รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 840

มายมิ้นท์ตบๆที่ต้นขาของเปปเปอร์ บ่งบอกว่าเขาไม่ต้องช่วยแกะก้างให้กับตัวเองอีก

เปปเปอร์วางตะเกียบในมือลงอย่างรู้เท่าทัน“ฉันไปล้างมือ”

“ไปเถอะ”มายมิ้นท์พยักหน้า

หลังจากที่เปปเปอร์ไป มายมิ้นท์ถึงมองไปทางผู้ช่วยที่อยู่ตรงข้าม“วางลงเถอะ ขอบใจจ้ะ”

“ท่านประธานเกรงใจไปแล้ว งั้นฉันลงไปก่อนค่ะ?”ผู้ช่วยชี้ไปที่หน้าประตู

มายมิ้นท์อือคำหนึ่ง“ไปทำงานเถอะ”

ผู้ช่วยพยักหน้า หันหลังออกไป

หลังจากที่เธอไป มายมิ้นท์วางตะเกียบในมือลง ลุกขึ้น เปิดกล่องอาหารกลางวัน เอาอาหารหลายอย่างข้างในวางออกมา

เพิ่งวางเสร็จ เปปเปอร์ก็ออกจากห้องน้ำ

มายมิ้นท์รีบโบกมือ“รีบมาทานเร็วเข้า”

เปปเปอร์กระตุกริมฝีปาก“มาแล้ว”

เขาเร่งความเร็วฝีเท้าใต้เท้า สองสามก้าวมาถึงข้างกายของเธอ

มายมิ้นท์ยัดตะเกียบคู่หนึ่งเข้าไปในฝ่ามือของเขา“รีบกินเถอะ แม้ว่าอาหารพวกนี้ไม่อร่อยเท่ากับที่นายกินตามปกติ แต่ว่าอยู่ที่นี่ก็พอที่จะกินไปได้ ท้องอิ่มต่างหากที่เป็นเรื่องสำคัญที่สุด”

“ฉันรู้แล้ว”เปปเปอร์ยิ้มเล็กน้อย

“โอเค งั้นก็กินข้าวกัน”มายมิ้นท์ยิ้ม และก็ทานข้าวต่อไป

เธอยังทานไม่อิ่ม

เธอไม่ได้ทานอาหารหูนานเผ็ดที่อร่อยขนาดนี้ เหมือนอย่างตอนนี้มานานมาก

ทานรอบนี้แล้ว อย่างน้อยก็อีกนานกว่าจะได้ทาน ดังนั้น เธอก็ต้องทานมากขึ้นบางอย่างแน่นอน

ตอนแรกเปปเปอร์ยังเป็นห่วงว่าเธอทานมากขนาดนี้จะทนไม่ไหว แต่เห็นว่าต่อให้เธอเผ็ดจนหายใจหอบ ก็ไม่ยอมวางตะเกียบลง ก็ทำได้ปล่อยไปตามนั้น ปล่อยให้เธอทาน

อย่างมาก เขาโทรมาเย็นๆหน่อย ถามว่าเธอไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า

อาหารมื้อนี้ทานไปเกือบหนึ่งชั่วโมงกว่าถึงได้หมด

มายมิ้นท์ให้ผู้ช่วยเก็บกวาดทำความสะอาดโต๊ะกาแฟ ตัวเองและเปปเปอร์ก็ล้างมือบ้วนปากในห้องน้ำ

เปปเปอร์จับมือของเธอไว้ บีบเจลทำความสะอาดมือไว้บนมือของเธอ ต่อจากนั้นจับมือของเธอล้างอยู่ใต้ก๊อกน้ำด้วยกัน

มายมิ้นท์หันหน้ามองดูชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังล้างมือให้กับเธออย่างจริงจัง ในใจก็รู้สึกว่าไม่ค่อยดี

เธอมักจะรู้สึกว่า ท่าทางแบบนี้ ค่อนข้างเหมือนกับพ่อล้างมือให้กับลูกสาว

ภาพลวงตา จะต้องเป็นภาพลวงตาของเธออย่างแน่นอน!

มายมิ้นท์ส่ายหน้า รีบสะบัดไล่ความคิดไร้สาระนี้ออกไป ไม่คิดมากอีก

อันที่จริง เปปเปอร์ก็คาดไม่ถึงว่าตัวเองช่วยมายมิ้นท์ล้างมือ จะทำให้มายมิ้นท์คิดไปถึงพ่อเลี้ยงลูกสาว

เขาล้างมือให้กับเธอ เพียงแต่เพราะว่าเขาอยากจะทำแบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้นมือของเธอก็เล็กๆ เล็กกว่ามือของเขาไปหนึ่งในสาม มือข้างหนึ่งของเขา ก็สามารถเอามือทั้งหมดของเธอไว้ในอุ้งมือได้

นอกเหนือจากนี้ มือของเธอก็นุ่ม ราวกับไม่มีกระดูก บีบอยู่ในมือ รู้สึกสบายมาก

ดังนั้น เปปเปอร์ก็ยิ่งชอบเล่นมือของเธอมากจนไม่อยากปล่อยไปด้วย และล้างมือให้เธอไปด้วย

“ใช่แล้ว ก่อนหน้าที่ฉันจะมา เธอกำลังเหม่อลอยอะไรอยู่?”เปปเปอร์ล้างมือให้มายมิ้นท์เสร็จหยิบผ้าเช็ดมือที่ด้านข้างออกมา และเช็ดมือให้เธอแล้วถาม

มายมิ้นท์ถอนหายใจ “ไม่มีอะไรหรอก ก็เกิดเรื่องบางอย่างขึ้น”

เมื่อได้ยินว่าเกิดเรื่องขึ้น สีหน้าของเปปเปอร์ก็จริงจังขึ้นมา“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”