อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 791
สรุปบท ตอนที่ 791: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!
สรุปตอน ตอนที่ 791 – จากเรื่อง อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! โดย Internet
ตอน ตอนที่ 791 ของนิยายRomanticเรื่องดัง อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 791 รักที่มาจากความจริงใจ (4)
โดย
Ink Stone_Romance
หนึ่งเดือนให้หลัง
ฝนตกหนัก โลกทั้งใบมืดครึ้ม
มืดครึ้มยิ่งกว่าความมืดยามค่ำคืน ลมแรงโบกสะพัด อึดอัดเสียจนหายใจไม่ออก
ด้านใต้ป้ายสุสาน มีเงาร่างสูงของชายหนุ่มในเสื้อโค้ทดำล้วนยืนตระหง่านอยู่ คนข้างกายช่วยถือร่มคันใหญ่ให้เขา
เขาพยายามดูดบุหรี่แรงๆ แต่ไม่เดินไปข้างหน้า ไม่มองป้ายสุสานนั่นสักแวบเดียว
สักพักหยูอันเดินลงมา
สีหน้าหนักอึ้ง
เย่เซียวมองเขานิ่งๆ แวบหนึ่งโดยไม่ถามอะไร แค่ได้ยินหยูอันพูดเสียงทุ้มต่ำว่า “สุสานของเธอ…ไม่มีผิดครับ”
มือที่คีบบุหรี่อยู่กระตุกสั่นทำให้โคนบุหรี่ที่เผาไหม้เป็นขี้เถ้าตกหล่นใส่มือเย่เซียว เขากลับยืนนิ่งค้างตรงนั้นไม่มีปฏิกิริยาพักใหญ่
วันนั้น…
เป็นวันที่เขาไม่ยอมนึกถึงอีก เมื่อเธอถูกยกขึ้นรถพยาบาลเขาก็เป็นลมหมดสติไปเพราะหัวใจที่เต้นผิดปกติ
รอฟื้นมาอีกทีคืออีกสามวันให้หลัง
สิ่งที่ต้อนรับเขากลับเป็นงานศพ
เธอจากไปแล้ว…
นำพาดวงวิญญาณของเขารวมถึงหัวใจของเขาไปด้วย…
อนาคตในวันที่เขาตายตามไป จะต้องหลับใหลเคียงข้างเธอตลอดไปอย่างไม่ต้องสงสัย…
…………
เย่เซียวเร่งเท้ากลับประเทศ T เขาเพิ่งก้าวลงเมืองเยียวสายโทรศัพท์ของถังซ่งก็โทรเข้ามาอย่างตื่นเต้น
“เย่เซียว ฉันหาวิธีได้แล้ว!ฉันหาวิธีที่จะช่วยนาย ช่วยเอาลูกกระสุนตรงอกนายออกมาได้แล้ว!”
ถังซ่งดีใจอย่างมาก
แต่ความดีใจนั่นกลับไม่ส่งผลถึงเขาสักนิด
“ถ้าไม่เอากระสุนนัดนี้ออกมา ฉันน่าจะมีชีวิตอยู่อีกนานแค่ไหน?” เขาถามเสียงเรียบ
“…อย่างมากก็ไม่เกินหนึ่งเดือน”
“งั้นเหรอ?” น้ำเสียงเย่เซียวราบเรียบ “งั้นก็ปล่อยมันอยู่ต่อไปนั่นแหละไม่ต้องเอาออกมาแล้ว”
ถังซ่งชะงัก
ความจริงเป็นคำตอบที่อยู่ในความคาดหมายแต่พอได้ยินเขาพูดออกจากปากเช่นนี้ อีกทั้งยังพูดด้วยอารมณ์เรียบนิ่ง ทำให้ถังซ่งระเบิดอารมณ์ทันที
“เย่เซียว นายมันใช้ไม่ได้ขนาดนี้เลยเหรอ นายไม่อยากมีชีวิตต่อเพราะผู้หญิงคนเดียว? ฉันจะบอกนายให้นะว่าฉันเสียแรงทุ่มเทขนาดไหนถึงจำลองการผ่าตัดได้อย่างคล่องแคล่ว นายกล้าทำให้ฉันผิดหวัง ฉัน—ให้ตายเถอะ!”
