สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 540

บทที่ 540 อันอี้หางแต่งงาน

บทที่ 540 อันอี้หางแต่งงาน

เมื่ออันอี้หางแต่งงาน เขาเชิญเพียงเซี่ยคุนและภรรยามา ทว่าไม่ได้เชิญคนทั้งสกุลลู่ แน่นอนว่าคนสกุลลู่เองก็ไม่ได้เร่งร้อนที่จะมาแสดงความยินดีกับเขา

เซี่ยคุนขอลาหยุดกับลู่อี้หนึ่งวัน แล้วไปร่วมงานแต่งเป็นเพื่อนอันอวี้

ในวันนี้เอง ศาลต้าหลี่พลันเกิดเรื่องขึ้นแล้ว

หลินอี้เจี๋ยรองผู้บัญชาการศาลต้าหลี่เข้าไปพัวพันกับคดีฆ่าคนตาย หลักฐานทั้งหมดชี้ไปที่เขา จึงถูกควบคุมตัวไปที่หน่วยลับทันที

คนทั้งศาลต้าหลี่ล้วนไม่พอใจ

หลินอี้เจี๋ยมีนิสัยเถรตรง ไม่เคยปรานีผู้อื่น ในศาลต้าหลี่เขาไม่เป็นที่นิยมชมชอบของผู้คนนัก กับคนภายนอกยิ่งย่ำแย่กว่า ถึงกับขึ้นชื่อว่าเป็นขุนนางหน้ากากเหล็ก

หากกล่าวกันตามเหตุผลแล้วเขาเคราะห์ร้าย ควรมีคนมากมายลอบยินดี ทว่าไม่ว่าอย่างไรเขาก็เป็นขุนนางของศาลต้าหลี่ แต่กลับถูกหน่วยลับนำตัวไป ย่อมหลีกเลี่ยงที่จะเกิดความรู้สึกขมขื่นไม่ได้

“ใต้เท้าลู่ ท่านและใต้เท้าฉีจากหน่วยลับผู้นั้นมีสัมพันธไมตรีต่อกันไม่ใช่หรือ? ท่านลองไปถามทีเถิดว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้น” มีคนเอ่ยขึ้นมา

“ใต้เท้าลู่เพียงแค่ร่วมมือจัดการคดีกับใต้เท้าฉี อะไรคือมีสัมพันธไมตรีกัน? ปกติก็ไม่เห็นพวกเขาเดินไปเดินมาด้วยกันเสียหน่อย” เจี่ยเฉิงผิงเอ่ยขึ้น “หน่วยลับเป็นสถานที่เช่นใด? ผู้ใดยินดีไปที่นั่นก็ไปเถิด เหตุใดต้องผลักไสให้ใต้เท้าลู่ไปด้วยเล่า?”

“คราแรกที่ใต้เท้าลู่เพิ่งมาที่ศาลต้าหลี่ ใต้เท้าหลินเป็นผู้บังคับบัญชาของเขา ดูแลเขามาก็ไม่น้อย ให้เขาออกหน้าจัดการคงไม่มากเกินไปกระมัง?”

“นั่นสิ คนบางคนปกติก็เคารพใต้เท้าหลินดี พอเกิดเรื่องกลับเมินเฉยไม่เหลียวแล”

เจี่ยเฉิงผิงเอ่ยกับลู่อี้ “ไม่ต้องไปสนใจพวกเขา พวกเขาไม่กล้าไปที่หน่วยลับ แต่กลับต้องการให้ท่านออกหน้าเสียนี่ หน่วยลับใช่ที่ที่พวกเราตอแยได้หรือ?”

“คดีนี้ของใต้เท้าหลินจัดการได้ยาก” เสียงของลู่อี้เบามาก ได้ยินเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น “ข้าจะหาวิธีรักษาชีวิตของใต้เท้าหลินไว้ก่อน ทว่าเรื่องอื่น…”

“ท่านรู้อะไรมาใช่หรือไม่?” เจี่ยเฉิงผิงกระทุ้งแขนของลู่อี้ “ระหว่างพวกเรายังมีเรื่องใดเอ่ยไม่ได้อีกหรือ?”

