อมร่างกายมู่ซีซี

เนื่องด้วยความชิดใกล้ เมื่อจี้หลิงชวนก้มศีรษะลง ลมหายใจระอุกระจายไปทั่วบริเวณคอของมู่ซีซี เนื่องด้วยความร้อนนั้น ผิวขาวราวหิมะของมู่ซีซีก็ได้กลายเป็นสีชมพูระเรื่อ

มู่ซีซีไม่กล้าสบตาจี้หลิงชวน แต่ถึงอย่างนั้น มู่ซีซีเองก็สัมผัสได้ถึงสายตาแผดเผาของจี้หลิงชวนที่จ้องมองมาที่เธอ

ขณะนั้นภายในสมองของมู่ซีซีนั้นว่างเปล่า หูของเธอได้ยินเพียงเสียงจังหวะการเต้นของหัวใจที่กำลังจะทะลุออกมา

มู่ซีซีตื่นตระหนกจนแทบสูญเสียการรับรู้ ฝ่ามือขนาดใหญ่ของจี้หลิงชวนคว้าคางของมู่ซีซีและบังคับเธอที่คอยก้มหน้าให้เงยหน้าขึ้น

สายตาสบประสานกัน

มู่ซีซีได้เห็นดวงตาที่ลึกล้ำของจี้หลิงชวนอย่างชัดเจน ในวินาทีถัดมา จี้หลิงชวนมอบจุมพิตอันร้อนแรงให้แก่เธอ

ความรู้สึกที่เปี่ยมล้ม จุมพิตแห่งความปรารถนาและล้ำลึกดั่งวิธีของฝรั่งเศส

ต้องบอกว่าทักษะการจูบของจี้หลิงชวนนั้นยอดเยี่ยม ราวกับว่าร่างกายของมู่ซีซีถูกหยอกล้อ ร่างกายของเธอนุ่มนวลราวกับว่าอยู่ในห้วงของแอ่งน้ำ เธอทำได้เพียงแค่ประคองร่างกายของเธอไว้กับร่างกายของจี้หลิงชวนเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวของเธอนั้นล้มลง

หลังจากแต่ละครั้งที่จี้หลิงชวนชำระบัญชีกับมู่ซีซี หลังจากนั้นไม่กี่นาที จี้หลิงชวนก็เริ่มมีอาการอีกครั้ง เหมือนกับว่าเขาจะชดเชยวันก่อนหน้านี้ทั้งหมด

มู่ซีซีไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เธอรู้เพียงแค่ว่าหลังจากครั้งสุดท้ายที่ถึงจุดสูงสุดของความสุข ดอกไม้ไฟขนาดใหญ่ก็เบ่งบานในสมองของเธอ จากนั้นภาพด้านหน้าของเธอก็เป็นเพียงความมืดและเธอก็สะลึมสะลือพร้อมกับสลบไป

เธอเองก็ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน เมื่อเธอตื่นมาอีกครั้ง ท้องฟ้าด้านนอกก็มืดแล้ว

มู่ซีซีตื่นขึ้นด้วยความหิวโหย เธอใช้พลังงานไปเยอะมาก จากนั้นก็หลับไปนานโดยที่ไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย และตอนนี้ท้องของเธอก็ว่างมาก

เธอพยายามลืมตาขึ้น จากนั้นวินาทีถัดมา มู่ซีซีก็พบกับสายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ของจี้หลิงชวน

มู่ซีซีนิ่งงัน ภาพฉากที่ไม่เหมาะสำหรับเด็กน้อยก็ท่วมท้นเข้ามาในจิตใจของเธอ แก้มขาวราวหิมะของมู่ซีซีก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ

ด้วยความตระหนก เธอจึงรีบละสายตาจากจี้หลิงชวนในทันที

เธอ เป็นลมหมดสติไปเพราะการกระทำที่ต่อเนื่อง...

เมื่อคิดเช่นนั้น มู่ซีซีรู้สึกว่าอุณหภูมิบนใบหน้าของเธอก็เพิ่มขึ้นหลายองศา จากนั้นเธอสังเกตเห็นว่าตัวเธอนั้นได้สวมชุดนอนแล้ว

ไม่ต้องคิดเลย ก่อนที่เธอจะหมดสติ เธอไม่ได้สวมสิ่งใดบนร่างกายของเธอ ชุดนอนนี้จะต้องเป็นจี้หลิงชวนสวมให้เธอแน่

ทันทีที่นึกถึงจี้หลิงชวนที่ดุร้ายและเหี้ยมโหดในช่วงเช้า มู่ซีซีก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายด้วยความหวาดกลัว

เธอรู้สึกกลัวจี้หลิงชวนที่อยู่บนเตียงแล้ว เขาไม่มีที่สิ้นสุด พลังงานที่น่าเกรงกลัว ในตอนนี้เพียงแค่เธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น ขาของเธอก็แทบจะหมดแรง