รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 167

คุยโทรศัพท์จบ เปปเปอร์วางมือถือลง สายตามืดมนไม่ชัดเจน

เขาคิดถึงคำพูดของทามทอยเมื่อกี้อยู่

สิ่งที่ทามทอยพูดอาจจะถูก มีบางเวลา มีบางเรื่อง ล่าช้าถึงสุดท้ายอาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ควบคุมไม่ได้บ้างจริงๆ

คิดอยู่ เปปเปอร์หยิบมือถือขึ้นมาใหม่ ส่งข้อความให้มายมิ้นท์ :เรื่องที่คุณตั้งครรภ์ ผมรู้แล้ว

มายมิ้นท์กำลังดูเอกสารอยู่ อยู่ดีๆมือถือสั่นหนึ่งที

เธอเงยหน้าจ้องมอง เห็นเป็นข้อความที่ส่งมาจากZ-H อดไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

เพิ่งคุยจบไม่นาน ทำไมเขาส่งข้อความมาอีกล่ะ?

“ส่งอะไรมานะ?” มายมิ้นท์เปิดออกอย่างอยากรู้อยากเห็น

แต่มองเห็นเนื้อหาที่Z-Hส่งมา ร่างกายล้วนแข็งทื่อไปหมดเลย

เขารู้แล้วเหรอ?

มายมิ้นท์กำกำปั้นหนึ่งที ขมวดคิ้วอย่างแน่นหยิบมือถือมา:คุณรู้ได้ยังไง?

Z-H:เพื่อนของคุณไปหาทามทอยมา ทามทอยบอกกับผม

เห็นคำพูดนี้ นี่มายมิ้นท์จึงนึกออกทันที อดไม่ไหวที่จะตบหน้าผากหนึ่งที

ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง เธอยังคิดว่ามีคนของเขาอยู่ข้างกายเธอล่ะ

เป็นอย่างที่พูดไว้คลอดลูกครั้งหนึ่งก็จะโง่ไป 3 ปีจริงๆ เธอกลับกลายเป็นแม้แต่จุดนี้ล้วนนึกไม่ถึง

นิ้วมือของมายมิ้นท์พิมพ์อย่างรวดเร็วว่า:ในเมื่อคุณรู้แล้ว งั้นฉันก็ไม่ปกปิดคุณแล้ว ใช่ ฉันตั้งครรภ์แล้ว

Z-H:ทำไมไม่บอกผม?

มายมิ้นท์ขมวดคิ้ว:ทำไมต้องบอกคุณ?

เห็นการถามกลับของเธอ สีหน้าเปปเปอร์ไม่ดีเล็กน้อย

ทำไมล่ะ?

เธอยังถามทำไมอีก?

Z-H:เพราะว่าผมเป็นพ่อของเด็ก

มายมิ้นท์เบ้ปากหนึ่งที:คุณเป็นพ่อของเด็กจริงๆ แต่นี่ไม่ได้แสดงว่าฉันจะต้องบอกคุณ ระหว่างพวกเราเดิมทีก็คืออุบัติเหตุอยู่แล้ว มีเด็กคนนี้ยิ่งเป็นอุบัติเหตุ อีกทั้งพวกเราไม่รู้จักกัน ฉันไม่รู้สถานะของคุณ ฉันก็ไม่ต้องให้คุณรับผิดชอบด้วย ดังนั้นทำไมต้องเพราะว่าคุณเป็นพ่อของเด็ก ก็จะบอกคุณล่ะ?

“……” ทันใดนั้นเปปเปอร์พูดไม่ออกเลย ริมฝีปากบางๆเม้มไว้อย่างแน่น

แม้เขารู้ว่าสิ่งที่เธอพูดถูก การคิดใคร่ครวญก็ถูกมากด้วย

แต่ในใจเขา กลับรู้สึกแย่เหมือนเดิม

เปปเปอร์ขมวคคิ้ว พิมพ์ว่า:แม้คุณไม่ต้องให้ผมรับผิดชอบ แต่หน้าที่รับผิดชอบนี้ ผมยังคงต้องรับผิดชอบอยู่ ผมอยากรู้ว่า สำหรับเด็กคนนั้น คุณคิดยังไง จะเก็บไว้หรือว่า……

การกระทำที่เขาพิมพ์ข้อความอยู่หยุดอย่างฉับพลัน หลังจากหลายวินาที จึงกำกำปั้นหนึ่งที พิมพ์คำสุดท้ายออกมา ส่งออกไปเลย

มายมิ้นท์เห็นเขาถามว่าตนเองคิดจะเก็บเด็กนี้ไว้หรือว่าจะเอาเด็กคนนี้ออก มันก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา

แม้ก่อนหน้านี้หมอก็เคยถามคำถามนี้มาก่อน แต่ในเวลานั้น เธอยังตื่นตัวอยู่ในสภาวะของการตั้งครรภ์ โดยไม่ได้คิดใคร่ครวญถึงเรื่องการอยู่การไปของเด็กยังไงเลย

แต่ตอนนี้บิดาของเด็กถามถึง ทำให้เธอต้องเริ่มให้ความสำคัญกับเรื่องนี้แล้ว

มายมิ้นท์กัดริมฝีปากไว้ นิ้วมือสั่นระริกเล็กน้อยพิมพ์ว่า:ฉันไม่รู้

เปปเปอร์ต่อคำตอบนี้ของเธอไม่แปลกใจเลยสักนิด

หลายวันนี้ เธอไม่ได้ไปโรงพยาบาลตรวจเช็คมาก่อน ย่อมยังตัดสินใจไม่ได้แน่นอน

Z-H:ไม่เป็นไร คุณค่อยๆคิดใคร่ครวญก็ได้ ถ้าหากคุณอยากเก็บไว้ก็เก็บไว้ ผมจะแอบเลี้ยงดูกับคุณด้วยกัน ถ้าหากคุณไม่อยากเก็บไว้ ผมจะทุ่มสุดแรงชดเชยให้กับคุณ

แอบเลี้ยงดู……

มองเห็นประโยคนี้ มายมิ้นท์ทำตายี๋หนึ่งที:ได้ ฉันจะคิดดูให้ดี

Z-H:คิดดีแล้วบอกกับผม

มายมิ้นท์ดึงมุมปากหนึ่งที ไม่ได้ตอบกลับ ปิดมือถือโดยตรง

เขาบอกว่าแอบเลี้ยงดู ความหมายเห็นได้ชัดก็คือ ไม่คิดที่จะซื่อสัตย์จริงใจยอมรับเด็กที่อยู่ในท้องของเธอ

สภาพการณ์แบบนี้ ถ้าไม่ก็คือเขาแต่งงานแล้วหรือว่ามีแฟนสาวว่าที่ภรรยาแล้ว ถ้าไม่ก็คือตระกูลไม่อนุญาตให้เขามีเด็กอยู่ข้างนอก ดังนั้นเขาจึงบอกว่าแอบเลี้ยงดู ไม่ให้คนอื่นรู้ว่าเขาเป็นพ่อของเด็ก

แต่ไม่ว่าเป็นแบบไหน สำหรับเธอแล้ว ล้วนเปลี่ยนแปลงไม่ได้ว่า เด็กที่อยู่ในท้องเธอเป็นลูกนอกสมรสที่ไม่เป็นที่ต้อนรับคนหนึ่ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว