อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 801
ตอนที่ 801 ความคิดถึงคือบ่อเกิดของโรคร้ายแรง(2)
โดย
Ink Stone_Romance
คำอธิบายแต่ละอันแค่พูดถึงเรื่องใดเรื่องหนึ่งก็น่าตกใจมากพอแล้ว
“งั้นเธอก็สารภาพมาซะดีๆ เถอะว่าพวกเธอมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่?”
“หืม? ฉันบอกเธอไปแล้วไม่ใช่หรือว่าตอนนี้เราสองคนกำลังคุยกันอยู่น่ะ? ก็ต้องคบกันอยู่สิ”
“ผีน่ะสิถึงเชื่อเธอว่าเพิ่งมาคบกันตอนนี้” ชิงอิ๋งมองเธอด้วยสายตาประเมิน “เมื่อกี้ตอนที่ฉันบอกตัวตนของเย่เซียวให้เธอฟัง เธอไม่ตกใจสักนิด ไม่มีท่าทีตะลึงอะไรเลย—เธอต้องรู้ว่าผู้หญิงทั่วไปถ้ารู้ตัวตนเขาเข้าคงคุกเข่ากับพื้นดัง ‘ตุ๊บ’แล้ว—แต่เธอยังนิ่งได้ขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าความจริงเธอรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขามาอย่างดีแล้ว แถมคนสถานะอย่างเขาทำไมจู่ๆ ถึงวิ่งแจ้นมาเป็นนายแบบให้สถาบันของเรา จะว่ายังไงก็ไม่เข้าท่า อีกทั้งเขาเย็นชาขนาดนั้นแต่กลับตรงดิ่งไปนั่งตรงหน้าเธอ จากการคาดเดาของฉันแล้ว แฟนคนก่อนที่เธอพูดถึง คงหมายถึงเขาสินะ?”
ท่าทางเป็นจริงเป็นจังของเธอทำเอาไป๋ซู่เย่หลุดขำ “ความฝันของเธอไม่ควรไปเป็นนักสืบเหรอ? ทำไมถึงมาเป็นนักวาดล่ะ?”
“งั้นฉันก็เดาถูกน่ะสิ?!” ชิงอิ๋งตาวาว ตื่นเต้นอย่างมาก
ไป๋ซู่เย่เล่นตัว“ครึ่งครึ่งแล้วกัน”
“ครึ่งไหนอะ?”
“ไม่บอกเธอหรอก” ไป๋ซู่เย่ไม่ตอบกลับเธออีก หยิบสมุดวาดของตัวเองมาเตรียมเรียนคาบที่สอง
ชิงอิ๋งจิ๊ปากอีกทีพร้อมส่ายศีรษะคร่ำครวญ“ที่แท้ฉันก็ได้เป็นเพื่อนกับคนที่ไม่ธรรมดาอย่างเธอโดยไม่รู้ตัวซะได้ นี่ ซู่ซู่ เธอว่าถ้าอนาคตฉันเกิดมีปัญหาอะไรขึ้นมา ขอให้คนของเธอช่วยจัดการได้มั้ย?”
“เธอจะมีปัญหาอะไรได้?”
“อย่างเช่น โดนอันธพาลรังแกไง”
“เธอไม่รังแกอันธพาลก็ดีมากแล้ว”
“…”
ทั้งคู่ตอบโต้กันไปมาคนละประโยคกระทั่งเสียงกริ่งเริ่มเรียนดังขึ้นทั้งคู่ถึงหยุดก่อนจะตั้งใจเรียน
ไป๋ซู่เย่กำลังคิด ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาตื่นหรือยัง
————————
ชั้นบนสุดของบริษัทไฟกรุ๊ป
ขณะที่เย่เซียวปรากฏตัวพนักงานทุกคนต่างยืนทักทายอย่างพร้อมเพรียง “อรุณสวัสดิ์ นายน้อย”
“อืม อรุณสวัสดิ์” เขาพยักหน้าและตอบกลับไปที
ทุกคนยืนชะงักจากนั้นก็มองกันไปมาด้วยความตกใจ มีความรู้สึกเหมือนฝนจะตกเป็นสีแดง
วันนี้เป็นวันอะไร? พระอาทิตย์ขึ้นจากทิศตะวันตกหรือ
“ทำไมยังยืนอยู่ตรงนี้? ไปทำงานของตัวเองสิ” เห็นพวกเขาไม่มีท่าทีขยับเย่เซียวเลยเสริมอีกประโยค
ทุกคนถึงเพิ่งได้สติกลับมาพลางรีบกลับประจำตำแหน่งตัวเอง ก่อนจะกลับไปไม่ลืมหันมามองเขา
เย่เซียวทำเป็นไม่เห็น กลับเข้าห้องทำงานตัวเอง
“เฮ้ วันนี้นายน้อยเป็นอะไร? พระอาทิตย์ขึ้นจากทิศตะวันตกเหรอ?” พอเขาเข้าไปพนักงานทุกคนก็รีบมาสุมหัวซุบซิบทันที
“หนึ่งเดือนกว่านี้ในบริษัทเหมือนปกคลุมด้วยเมฆมืดครึ้ม ฉันอึดอัดจนวันนี้ไม่กล้ามาทำงานแล้วเชียว ไม่คิดว่าวันนี้จะเป็นวันที่ฟ้าแจ่มใส!”
“แล้วก็นะเมื่อกี้นายน้อยตอบกลับเราด้วย ไม่ได้ฟังผิดใช่มั้ย?”
“ไม่ผิด ตอบเราจริงๆ”
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?”
“ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินว่าผู้หญิงที่นายน้อยรักที่สุดตายไปถึงได้เสียใจขนาดนั้น ตอนนี้เห็นอารมณ์ดีขนาดนั้น หรือว่า…มีคนใหม่แล้ว?”
“นี่เพิ่งหนึ่งเดือนเองนะ ไม่เปลี่ยนใจเร็วขนาดนี้หรอกมั้ง?”
“ใครจะรู้ล่ะ? ผู้ชายเปลี่ยนใจง่ายเป็นเรื่องธรรมดา เจอใครก็กล้าบอกว่าเป็นรักแท้ นายน้อยมีดีขนาดนี้ จะหลายใจก็ไม่แปลก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!