“สถานที่สำคัญเช่นศาลต้าหลี่นี้ องค์ชายหลายท่านนั้นจะไม่จับจ้องได้อย่างไร? เดิมทีใต้เท้าหลินเป็นคนของผู้ใด?”

คำพูดและการกระทำของหลินอี้เจี๋ยเป็นไปตามจรรยาและกฎหมาย เป็นได้เพียงคนขององค์รัชทายาทเท่านั้น ทว่าบัดนี้องค์รัชทายาทกลับสูญเสียคนสนิทไปคนแล้วคนเล่า วิธีขององค์ชายรองก็โหดเหี้ยมขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว

“ท่านหมายความว่า…” หากเป็นเรื่องแก่งแย่งแข่งขันระหว่างองค์ชาย เช่นนั้นสถานการณ์ของใต้เท้าหลินก็จัดการได้ยาก “จะรักษาชีวิตใต้เท้าหลินไว้ได้จริง ๆ หรือ?”

“นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าของในมือใต้เท้าหลินคุ้มค่าพอให้คนผู้นั้นลงมือฆ่าหรือไม่” ลู่อี้เอ่ย “หากโชคดี ก็จะสามารถรักษาชีวิตเขาเอาไว้ได้และปล่อยให้เขาเกษียณกลับไปยังบ้านเกิด”

การแก่งแย่งแข่งขันระหว่างองค์ชายกำลังทวีความรุนแรงขึ้น องค์รัชทายาทและองค์ชายรองเป็นปฏิปักษ์ต่อกันแล้ว ทว่าหากตัดสินจากสถานการณ์ในตอนนี้ องค์ชายรองนับว่าเป็นฝ่ายเหนือกว่า

ฉีเซียวเพิ่งออกมาจากหน่วยลับก็เห็นรถม้าจอดอยู่ในตรอกแล้ว จึงมุ่งหน้าไปทางนั้น

“ใต้เท้าลู่คิดจะเข้ามาแทรกแซงเพื่อผู้บังคับบัญชาเก่าก่อนหรือ?” ฉีเซียวหยุดม้าลงเบื้องหน้า “ท่านดูไม่เหมือนคนโง่เขลานี่”

“ใต้เท้าฉีเคยกล่าวว่าท่านติดค้างข้าอยู่เรื่องหนึ่ง ตอนนี้ถึงเวลาที่จะขอให้ใต้เท้าฉีใช้คืนแล้ว ใต้เท้าฉีคิดจะผิดคำสัญญาหรือ?” ลู่อี้เลิกม่านขึ้นแล้วจ้องมองฉีเซียว

ฉีเซียวพลันหมุนหัวม้ากลับ “ไปสนทนาที่อื่น”

ลู่อี้และฉีเซียวเข้าไปในโรงน้ำชา

โรงน้ำชาแห่งนี้ค่อนข้างลึกลับซับซ้อน มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้จักที่นี่

ทั้งสองคนสนทนากันอย่างลับ ๆ อยู่ข้างในเป็นเวลาเกือบหนึ่งชั่วยาม จากนั้นจึงทยอยออกไปทีละคน

ลู่อี้ไม่ได้กลับไปที่บ้าน แต่ไปยังที่พักอาศัยของเซี่ยคุน

เซี่ยคุนยังไม่กลับมา ทว่านั่นไม่ได้หยุดยั้งให้ลู่อี้ไม่ไปหาเขา บ่าวรับใช้ในจวนล้วนรู้จักใต้เท้าลู่มาเป็นเวลานานแล้ว อีกทั้งยังรู้ว่าท่านผู้นี้มีความสัมพันธ์กับเจ้าบ้านของตนเช่นไร จึงให้เขาไปรอในห้องตำรา

เมื่อเซี่ยคุนและอันอวี้กลับมาที่บ้าน ถึงได้รู้ว่าลู่อี้อยู่ในห้องตำรา เขาให้บ่าวรับใช้ส่งอันอวี้กลับไปที่ห้องก่อน ส่วนตนเข้าไปพบลู่อี้