รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 97

“ฉันคิดว่า ในเมื่อสักครู่คุณมายมิ้นท์ก็บอกแล้วว่าประธานเปปเปอร์สามารถปฏิเสธเธอได้ เธอเองก็ไม่ได้บีบบังคับ แต่ประธานเปปเปอร์ไม่ได้ปฏิเสธเธอนั่นก็หมายความว่าเขาเต็มใจจะแต่งงานกับคุณมายมิ้นท์ ถ้าแต่งงานกับเธอแล้วทำตัวแบบนี้ มันก็พูดไม่ออกเหมือนกันนะ”

“นี่ยังไม่เท่าไหร่ ฉันคิดว่า ที่จริงแล้วประธานเปปเปอร์รักคุณส้มเปรี้ยวจริงรึเปล่า ถ้ารักเธอจริงทำไมถึงตอบตกลงแต่งงานกับคุณมายมิ้นท์? เขาน่าจะรอให้คุณส้มเปรี้ยวตื่นขึ้นมาก่อนไม่ใช่รึไง?”

เมื่อดูความคิดเห็นเหล่านี้แล้ว ส้มเปรี้ยวก็กัดฟันกรอด ดวงตาของเธอแดงเรื่อด้วยความโมโห

เปปเปอร์รักใครกันแน่ เธอเองรู้ดีกว่าใคร ที่จริงแล้วคนที่เขารักมาโดยตลอดคือมายมิ้นท์ ส่วนตัวเธอนั้นเพียงแสร้งทำเป็นคนที่เขียนจดหมายหาเขาซึ่งก็คือมายมิ้นท์ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าคนที่เขารักเป็นเธอ

หากมีวันหนึ่ง เขารู้ว่าคนที่เขียนจดหมายหาเขานั้นคือมายมิ้นท์ล่ะก็ ความรู้สึกที่มอบให้กับเธอทั้งหมดคงจะถูกพรากจากไปในทันที และหันเหไปหามายมิ้นท์เท่านั้น

อีกด้านหนึ่ง เมื่อทามทอยเห็นคอมเม้นท์เหล่านั้นก็ได้พูดขึ้นว่า “เปปเปอร์ผมคิดว่าคุณมันเลวจริงๆด้วย สิ่งที่มายมิ้นท์พูดมาเหล่านั้น ผมเป็นเพียงแค่คนก็ยังรู้สึกอึดอัดใจ แต่เธอกลับต้องเจอเรื่องแบบนี้มาถึงหกปี เห็นได้ชัดว่าเธอรักคุณขนาดไหน แต่คุณไม่เหมาะคู่ควรกับความรักที่เธอมอบให้เลย!”

เปปเปอร์บีบกำปั้นของตนเองไว้ไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่หัวใจของเขามันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเขารู้สึกว่าเธอน่ารังเกียจ ใช้ช่วงเวลาที่ส้มเปรี้ยวสลบไม่ได้สติและแต่งงานกับเขา ดังนั้นเขาจึง ลืมไปว่าตนสามารถปฏิเสธเธอได้ เขาเองรู้ว่าเธอต้องใช้ชีวิตอยู่ในบ้านนวบดินทร์อย่างไร แต่ก็ไม่เคยคิดจะเข้าไปช่วยเหลือเธอเลย

เขาทำผิดต่อเธอจริงๆ

“การที่ฉันพูดมามากมายขนาดนี้คาดว่าทุกคนคงจะเชื่อว่าฉันไม่ได้เข้าไปแทรกแซงระหว่างท่านประธานเปปเปอร์และคุณส้มเปรี้ยวจริงๆ” มายมิ้นท์มองไปที่นักข่าว

นักข่าวเหล่านั้น ได้แต่ยิ้มอย่างเขินอาย

การที่เธอกล้าพูดต่อหน้าสื่อมวลชนและออกอากาศถ่ายทอดสดเช่นนี้ นั่นหมายความว่ามันไม่ใช่เรื่องโกหกแน่

เนื่องจากว่าหากตรวจพบว่าเป็นเรื่องโกหก ทั้งเทนเดอร์กรุ๊ปและตัวเธอเองก็จะต้องเผชิญหน้ากับผลเสียที่ร้ายแรง ซึ่งผลเสียนั้นเธอคงไม่อาจรับได้

“ถ้าอย่างนั้นคุณมายมิ้นท์จะอธิบายอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องความพัวพันกับอดีตสามีในตอนนี้คะ?” นักข่าวคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น

