แต่ถูกฟางเซิ่งพูดเตือนเขาในภายหลัง ว่าถ้าหากจี้หลิงชวนให้มู่ซีซีเข้ามาทำงานในห้องทำงานของเขาโดยตรง กลัวว่ามู่อวี๋เฟยอาจจะคาดเดาความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองคนได้ อีกทั้งมู่ซีซีก็คงจะไม่ยินยอมเป็นแน่
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้จี้หลิงชวนล้มเลิกความคิดของเขาและจัดการให้มู่ซีซีไปทำงานในห้องทำงานของฟางเซิ่ง
อย่างน้อยก็ยังอยู่ในสายตาของเขา
เมื่อได้ฟังสิ่งที่มู่ซีซีพูดในตอนนี้แล้ว จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วและปฏิเสธขึ้นมาโดยทันที“ไม่ได้!”
ให้มู่ซีซีทำงานอยู่ในห้องทำงานของฟางเซิ่งเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้จี้หลิงชวนสามารถรับได้
เมื่อมู่ซีซีเห็นท่าทางที่แสดงออกอย่างเด็ดขาดของจี้หลิงชวนแล้ว ก็รู้ได้ทันทีเลยว่าไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้อย่างแน่นอน ตอนนี้จี้หลิงชวนเป็นถึงท่านประธาน และสิ่งที่ท่านประธานกล่าวนั่นก็คือคำสั่ง แม้ว่าในใจของเธอจะไม่ค่อยเห็นด้วยก็ตาม แต่มันดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ ทำได้เพียงแค่ยอมรับมันเท่านั้น
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้มู่ซีซีก็รีบก้มศีรษะลง และเช็ดริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็วด้วยแขนเสื้อ เธอขยี้ตาเบาๆ จากนั้นก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ใช้สองมือตบที่แก้มของตัวเองเพื่อทำให้สีหน้าของตัวเองดูปกติ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น และค่อยๆสลัดออกจากอ้อมกอดอันร้อนระอุของจี้หลิงชวน
เธอมองไปที่จี้หลิงชวนแล้วรีบพูดขึ้นว่า“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวกลับไปทำงานนะคะ……”
เมื่อจี้หลิงชวนแกล้งมู่ซีซีอย่างพอใจแล้ว เขาก็ยอมปล่อยมู่ซีซีไป มู่ซีซีเพิ่งจะก้าวขาออกไปได้ครึ่งก้าว จี้หลิงชวนก้มเหลือบมองกางเกงที่เปียกชื้นไปด้วยคราบของกาแฟ เขาจึงพูดกับมู่ซีซีที่กำลังหันหลังให้กับเขาว่า“ออกไปแล้ว เรียกฟางเซิ่งเข้ามาด้วย”
“อ๋อ เข้าใจแล้ว……” มู่ซีซีตอบกลับอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าจี้หลิงชวนจะเปลี่ยนใจและทำอะไรขึ้นมา เธอรีบเอื้อมมือออกไปเปิดประตูห้องและเดินออกจากห้องของท่านประธานจี้อย่างรวดเร็ว
ทันทีที่มู่ซีซีเดินพ้นประตูออกมาและประตูเพิ่งจะปิดลง มู่ซีซีที่กำลังเดินก้มหน้าออกมาสังเกตเห็นเงาของใครบางคนเดินเข้ามาในระยะสายตา
กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยเตะเข้ากับปลายจมูกของมู่ซีซีอย่างจัง มู่ซีซีขมวดคิ้ว และเงยหน้าขึ้น ก่อนที่จะเผชิญกับใบหน้าที่หงุดหงิดของมู่อวี๋เฟย
มู่ซีซียังไม่มีปฏิกิริยาที่จะโต้ตอบ แต่มู่อวี๋เฟยกลับโถมตัวเข้ามากระชากที่คอเสื้อของเธออย่างบ้าคลั่ง มู่อวี๋เฟยจับที่คอเสื้อด้านหนึ่งของมู่ซีซีและลากเธอเข้าไปที่ห้องน้ำ จากนั้นก็ล็อกประตู
“มู่อวี๋เฟย เธอเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก!รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”หลังจากที่มู่ซีซีได้สติกลับมา เธอยื่นมือออกไปและผลักมู่อวี๋เฟยอย่างแรง
มู่อวี๋เฟยจ้องเขม่นไปที่มู่ซีซีตาไม่กะพริบ“มู่ซีซี เธอพูดมาสิว่า!จริงๆแล้วเธอกับจี้หลิงชวนมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่!!!ทำไมตอนนั้นเขาถึงให้ของขวัญราคาแพงกับเธอ?และในครั้งนี้ทำไมเขาถึงต้องเอาเธอเข้ามาทำงานที่จี้ซือด้วย?!!!”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่น่ารังเกียจของมู่อวี๋เฟยที่ตั้งคำถามกับเธอ หัวใจของมู่ซีซีก็เต้นแรงขึ้น และนิ้วทั้งสิบของเธอก็ค่อยๆกำเข้ามาแน่นขึ้น
พระเจ้า……หรือว่ามู่อวี๋เฟยจะรู้เรื่องนี้แล้ว? เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หัวใจของมู่ซีซีก็ราวกับจะแหลกสลาย
มู่ซีซีมองไปทางมู่อวี๋เฟยด้วยสายตาที่ตื่นตระหนก เธอจ้องมองไปที่สายอันเฉียบคมและขี้สงสัยคู่นั้นของมู่อวี๋เฟย มู่ซีซีค่อยๆกำมือของเธอแน่นขึ้นเรื่อยๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...