สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 1093

บทที่ 1093 ตอนจบของฟ่านซู่ : ฉากสุดท้าย

บทที่ 1093 ตอนจบของฟ่านซู่ : ฉากสุดท้าย

ฟ่านซู่ยืนอยู่ตรงหน้าต่าง มองนกน้อยที่ร่อนลงตรงนั้นส่งเสียงร้องจิ๊บจิ๊บ ดูเริงร่าเป็นอย่างยิ่ง

เขาหยิบหมั่นโถวที่ยังไม่ได้กินขึ้นมา บิมันออกแล้วโปรยไปที่หน้าต่าง ดึงดูดให้นกน้อยโผเข้ามาใกล้

นกน้อยก็กระโดดเข้ามาแล้วจริง ๆ

ฟ่านซู่เอื้อมมือออกไปหมายจะคว้ามัน ทว่าดูเหมือนนกน้อยจะรู้สึกถึงอันตรายจึงกระพือปีกบินหนี

ฟ่านซู่เย้ยหยัน “ดูสิ ผู้ใดล้วนไม่ยินดีเป็นนกในกรงขัง แม้กระทั่งนกน้อยก็ไม่ยินดี”

ลู่จื่อชิงยืนอยู่นอกห้องขัง นางมองไปทางฟ่านซู่

“พวกเขาบอกว่าเจ้าหาข้าหรือ”

ฟ่านซู่อยู่ในชุดนักโทษ สีหน้าซีดเซียว ร่างกายผ่ายผอมจนเห็นกระดูก

ลู่จื่อชิงตกใจ มองเขาด้วยหัวสมองขาวโพลน

“เจ้า…”

กลายเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

ฟ่านซู่ยิ้มบาง ๆ “เจ้ามาแล้ว”

ไม่รอให้ลู่จื่อชิงได้เอ่ยสิ่งใด ฟ่านซู่ก็กล่าวต่อ “ที่นี่นั่งไม่ได้ ทำได้เพียงผิดต่อเจ้าแล้ว”

“ฟ่านซู่…”

ดวงตาของลู่จื่อชิงแดงเรื่อขึ้นมา

“เพราะเหตุใด? เจ้าเป็นถึงอี้อ๋องแล้ว ทั้งยังมีที่ศักดินาของตนเอง เจ้าสามารถใช้ชีวิตที่เหลือได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารเครื่องนุ่งห่ม ไยต้องทำเรื่องเสี่ยงอันตรายจนเข้าตาจนเช่นนี้?”

“เพราะเหตุใดน่ะหรือ?” ฟ่านซู่มองไปทางหน้าต่าง “บางทีข้าอาจอยากบินให้สูงขึ้น ได้มองทิวทัศน์ที่งดงามยิ่งกว่านี้กระมัง! อย่างไรเสียข้าก็เป็นบุตรชายของคนผู้นั้น เลือดของเขาไหลเวียนอยู่ในตัวข้า ข้าต้องการอำนาจ มีความทะเยอทะยานไม่ใช่เรื่องธรรมดาหรอกหรือ?”

“ฮ่องเต้องค์ใหม่ขึ้นครองราชย์ แม้กระทั่งผู้กระทำผิดโทษร้ายแรงก็จะได้รับการอภัยโทษ ทว่าสถานการณ์ของเจ้าพิเศษ การอภัยโทษนั้นเป็นไปไม่ได้ ฮ่องเต้องค์ใหม่จัดเตรียมให้เจ้าไปเฝ้าสุสานจักรพรรดิ”

“ฮ่องเต้องค์ใหม่ช่างเมตตากรุณาจริง ๆ เขาไม่กลัวว่าข้าจะก่อเรื่องอะไรอีกหรือ?”

“ใต้หล้าสงบสุข คนเหล่านั้นที่ติดตามเจ้า ที่ตายก็ตาย ที่เนรเทศก็เนรเทศ เจ้าอยากจะหาคนกลุ่มอื่นติดตามเจ้ายิ่งเป็นไปไม่ได้ ยิ่งกว่านั้นหากฮ่องเต้องค์ใหม่กล้าจัดแจงให้เจ้าเฝ้าสุสานจักรพรรดิ ย่อมไม่มีทางให้เจ้าได้ก้าวออกจากที่นั่นแม้เพียงครึ่งก้าว… เจ้าก็รู้ ตั้งแต่ก้าวแรกพี่ชายข้าก็ไม่มีทางปล่อยให้เจ้าได้ออกมา” ลู่จื่อชิงกล่าว

“ชิงเอ๋อร์ ข้าอยากพบเจ้า เพียงเพราะอยากพบเจ้า” ฟ่านซู่เอ่ย “พูดคุยกับข้าหน่อยเถิด!”