รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 96

ในงานแถลงข่าว มายมิ้นท์ไม่ปล่อยขนมผิงไปง่ายๆ เธอพูดต่อไปว่า “ส่วนเรื่องที่คุณขนมผิงกล่าวถึงในโลกอินเทอร์เน็ตว่า หลังจากที่ฉันหย่ากับอดีตสามีแล้วยังเข้าไปพัวพันอยู่ อีกทั้งเรื่องที่เมื่อหกปีก่อน ฉันเข้าไปแทรกแซงระหว่างประธานเปปเปอร์และคุณส้มเปรี้ยว หยิบยกบุญคุณมาเพื่อบีบบังคับให้ประธานเปปเปอร์แต่งงานด้วย ฉันจะขออธิบายไว้ ณ ที่นี้ว่า นอกจากประโยชน์สุดท้ายแล้ว อย่างอื่นไม่เป็นความจริง”

เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดออกไป ทุกคนที่นั่งอยู่ในนั้นก็พากันตกตะลึง

นักข่าวคนหนึ่งลุกขึ้นยืนและถามว่า “ถ้าอย่างนั้น คุณมายมิ้นท์บีบบังคับให้ประธานเปปเปอร์แต่งงานกับคุณจริงน่ะสิคะ?”

“ค่ะ” มายมิ้นท์มองไปทางนักข่าวคนนั้นแล้วพยักหน้าตอบรับ

ลาเต้ที่อยู่ด้านข้าง ตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก “ที่รักคุณพูดเรื่องอะไรอยู่?”

เรื่องไร้สาระแบบนี้พูดออกมาสุ่มสี่สุ่มห้าได้ยังไง!

แม้แต่เปปเปอร์แห่งบริษัทตระกูลนวบดินทร์เองก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเข้าหากัน

ทามทอยพูดออกมาอย่างงุนงงว่า “แม้มันจะเป็นความจริง แต่การที่เธอกล้ายอมรับแบบนี้ ไม่กลัวว่าจะถูกติฉินนินทาหรือส่งผลเสียต่อเทนเดอร์กรุ๊ปเลยหรือไง? เปปเปอร์ นายว่าเธอคิดอะไรกันอยู่แน่?”

เขาเงยหน้ามองดูเปปเปอร์

เปปเปอร์เม้มริมฝีปากอันเรียวบางและไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

อีกด้านหนึ่ง ณ ตระกูลภักดีพิศุทธิ์

ส้มเปรี้ยวก็กำลังให้ความสนใจกับถ่ายทอดสดครั้งนี้เช่นกัน เมื่อเห็นว่ามายมิ้นท์พูดออกมาตรงๆว่าเคยบังคับข่มขู่ให้เปปเปอร์แต่งงานด้วยในตอนนั้น ริมฝีปากของเธอก็เยอะขึ้นอย่างช้าๆ แล้วรู้สึกว่ามายมิ้นท์รนหาที่ตายเสียจริง

ในที่แถลงข่าว มายมิ้นท์มองไปยังนักข่าวที่อยู่ด้านล่างซึ่งมีท่าทางตื่นเต้น แต่ใบหน้าของเธอนั้นก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

เธอรู้ดีว่าคำพูดของตัวเองเมื่อสักครู่จะส่งผลตามมาอย่างไร แต่เธอก็ไม่เสียใจเลยที่ทำมันลงไป

นักข่าวคนหนึ่งถามขึ้นว่า “คุณมายมิ้นท์คะไม่ทราบว่าทำไมคุณถึงทำแบบนั้น?”

“ทำไมน่ะเหรอคะ?” มายมิ้นท์ก้มหน้า เธอหลับตาลงแล้วตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เพราะว่าฉันรักเขา”

รูม่านตาของเปปเปอร์หดลง ร่างของเขาทรุดไปที่เก้าอี้อย่างไม่รู้ตัว

เขารู้ดีว่าคนที่เธอรักเป็นเขา และหกปีมานี้ในแววตาของเธอมีเพียงแต่เขา ซึ่งเขาก็รู้ดีแก่ใจ

แต่คาดไม่ถึงว่า จนถึงบัดนี้เธอยังจะประกาศความรู้สึกในใจที่มีต่อเขาอยู่

เปปเปอร์ถูนิ้วมือของตนเบาๆ มีความรู้สึกอบอุ่นหัวใจลอยมา

แต่ความสุขนี้ดำเนินไปได้ไม่นาน ก็ถูกประโยคหนึ่งของมายมิ้นท์พูดขัดจังหวะขึ้น พัดพาความฝันนั้นให้สลายจางหายไป

