อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 799
ตอนที่ 799 อยากจะกอดคุณดีๆ สักครั้ง(4)
โดย
Ink Stone_Romance
“อืม” ไป๋ซู่เย่พยักหน้า
“งั้นเดี๋ยวผมจะไปเช็ควงจรไฟฟ้า แผงวงจรไฟฟ้าอยู่ไหน?”
“ตรงประตู” ไป๋ซู่เย่เปิดโหมดไฟฉายในโทรศัพท์ของตัวเองยื่นให้เขา “อ่ะ”
เย่เซียวรับโทรศัพท์มาเพียงแวบเดียวก็เห็นรูปถ่ายของตัวเองบนหน้าจอ ดวงตาเข้มขึ้นเล็กน้อย เงยหน้ามองเธอด้วยสายตาที่ล้ำลึกขึ้น
ไม่ช้าก็เร็วอย่างไรก็ต้องถูกเขาเห็นเข้าสักวัน ไป๋ซู่เย่เลยไม่คิดปิดบัง “คุณไม่ยอมให้รูปฉัน ฉันก็เลยแอบถ่ายเอาละนะ”
น้ำเสียงเธอติดบ่นนิดหน่อย
แต่เขาที่โดนแอบถ่ายก็ดูดีไม่เปลี่ยน
สีหน้าเย่เซียวอ่อนโยนขึ้น “คราวหน้าเอารูปคุณให้ผมสักใบสิ”
“คุณมีแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“…ไม่มีแล้ว”
“หืม? ทำไมล่ะ?”
“…” เย่เซียวไม่ตอบ แค่ลุกยืน “ผมไปหาแผงวงจรไฟฟ้าก่อน”
“เย่เซียว คุณทำอะไรรูปฉัน?” ไป๋ซู่เย่ถามเสียงดัง
เขาไม่ตอบและเดินไปโดยไม่หันกลับมา
เธอลงมาจากเตียง“คุณฉีกรูปฉันอีกแล้วใช่มั้ย?”
“กลับไปนอนบนเตียงไป”
“โยนทิ้งถังขยะ?” เธอเดินตามมาอย่างไม่ยอม
“คุณไม่หนาวเหรอ?” เย่เซียวถอดเสื้อนอกออกแล้วคลุมร่างผอมบางของเธอไว้
“เย่เซียว คุณทำอะไรกับรูปฉันกันแน่?”
ไป๋ซู่เย่ไม่คิดจะปล่อยเขาไป
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นได้แต่ยอมรับไปตามความจริง “เผาทิ้งไปแล้ว”
“…”
เขา…เผาไปแล้วจริงๆ อย่างนั้นหรือ!
ไป๋ซู่เย่แค่นเสียงที กระชับเสื้อตัวนอกของเขาแล้วหมุนตัวเดินกลับห้องตัวเองอย่างไม่สนใจเขาอีก
โกรธหรือ?
เย่เซียวมองแผ่นหลังนั่นอย่างระอาปนทำตัวไม่ถูก แม้แต่ในหัวยังจำลองภาพที่เธอโกรธได้
เขาตามหาแผงวงจรไฟเจอและจัดการซ่อมมันซึ่งนี่เป็นเรื่องที่ง่ายแต่เขากลับใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว ความจริงรูปใบนั้นถูกเขาเผาไปแล้วและเขาก็รู้สึกเสียใจทีหลังอยู่เหมือนกัน อย่างไรเสียนั่นเป็นของที่หลงเหลือจากเมื่อสิบปีก่อน เป็นของที่ระลึกอย่างหนึ่งตามที่เธอบอก เป็นร่องรอยของสิบปีก่อน
แต่รูปไม่ใช่คลิปเสียงที่เผาทิ้งแล้วจะซ่อมกลับมาได้
ไม่นานในห้องก็สว่างขึ้นอีกครั้ง
ฮีตเตอร์เริ่มทำงานใหม่
แต่ในห้องก็ไม่ได้อุ่นขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว
เย่เซียวผลักประตูห้องนอนเธอย่างกรายเข้าไป ขณะนี้เธอกำลังนอนซุกในผ้าห่มโดยหันหลังให้เขา
“ซู่ซู่”
เขาเรียกเธอเป็นการหยั่งเชิงทีหนึ่ง
เธอไม่ได้สนใจเขา
“หลับแล้วเหรอ?” เย่เซียวยืนอยู่ตรงประตูไม่เข้าไป
“…” เธอยังคงเงียบเหมือนเดิม
“งั้นคุณก็นอนเถอะ มีเรื่องอะไรค่อยโทรหาผม” เขาว่าแล้วคิดจะปิดประตูจริงๆ
เธอผุดลุกขึ้นบนเตียงอย่างที่คิดโดยกอดผ้าห่มไว้มองเขาอย่างคาดโทษ เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจกับการที่เขาจะกลับทั้งอย่างนี้ ไม่พอใจอย่างมาก
สายตานั่นทำให้เย่เซียวรู้สึกเหมือนใจจะละลาย เขาย่ำเดินเข้าไปนั่งลงบนขอบเตียง มือใหญ่ลูบใบหน้าสวยใสของเธอ “ในเมื่อออกกำลังกายหนักหน่วงไม่ได้ก็อย่ามองผมแบบนี้ ผมจะคิดว่าคุณกำลังเชื้อเชิญผม…”
น้ำเสียงของเขาเจ้าเล่ห์อย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!