รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 485

บนแผ่นซีดีนั้นไม่มีรูปภาพ และไม่มีสัญญาลักษณ์อะไร ไม่มีอะไรเลย

ดังนั้นมายมิ้นท์จึงดูไม่ออก ว่าสรุปแล้วนี่เป็นแผ่นซีดีแบบไหน

แต่เธอก็ไม่ท้อแท้ หยิบแผ่นซีดีแล้วไปที่ห้องทำงานของตัวเอง ใช้โน๊ตบุ๊คที่มีพร้อมกับซีดีรอม และเปิดแผ่นซีดี ข้างในนั้นเป็นโฟลเดอร์หนึ่งโฟลเดอร์

มายมิ้นท์ได้คลิกเมาส์เปิดโฟลเดอร์นั้น ปรากฏว่าข้างในเป็นคลิปวิดีโอสั้นๆ

เธอได้คลิกเมาร์อีกครั้งหนึ่ง เพื่อเปิดคลิปวิดีโอนั้น สิ่งแรกที่ปรากฏบนหน้าจอโน๊ตบุ๊ค คือใบหน้าที่ดูอ่อนเยาว์ แต่กลับมีหน้าที่ซีดและป่วยเล็กน้อย

มองดูใบหน้านั้น รูม่านตาของมายมิ้นท์ได้ขยายใหญ่ขึ้น จากนั้นก็ปิดปากตัวเองด้วยความไม่น่าเชื่อ น้ำตาไหลลงมา พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาและตื้นตันใจว่า：“คุณแม่……”

คนที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้น ก็คือภรรยาของไตรภูมิ คุณลีน่า

และก็คือคุณแม่ที่เสียชีวิตเพราะอาการป่วย ในตอนที่มายมิ้นท์อายุห้าขวบ

มายมิ้นท์ได้เอื้อมมือที่สั่นเทาออกมา และได้สัมผัสใบหน้าของผู้หญิงคนในหน้าจอโน๊ตบุ๊ค

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ ว่าเธอไม่สามารถสัมผัสผู้หญิงคนนี้ได้จริงๆ แต่เธอก็ไม่ยอมที่จะเอามือกลับคืน ปลายนิ้วของเธอยังคงจับใบหน้าและดวงตาของผู้หญิงคนนั้น ไม่ยอมเอามือลงเป็นเวลานาน

ผู้หญิงในหน้าจอโน๊ตบุ๊คนั้น กำลังอยู่ที่ห้องผู้ป่วย บนตัวเธอก็สวมชุดผู้ป่วยที่มีลายเส้นแถบฟ้าขาว บนศีรษะไม่มีแม้แต่ผมสักเส้น

มายมิ้นท์รู้ ว่านี่คือตอนที่เธออายุได้ห้าขวบ ตอนที่คุณแม่ตรวจเจอว่าเป็นมะเร็งและได้พักที่โรงพยาบาล

มองดูคุณแม่ที่ขยับอยู่ที่หน้าจอโน๊ตบุ๊คนั้น น้ำตาของมายมิ้นท์ก็ได้ไหลออกมาอีกครั้ง

ยี่สิบเอ็ดปีแล้ว

เธอมียี่สิบเอ็ดปีแล้ว ที่ไม่เคยเจอหน้าคุณแม่เลย และยังเป็นคุณแม่ที่ขยับได้อีกด้วย

“คุณแม่คะ ฉันคิดถึงคุณแม่มากเลยค่ะ……”มือของมายมิ้นท์ที่จับเมาส์ไว้สั่นไม่หยุด น้ำเสียงก็สะอึกสะอื้น

ราวกับว่าได้ยินความคิดถึงของมายมิ้นท์เช่นนั้น ลีน่ามองมาทางกล้อง และยิ้มด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น“มิ้นท์ แม่เองนะ บางทีเมื่อตอนที่ลูกเห็นคลิปนี้แล้ว แม่อาจจะไม่อยู่แล้ว แต่ว่าแม่อยากจะบอกกับลูกว่า แม่จะคอยดูลูกอยู่บนฟ้า เติบโตไปพร้อมกับลูกนะ”

“คุณแม่คะ……”พอฟังคำพูดของคุณแม่แล้ว มายมิ้นท์ก็กลั้นไม่อยู่อีกต่อไป และได้ก้มลงบนโต๊ะพร้อมร้องไห้หนักๆออกมา

คลิปวิดีโอยังคงเปิดอยู่ ลีน่าไออยู่หลายครั้ง สีหน้าซีดและขาวมากกว่าเดิม น้ำเสียงก็อ่อนแรงลงอย่างมาก“มิ้นท์ ในที่นี้แม่อยากจะบอกกับลูกว่าแม่ขอโทษด้วยนะคะ เพราะว่าแม่กับพ่อของลูกปกปิดลูกมาโดยตลอดเวลา ไม่เคยบอกลูกเลย เรื่องตัวตนที่แท้จริงของลูก หวังว่าลูกจะให้อภัยกับพวกเรานะ”

มายมิ้นท์เงยหน้าขึ้น กัดริมฝีปากเต็มแรง ดูคลิปวิดีโอด้วยน้ำตาคลอเบ้า และไม่พูดอะไร

ลีน่าได้ไออีกครั้งหนึ่ง จากนั้นมายมิ้นท์ก็เห็น มีมือยื่นออกมาจากนอกกล้อง ในมือได้ถือแก้วน้ำไว้แก้วหนึ่ง

เธอเพียงแค่มองก็รู้เลยว่านั่นเป็นมือของผู้ชาย และมีไฝสีดำบนนิ้วหัวแม่มือของเขาด้วย

นั่นคือ……มือของคุณพ่อ！

ที่แท้คุณพ่อก็อยู่ในคลิปวิดีโอด้วย！

สีหน้าของมายมิ้นท์ตื้นตันใจมากขึ้นไปอีก

เป็นไปได้ไหม ว่าอีกเดี๋ยวเธอก็จะสามารถเห็นคุณพ่อของเธอด้วย？

ขณะที่พูดอยู่ มายมิ้นท์ก็ได้ยินน้ำเสียงของผู้ชายที่อ่อนโยน แต่กลับมีความเศร้าโศกดังออกมาจากในคลิปวิดีโอ“ที่รัก ดื่มน้ำสักหน่อยนะครับ”

เป็นคุณพ่อจริงๆด้วย！

ตัวของมายมิ้นท์ตื้นตันมากเกินจนสั่นเทาเล็กน้อย