มู่ซีซีถูกจี้หลิงชวนทำให้เธอตกใจ เธอหลับตาปี๋ จากนั้นก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างระมัดระวังพร้อมกับมองไปที่จี้หลิงชวน
เมื่อสายตาของทั้งคู่ประสานกัน มู่ซีซีเห็นจี้หลิงชวนแสยะยิ้มมุมปากเล็กน้อย พร้อมกับน้ำเสียงอันไพเราะก็ดังเข้ามาในหูของเธอ“มู่ซีซี เมื่อกี้เธอตั้งใจใช่ไหม?”
จี้หลิงชวนตั้งใจลดเสียงให้เบาลง พร้อมกับถูกย้อมด้วยบรรยากาศที่คลุมเครืออย่างอธิบายไม่ถูก เมื่อมู่ซีซีได้ฟังแล้วหูของเธอก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงขึ้นมาทันที
แม้ว่าจี้หลิงชวนจะไม่ได้พูดออกมาอย่างชัดเจน แต่มู่ซีซีก็ไม่ได้โง่ขนาดที่จะไม่เข้าใจว่าจี้หลิงชวนหมายถึงอะไร……
ใบหน้าของมู่ซีซีค่อยๆแดงขึ้นด้วยความเขินอาย แม้แต่การหายใจของเธอก็ยังดูติดขัด ความคิดเดียวที่อยู่ในใจของเธอตอนนี้คือการหลบหนีไปให้พ้นๆ……รีบหนีจากสถานที่อันตรายแห่งนี้
มู่ซีซีที่กำลังรู้สึกตื่นตระหนกเธอหันหลังกลับมาเพื่อดึงที่จับประตูทางด้านข้าง
ทันทีที่เขาดึงประตูเปิดออกเล็กน้อย จี้หลิงชวนที่อยู่ด้านข้างก็เอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็วและปิดประตูอีกครั้ง
เมื่อมู่ซีซีเห็นดังนั้นก็ตกใจ เธอต้องการที่จะเอื้อมมือออกไปและผลักจี้หลิงชวนออก แต่เมื่อมือของเธอแตะถูกหน้าอกของจี้หลิงชวน จี้หลิงชวนจับมือของมู่ซีซีและล็อกไว้ตรงศีรษะของเธอได้อย่างง่ายดาย
ร่างสูงใหญ่ของจี้หลิงชวนคร่อมทับร่างกายของมู่ซีซีไว้
ร่างกายของทั้งสองแนบชิดกันในทันที และหัวใจของมู่ซีซีก็เต้นเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ
อยู่ดีๆคอก็รู้สึกแห้งขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ได้ มู่ซีซีไม่กล้าเคลื่อนไหวร่างกาย เธอมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยท่าทางที่ลนลาน มู่ซีซีกลัวมากจนเกือบจะร้องไห้ออกมา……จี้หลิงชวนไอ้คนบ้า……คงไม่คิดจะทำตามใจชอบในออฟฟิศหรอกนะ……
รอบๆดวงตาของมู่ซีซีค่อยๆแดงขึ้น เธอถามจี้หลิงชวนขึ้นว่า “ จี้หลิงชวน……คุณ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ……จะทำอะไรที่นี่ไม่ได้นะ……ปล่อยฉัน……”
เมื่อได้ฟังสิ่งที่มู่ซีซีพูด จี้หลิงชวนก็แสยะยิ้มออกมาในทันที เขาก้มลงมองมาที่มู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาและหัวเราะอย่างมีเลศนัย ทันใดนั้นจี้หลิงชวนก็จูบลงเบาๆ ที่ริมฝีปากสีแดงอันน่าดึงดูดใจของมู่ซีซี เขากดเสียงให้ต่ำลงและพูดด้วยคำพูดที่มีความหมาย เสียงแหบๆ ฟังดูช้าๆ“ทำอะไรที่นี่ไม่ได้เหรอ?ทำ……เรื่องบนเตียง?”
ราวกับว่าจี้หลิงชวนได้จงใจเน้นเสียงของสองคำสุดท้าย ให้ยาวขึ้น
เมื่อมู่ซีซีได้ยิน หน้าของเธอก็แดงขึ้นมาในทันทีและหัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้น เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองจี้หลิงชวน แต่คนอย่างจี้หลิงชวนนั้นโหดกว่าที่คิด เขาบีบล็อกไปที่กรามเล็กๆของมู่ซีซีและบังคับให้มู่ซีซีมองขึ้นมาที่เขา
สายตาของทั้งสองประสานกัน และน้ำเสียงต่ำๆของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นอีกครั้ง“ทำที่นี่ไม่ดีหรือไง?ฉันคิดว่าทำที่นี่มันน่าตื่นเต้นและเร้าใจมากกว่านะ หรือไม่จะลองดูก็ได้”
ทันทีที่เสียงของจี้หลิงชวนแผ่วเบาลง มู่ซีซีต้องการสลายหายไปในอากาศ ณ ตอนนี้เลย หน้าของเธอเหมือนคนกำลังจะร้องไห้
เธอรีบมองไปที่จี้หลิงชวนพร้อมกับอ้อนวอนเพื่อขอความเมตตา“จี้หลิงชวน……อย่านะ……อย่าทำตรงนี้เลย……ฉันขอร้องคุณล่ะ ข้างนอกนั่นมีคนอยู่……”
และเป็นไปได้ที่มู่อวี๋เฟยและฟางเซิ่งจะเข้ามาได้ทุกเมื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...