“ประการแรก ฉันไม่ได้เข้าไปพัวพันกับเขา เมืองเดอะซีไม่ได้กว้างขวางเท่าไหร่ พวกเราล้วนเป็นนักธุรกิจ การที่ต้องเผชิญหน้ากันบ้างก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ส่วนเรื่องที่ทำไมฉันและประธานเปปเปอร์จึงได้ปรากฏตัวพร้อมกันที่โรงยิม”

ใบหน้าของมายมิ้นท์แสดงถึงความเบื่อหน่ายปรากฏขึ้น “นั่นเป็นเพราะว่าพวกเราได้รับตั๋วเข้าชมจากน้องชายประธานเปปเปอร์ ถ้าฉันรู้ล่วงหน้าว่าประธานเปปเปอร์จะเดินทางไปดูล่ะก็ฉันคงไม่ไปแน่นอน”

ทามทอยเอามือตบหน้าขาของตนเองแล้วหัวเราะออกมาเสียงดัง “เปปเปอร์ นายถูกรังเกียจแล้วล่ะ มองดูแล้วการที่คุณมายมิ้นท์พูดว่าไม่รักนายแล้วคงจะเป็นเรื่องจริงสินะฮ่าๆ!”

เปปเปอร์มองไปที่เขาด้วยดวงตาเยือกเย็น ก่อนจะละสายตากลับมาบนใบหน้าของมายมิ้นท์ด้วยแววตาอันซับซ้อน

เธอไม่ได้รักเขาแล้วจริงๆเหรอ?

“ฉันรู้ว่าบางทีทุกคนอาจไม่เชื่อ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เนื่องจากความคิดของแต่ละคนแตกต่างกันไป แต่อะไรที่ฉันอยากจะพูดก็คงต้องพูด สำหรับผู้ชายที่พยายามจะขับไล่ภรรยาของตนเองออกจากบ้านเพราะเพียงแค่มือที่สาม คนแบบนี้ ควรค่าที่ฉันจะเข้าไปพัวพันด้วยเหรอคะ?” น้ำเสียงของมายมิ้นท์หัวเราะเยาะออกมาอย่างเยือกเย็น

ส้มเปรี้ยวเบิกตากว้าง เธอรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

การที่หล่อนพูดออกมาแบบนี้หมายความว่าอะไร?

เปปเปอร์เองก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาไม่เข้าใจว่ามายมิ้นท์จะทำอะไร

นักข่าวที่อยู่ในห้อง สัมผัสได้ว่ามายมิ้นท์กำลังจะทำอะไรบางอย่างจึงได้รีบเอ่ยถามว่า “คุณมายมิ้นท์คะช่วยอธิบายให้ละเอียดกว่านี้หน่อยได้ไหม?”

“แน่นอนค่ะ” ดวงตาของมายมิ้นท์เป็นประกายเยือกเย็นก่อนจะเอ่ยปากพูดว่า “ในโลกอินเทอร์เน็ต มีคนบอกว่าฉันมีชู้ ดังนั้นประธานเปปเปอร์จึงได้ขอหย่ากับฉัน คาดว่าเรื่องนี้ทุกคนคงจะรู้ดีสินะคะ และตอนนี้ฉันขอบอกว่าทุกคนว่า คนที่ นอกใจ จริงๆแล้วไม่ใช่ฉันแต่เป็นคุณเปปเปอร์เองต่างหาก!”

เธอเพียงอยากจะมีชีวิตที่ดีและพัฒนาเทนเดอร์กรุ๊ปเพื่อล้างแค้นให้กับพ่อของเธอ แต่คนในตระกูลตระกูลนวบดินทร์และส้มเปรี้ยวมักจะหาปัญหามาให้เธอมากมาย

เมื่อเป็นเช่นนี้ทำไมเธอจะต้องไว้หน้าพวกเขาล่ะ?

ทุกคนตกอยู่ในความโกลาหล

“จริงเหรอ?”

“ประธานเปปเปอร์มีเมียน้อยเหรอ?”

ทามทอยมองไปยังเปปเปอร์ด้วยแววตาสนุกสนาน “เปปเปอร์ มองดูแล้วครั้งนี้ขนมผิงจะทำให้เธอหมดความอดทนจริงๆนะ”

เปปเปอร์ไม่ได้พูดอะไรออกมา ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาดูมืดมนไม่น่ามอง อากาศรอบตัวเขาดูกดดันขึ้นไม่น้อย

เขานอกใจเธอเหรอ?

คนที่นอกใจเป็นเธอเองไม่ใช่รึไง?