มายมิ้นท์มองไปยังกล้องที่ถ่ายทอดสดแล้วพูดขึ้นอย่างช้าๆว่า “นั่นเป็นเรื่องของเมื่อก่อน แต่ตัวฉันในตอนนี้ ไม่ได้รักเขาแล้ว”

สีหน้าของเปปเปอร์เปลี่ยนไปเล็กน้อย ในใจของเขารู้สึกปั่นป่วนยิ่งนักดูเหมือนว่าสูญเสียอะไรไป

ทามทอยผิวปากออกมา “เปปเปอร์ นายว่าที่เธอพูดจริงหรือเปล่า?”

“จะจริงหรือปลอมก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผม” เปปเปอร์กำหมัดสองข้างแน่นแล้วตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

ทามทอยฟังออกว่าปากเขาไม่ตรงกับใจ จึงเผยอริมฝีปากขึ้นอย่างพูดสนุกสนาน “อย่างงั้นเหรอ แต่ดูจากท่าทางนายแล้ว เหมือนว่าจะไม่ได้เป็นอย่างที่พูดนะ”

“ตาฝาดไปเองหรือเปล่า!” เปปเปอร์เหลือบมองทามทอยด้วยสายตาเย็นชา

ทามทอยยักไหล่ “เฮ้อ ไม่พูดก็ได้”

เขาก้มหน้าลงแล้วดูถ่ายทอดสดต่อไป

นักข่าวคนนั้นถามขึ้นอีกครั้งว่า “คุณมายมิ้นท์คะ การที่คุณหยิบอ้างบุญคุณที่เคยช่วยคุณส้มเปรี้ยวเอาไว้มาบีบบังคับให้ประธานเปปเปอร์แต่งงานกับคุณ คุณไม่รู้สึกว่าพฤติกรรมนี้มันเกินไปหน่อยเหรอคะ อีกทั้งในตอนนั้นประธานเปปเปอร์ก็ได้คบหากับคุณส้มเปรี้ยวอยู่ คุณ……”

“เมื่อสักครู่ฉันพูดแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าฉันไม่ได้เข้าไปแทรกกลางระหว่างความรักของพวกเขา นี่ไม่ใช่เรื่องจริง” มายมิ้นท์รู้ว่านักข่าวคนนั้นจะพูดอะไรออกมา จึงได้หยิบไมโครโฟนพูดขึ้นขัดจังหวะ

“เพราะว่าในตอนนั้นฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาคบกันอยู่ ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ฉันก็เคยถามส้มเปรี้ยวว่าความสัมพันธ์ของหล่อนและประธานเปปเปอร์เป็นอะไรกัน แต่คุณส้มเปรี้ยวให้คำตอบฉันว่า เธอมองประธานเปปเปอร์เป็นแค่พี่ชายเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ฉันจึงรวบรวมความกล้าหาญ ตามจีบประธานเปปเปอร์จนกระทั่งบีบบังคับให้เขาแต่งงานกับฉัน……”

มายมิ้นท์สุดลมหายใจเข้าแล้วพูดขึ้นว่า “ฉันยอมรับว่าในส่วนนี้ฉันทำไม่ถูก ตอนนั้นที่คุณส้มเปรี้ยวประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ฉันเป็นคนช่วยเธอและประธานเปปเปอร์ถามฉันว่าต้องการอะไร ฉันจึงบอกว่าต้องการให้เขาแต่งงานกับฉัน ซึ่งเขาก็ตกลง ดังนั้นพวกเราจึงได้แต่งงานกัน ถ้าหาก……”

“ถ้าหากอะไรคะ?” นักข่าวเอ่ยถาม

มายมิ้นท์พูดด้วยน้ำเสียงอันดังว่า “ถ้าในตอนนั้นฉันรู้ว่าพวกเขาคบกันอยู่ ฉันก็คงจะไม่เสนอข้อคิดเห็นแบบนั้นออกไป ในฐานะคุณหนูที่เกิดในตระกูลมั่งคั่งอย่างฉัน คงไม่ลดตัวลงไปแทรกแซงความรู้สึกของคนอื่นแบบนั้น เพราะศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของฉันจะไม่ยอมให้ถามฉันทำเรื่องแบบนั้นออกมาแน่”

“ในตอนนั้น เธอไม่รู้เรื่องของนายกับส้มเปรี้ยวเหรอ?” ทามทอยหันไปถามเปปเปอร์ด้วยความประหลาดใจ