อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 763
ตอนที่ 763 หัวใจที่เต้นระส่ำ(3)
โดย
Ink Stone_Romance
เย่เซียวในเมืองเยียวแทบจะชูแขนข้างเดียวบังมิดน่านฟ้าได้ ยิ่งไปกว่านั้นอยู่ใต้การจับตามองของเขาแล้วย่อมไม่มีทางจะซื้อยาได้อีก
เธอแค่พยักหน้ารับ ยอมจำนนอยู่ใต้ท่าทีแข็งกร้าวของเขา
ตอนเที่ยงเย่เซียวให้เธอเปลี่ยนชุดเพื่อพาเธอลงไปทานข้าวที่ห้องอาหารชั้นล่างของโรงแรม
ไม่รู้ว่าด้วยความที่ดื่มนมมาหนึ่งแก้วเมื่อเช้าหรือไม่ หรือเพราะมีเขาอยู่ ไม่ว่าอย่างไรอาหารมื้อนี้เป็นครั้งแรกที่เธออิ่มเอม—ความจริงหลายวันในเมืองเยียว เธอไม่ค่อยเจริญอาหารมากเท่าไหร่
มื้ออาหารดำเนินถึงตอนท้าย
เย่เซียวดูนาฬิกาข้อมือแวบหนึ่ง ใกล้จะบ่ายโมง
ไป๋ซู่เย่วางตะเกียบลง “คุณยุ่งมากเลยเหรอ?”
ตลอดมื้ออาหารโทรศัพท์ดังขึ้นหลายที พอดูออกว่ามีงานรัดตัวมากมาย
“ไม่เท่าไหร่” เย่เซียวพูดเรียบง่าย มองเธอแวบหนึ่ง “ทานอิ่มแล้วเหรอ?”
“อืม แน่นท้องนิดหน่อย”
“ผมจะไปจ่ายเงิน คุณไปรอผมอยู่ข้างนอก”
“เจ้านายก็ต้องจ่ายเหรอ?”
“ไม่มีกรณียกเว้น”
“งั้นฉันไปรอคุณข้างนอก” ไป๋ซู่เย่ลุกยืน เย่เซียวรวดวางเสื้อกันหนาวของตัวเองไว้บนแขนเธอ เธอรับไปกอดไว้ มองเขาครู่หนึ่งก่อนเดินไปนอกห้องอาหาร
เย่เซียวเซ็นชื่อก่อนจะเดินออกจากห้องอาหารของโรงแรม เห็นเธอใส่รองเท้าส้นสูงยืนนิ่งอยู่ตรงทางเดินผ่านประตูกระจกแต่ไกล ในมือมีเสื้อกันหนาวของเขา ขณะนี้เธอกำลังเงยหน้าชมภาพไม่กี่ภาพที่แขวนอยู่บนกำแพงอย่างตั้งใจ
ใบหน้ามุมข้างดูดีอย่างมาก
“เสี่ยวฉิน” ขณะที่กำลังใจจดใจจ่ออยู่ๆ มีผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งโผล่มาด้านหลังเธอ เรียกผู้หญิงแปลกหน้าที่ยืนอยู่ข้างไป๋ซู่เย่ที
หญิงสาวหันหน้ามาเห็นว่าเป็นแฟนหนุ่มตนก็เผยยิ้มกว้างชอบใจทันที วิ่งโผเข้าอ้อมกอดของชายหนุ่มราวกับนกตัวน้อยที่ต้องการการคุ้มครอง
“รอคุณตั้งนานแล้ว ทำไมคุณเพิ่งออกมา”
“คนรอจ่ายเงินเยอะอยู่น่ะ อย่าโกรธเลย” ชายหนุ่มพูดกล่อมอย่างอ่อนโยน
“งั้นคุณจุ๊บฉันทีหนึ่ง จุ๊บฉันทีหนึ่งฉันจะไม่โกรธแล้ว” หญิงสาวออดอ้อน
“จุ๊บ”
คู่รักวัยรุ่นตระกองกอดเดินผ่านตรงหน้าไป๋ซู่เย่ไป ในอากาศยังสามารถได้กลิ่นของความรัก
เย่เซียวมองภาพฉากนี้ ไป๋ซู่เย่เองก็มองภาพฉากนี้ ในสายตาของทั้งคู่เผลอสติหลุดไปชั่วขณะรวมถึง…อิจฉา…
จากนั้นสองคนสบตากัน ความรู้สึกสั่นไหวนั่นยังไม่หายไป ยังค้างคาอยู่ในแววตาของกันและกัน ซึมซาบไปทั้งหัวใจ…
“ใส่เสื้อกันหนาวเถอะ ข้างนอกค่อนข้างเย็น” ไป๋ซู่เย่เดินนำไปก่อนพลางยื่นเสื้อกันหนาวไปให้
เย่เซียวไม่ได้ว่าอะไรแค่สวมเสื้อสูทตัวนอก
“ช่วงบ่ายคุณหมอจะมาฉีดยาให้คุณ”
“งั้นฉันจะรอที่ห้อง”
เย่เซียวพยักหน้ารับ ทั้งสองคนเดินขนาบข้างไปถึงประตูลิฟต์ เย่เซียวมองเธอแวบหนึ่ง “บริษัทมีงานอื่น คุณขึ้นไปคนเดียวไม่มีปัญหาใช่มั้ย?”
“ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้ฉันพักอยู่ที่นี่คนเดียวตั้งนาน คุณมีธุระก็รีบไปเถอะ”
“อืม” เย่เซียวรับคำที ยื่นบัตรกดเงินสดให้เธอใบหนึ่ง เธอมองเขาด้วยความฉงน
“เก็บเผื่อไว้ การ์ดประเทศ S ของพวกคุณกดถอนเงินที่นี่ไม่ค่อยสะดวก”
ไป๋ซู่เย่หัวเราะแต่ไม่ปฏิเสธ รับบัตรไปแล้วจับพลิกไปมา “เงินที่ฉันใช้จากบัตรใบนี้ วันหลังจะขอคืนมั้ย?”
“ถ้าจะคิดจริงๆ คุณติดค้างผมมากมายนับไม่ถ้วน คุณคืนไหวเหรอ?”
เธอเบ้ปาก “ฉะนั้นปากบอกว่าไม่ต้องให้ฉันคืนแต่ความจริงคุณคอยจำอยู่ในใจทั้งหมด”
เย่เซียวกำลังจะพูดบางอย่างแต่ทันใดนั้นเองเสียง ‘ติ้ง–’ ดังขึ้น ประตูลิฟต์ค่อยๆ เปิดตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!