รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 32

เมื่อรับรู้ได้ว่าสายตาของจี้หลิงชวนจ้องมองมาที่เธอ ภายในใจของเธอกระชับแน่นขึ้น เธอขยับแขนและคิดอยากจะลุกจากเตียง แต่ผลสุดท้ายเมื่อเธอขยับตัว ร่างกายของเธอรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วทั้งร่างกาย

มู่ซีซีขมวดคิ้วและล้มตัวลงบนเตียงใหญ่อย่างไม่อาจต้านทานได้

ก่อนที่มู่ซีซีจะตั้งตัวได้ จี้หลิงชวนที่เอนกายอยู่ด้านข้าง เขาเห็นว่ามู่ซีซีคิดจะหนีจากไปอีกครั้ง คิ้วของเขาขมวดแน่น เขาเหยียดแขนออกไปและคว้าเอวบางของมู่ซีซีไว้ทันที ด้วยพละกำลังของเขา เขาสามารถดึงมู่ซีซีกลับมาไว้ในอ้อมแขนได้อย่างง่ายดาย

สัมผัสผิวที่ใกล้ชิด ถึงแม้จะมีเนื้อผ้าบางๆขวางกั้น แต่จี้หลิงชวนสามารถจินตนาการถึงความนุ่มที่ซ่อนอยู่ใต้ชั้นผ้านี้ได้

สายตาของเขาค่อยๆจมลงอย่างไม่รู้ตัว ลมหายใจของเขาหนักหน่วงขึ้น

มู่ซีซีผู้ที่อยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวน เดิมทีเธอต้องการดิ้นรนเพื่อออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวน แต่สุดท้ายแล้วเธอสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของจี้หลิงชวน เธอจะไปกล้าขัดขืนและดิ้นรนได้อย่างไร ตัวของเธอแข็งทื่อไม่กล้าแม้แต่จะขยับ อยากร้องไห้ก็ไม่สามารถร้องได้ เธอซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวนและไม่กล้าขยับตัวเลยแม้แต่น้อย หากว่าสามารถดุด่าเขาได้ ในเวลานี้มู่ซีซีอยากจะชี้หน้าเขาพร้อมกับตะโกนดุด่าจี้หลิงชวน

จริงๆแล้วจี้หลิงชวนก็ทำอะไรไม่ถูกกับปฏิกิริยาของร่างกายของเขา เขาเองก็ควบคุมและยับยั้งไม้มากแล้ว แต่เมื่ออยู่ต่อหน้ามู่ซีซี การควบคุมที่มากมายก็ได้หายไปในพริบตา การควบคุมตนเองที่เขาภาคภูมิใจนักหนาก็ไม่เหลือเลยแม้แต่น้อย

ในขณะที่เขาคิด จี้หลิงชวนก็ก้มศีรษะจ้องมองมู่ซีซีที่นิ่งเงียบและพฤติกรรมดีราวกับแมวน้อย ดวงตาที่ลึกล้ำจ้องมองริมฝีปากของมู่ซีซีที่แดงระเรื่อและบวมเล็กน้อยจากการจุมพิตของเขา ด้วยความรู้สึกที่ดึงดูด เขาโน้มตัวเข้าหาเธออย่างไม่อาจควบคุมได้

วินาทีถัดมา จี้หลิงชวนเอื้อมมือออกไปประคองด้านหลังศีรษะของมู่ซีซีไว้ จากนั้นเขาโน้มตัวไปด้านหน้ามอบจุมพิตบนริมฝีปากที่แสนเย้ายวนของมู่ซีซี

ในตอนแรกจี้หลิงชวนเพียงแค่อยากจะลิ้มลองเท่านั้น แต่เมื่อได้สัมผัส ราวกับว่าเธอเป็นดั่งยาเสพติดที่เขาไม่สามารถขาดไปได้เลย

จากการจุมพิตธรรมดากลับกลายเป็นการครอบครอง จุมพิตลึกซึ้งเต็มเปี่ยมไปด้วยความใคร่ และท้ายที่สุดรสจูบก็ค่อยๆแปรเปลี่ยน

บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความรู้สึกที่คลุมเครือ

มู่ซีซีที่กำลังมึนงงกับการถูกจุมพิต สติที่ยังคงหลงเหลืออยู่เพียงเล็กน้อยของเธอทำให้เธอรีบเอื้อมมือออกไปและปฏิเสธจี้หลิงชวน

ตอนนี้ร่างกายของเธอนั้นระบมไปทั้งตัว เธอไม่อยากซ้ำเติมร่างกายของเธอแล้ว

เมื่อจี้หลิงชวนสังเกตเห็นการต่อต้านของมู่ซีซี เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและถอนตัวออกจากริมฝีปากของมู่ซีซี

เมื่อทั้งสองสบสายตากัน เธอมองไปยังคิ้วที่ขมวดเล็กน้อยของจี้หลิงชวน มู่ซีซีสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของเขา

เธอก้มศีรษะลงโดยไม่รู้ตัว ในวินาทีถัดมา มู่ซีซีกัดริมฝีปากแน่นจากนั้นเธอยื่นมือของเธอออกมาแล้วคว้าแขนของจี้หลิงชวนเบาๆพร้อมกับกล่าว "จี้หลิงชวน...ร่างกายฉันเจ็บไปหมดแล้ว..ตอนนี้ไม่เอาแล้วได้ไหม..."

มู่ซีซีแสดงออกเพียงความอ่อนแอ

แต่เห็นได้อย่างชัดเจน วิธีการนี้มีประสิทธิภาพมาก จี้หลิงชวนได้ยินคำพูดของมู่ซีซีเมื่อครู่นี้ การกระทำของเขาก็หยุดนิ่งในทันที

ดวงตาของมู่ซีซีเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอรู้สึกเพียงว่าร่างกายของเธอหนาวเย็นขึ้น จากนั้นมู่ซีซีก็เห็นว่าจี้หลิงชวนยกมือขึ้นและจะถอดชุดนอนของเธอ

มู่ซีซีตกใจ เธอยกมือขึ้นเพื่อคว้าชุดนอนของเธอ ผลสุดท้ายเมื่อเธอขยับมือ มือของเธอก็ถูกจี้หลิงชวนคว้าเอาไว้

"อย่าขยับ!" จี้หลิงชวนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

มู่ซีซีก้มหน้าลงพร้อมกับกัดริมฝีปากเบาๆ ร่างกายของเธอแข็งทื่อไม่กล้าขยับตัวเลยแม้แต่น้อย

สายตาของจี้หลิงชวนจ้องมองไปยังรอยช้ำสีม่วงคล้ำบนร่างกายของมู่ซีซี เขาขมวดคิ้วแน่นขึ้นทันที

ไม่แปลกใจเลยที่มู่ซีซีจะเจ็บปวดไปทั้งร่างกาย ทุกที่ล้วนเป็นรอยช้ำ ถ้าเธอไม่เจ็บสิถึงจะแปลก จี้หลิงชวนไม่คิดว่าผิวของมู่ซีซีจะบอบบางขนาดนี้ แรงของเขาเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ร่างกายของเธอบอบช้ำ

ความหงุดหงิดใจฉายผ่านในดวงตาของเขา