ความจริงถังซ่งทำอะไรเขาไม่ได้เลย สุดท้ายได้แค่สบถหยาบออกมาอย่างนึกโกรธ
“ฉันวางสายนะ พี่ของนายโทรมา” เย่เซียวไม่คุยกับถังซ่งต่อก่อนจะวางสายไป ถังเจวี๋ยโทรเข้ามาซึ่งเขาก็กดรับสาย
“เย่เซียว ดีใจที่ได้ร่วมงานด้วย รอเงินถึงมือฉันจะโอนให้บัญชีนายทันที”
“ไม่ต้องหรอก” เย่เซียวตอบ “เงินก้อนนั้นถือว่าฉันให้นาย”
ถังเจวี๋ยนิ่งงันไป
หลังจากที่เงียบไปพักใหญ่ เขาเหมือนจะเดาความคิดของเย่เซียวได้
“เย่เซียว…”
สุดท้ายได้แค่เอ่ยเรียกเขาที อยากปลอบแต่เหมือนไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาปลอบโยนเขา
“ไม่ได้ให้นายฟรีๆ” เย่เซียวหยุดเว้นช่วง “มีเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากขอร้องนาย”
“นายว่ามาเลย”
พนักงานร้านอ้ำอึ้งไม่กล้าตอบ
สิบสองนาทีผ่านไป
ประตูร้านถูกคนผลักเข้ามาจากข้างนอก
หญิงสาวคนหนึ่งสวมแว่นกรอบดำเดินเข้ามา มัดผมยาวดัดลอนไว้หลังศีรษะอย่างสบายๆ และแบกกระดานวาดรูปไว้ด้านหลัง
กระโปรงผ้าคอตตอนสีขาวบนตัวเต็มไปด้วยสีสันหลากสีเปรียบเสมือนสายรุ้งแสนงดงาม
“ต้องขอโทษด้วยนะคะ มีลูกค้าต้องการคุยกับฉันเหรอ?” เสียงน่าฟังอย่างมาก
ลูกค้าคนนั้นเดิมทีคิดว่าเป็นเพียงนักเรียนเลยไม่ได้ประเมินเธอสักเท่าไร พอได้ยินคำพูดนี้ถึงเงยหน้าขึ้น “คุณคือเจ้าของร้านภาพวาดร้านนี้เหรอ?”
“ขอโทษด้วยนะคะ ฉันขอเปลี่ยนชุดหน่อยแล้วจะรีบออกมาค่ะ คุณช่วยนั่งรอสักครู่”
หญิงสาวอมยิ้มน้อยๆ และมีท่าทีเป็นกันเอง พูดสั่งให้พนักงานเทน้ำชาให้ลูกค้าส่วนตัวเองเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ห้องเล็กข้างๆ
แค่สองนาทีสั้นๆ หลังจากนั้น รอเธอเดินออกมาอีกทีนอกจากทำเอาพนักงานร้านอึ้ง ลูกค้าเมื่อครู่เองก็อึ้งตาค้าง
หญิงสาวที่แต่แรกมัดผมหางม้าได้ปล่อยลงมาสยายอยู่ด้านหลัง กระโปรงขาวผ้าคอตตอนเองก็เปลี่ยนเป็นชุดเดรสกระโปรงยาวสีดำสุดแสนจะสง่า รองเท้าคัชชูส้นเตี้ยเปลี่ยนเป็นรองเท้าส้นสูง แว่นตากรอบดำถูกถอดออก เผยให้เห็นใบหน้าที่เรียกให้คนมองตะลึงอย่างไม่อาจละสายตาได้
นี่มัน…
อีกฝ่ายหรี่ตาลง “เรา…เคยเจอกันที่ไหนหรือเปล่า?”
ทำไม เขาถึงรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้คุ้นตานัก?
“อาจจะนะคะ เมืองเยียวไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็ก ถ้าเป็นคนที่ชอบวาดรูปเหมือนกันจะเจอกันคงไม่แปลก” หญิงสาวนั่งลงอมยิ้มหน่อยๆ “คุณลูกค้ามีปัญหาเดือดร้อนอะไรที่จะให้ฉันจัดการหรือคะ?”
สายตาอีกฝ่ายกวาดมองหน้าเธออย่างประเมินอยู่ตลอด สักพักในหัวมีใบหน้าคุ้นตาวาบขึ้นมา นี่…คนรักเย่เซียวไม่ใช่หรือ?
………………………
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!