สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 698

บทที่ 698 องค์หญิงแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์จากอาณาจักรเฟิ่งหลิน

บทที่ 698 องค์หญิงแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์จากอาณาจักรเฟิ่งหลิน

ระหว่างทานมื้อค่ำ สกุลลู่ส่งคนไปเชิญองค์หญิงอาณาจักรเหลียงอย่างซูฟางหวามาที่โต๊ะอาหาร ทันทีที่พวกเขานั่งลง พ่อบ้านก็เข้ามารายงานว่าทูตจากอาณาจักรเฟิ่งหลินมาถึงแล้ว และกล่าวว่าต้องการเข้าพักที่จวนลู่

มู่ซืออวี่เหลือบมองลู่อี้ด้วยรอยยิ้มที่ไปไม่ถึงดวงตา

ลู่อี้โน้มตัวเข้าไปหาภรรยา “พระโอรสพระธิดาของอาณาจักรเฟิ่งหลินมีน้อยยิ่งนัก องค์หญิงผู้นี้เป็นเพียงเชื้อพระวงศ์ ข้าไม่เคยพบนางมาก่อน นางไม่เกี่ยวข้องอะไรกับข้า”

“ทางที่ดีก็ขอให้นางไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับท่านจริง ๆ ไม่เช่นนั้นข้าจะทำให้อัครมหาเสนาบดีลู่ได้รู้ซึ้งถึงราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการไปกอดผู้อื่น” รอยยิ้มของมู่ซืออวี่สว่างไสว

ลู่อี้คว้ามือเล็ก ๆ ของนางไปกุม “พวกเราไปต้อนรับแขกผู้สูงศักดิ์กันเถอะ”

ทุกคนในสกุลลู่กำลังออกไปต้อนรับ ทว่าองค์หญิงอาณาจักรเฟิ่งหลินเข้าประตูหลักมาแล้ว พวกเขาพบกันที่ประตูรอง เซี่ยเฉิงจิ่นที่ตามมาข้างหลังนางดูผ่อนคลายเป็นพิเศษ

“ท่านอัครมหาเสนาบดีลู่ ฮูหยิน องค์หญิงผู้นี้รบกวนแล้ว” เสียงนุ่มละมุนละไมดังขึ้น

มู่ซืออวี่ได้ยินเสียงนั้นจึงเงยหน้าขึ้นมอง เห็นแม่นางน้อยสูงราวร้อยหกสิบเซนติเมตร หน้าตาน่ารัก ดวงตากลมโตราวกับกวางคู่นั้นดูเฉลียวฉลาด

“องค์หญิงไม่ต้องเกรงใจ” มู่ซืออวี่เอ่ย “พวกเราเตรียมจะทานมื้อค่ำพอดี หากองค์หญิงไม่รังเกียจก็นั่งทานด้วยกันเถิดเพคะ!”

“เช่นนั้นต้องรบกวนแล้ว” สิ้นคำ องค์หญิงจากอาณาจักรเฟิ่งหลินก็หันไปมองลู่จื่ออวิ๋น จากนั้นก็เหลือบตามองเซี่ยเฉิงจิ่นที่อยู่ข้าง ๆ นาง กะพริบตาปริบ ๆ ด้วยสีหน้าสนใจใคร่รู้

เซี่ยเฉิงจิ่นส่งยิ้มให้ลู่จื่ออวิ๋น

มู่ซืออวี่สังเกตเห็นอากัปกิริยาเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้น จึงมองเขาอย่างจับพิรุธ

ดูเหมือนครั้งนี้อีกฝ่ายไม่ได้มาเพราะสามีรูปงามจริง ๆ ทว่ามาเพราะบุตรสาวแก้วตาดวงใจของนาง ผู้ที่ต้องการอาศัยอยู่ที่นี่ไม่ใช่องค์หญิงหน้าตาน่ารักผู้นั้น หากแต่เป็นปีศาจที่มีจุดประสงค์ไม่ดีนั่นต่างหาก

“หม่อมฉันควรเรียกองค์หญิงว่าอย่างไรหรือเพคะ?” มู่ซืออวี่เอ่ยถาม

“ฮูหยินเรียกข้าว่าจิ่นซิ่วก็พอแล้ว” ซ่างกวนจิ่นซิ่วเอ่ย

“องค์หญิงจิ่นซิ่ว เชิญทางนี้เพคะ”

มู่ซืออวี่สั่งให้พ่อบ้านเตรียมห้องให้ราชทูตและองค์หญิงจากอาณาจักรเฟิ่งหลิน

องค์หญิงเป็นสตรีจึงต้องนอนแยกกับราชทูตอย่างเซี่ยเฉิงจิ่นที่เป็นบุรุษ พ่อบ้านจึงเตรียมเรือนรับรองที่อยู่ตรงข้ามซูฟางหวาให้ซ่างกวนจิ่นซิ่ว ส่วนเซี่ยเฉิงจิ่นอาศัยอยู่เรือนฝั่งตรงข้ามกับราชทูตจากอาณาจักรเหลียง

ใบหน้าของเซี่ยเฉิงจิ่นไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใดล้วนเย่อหยิ่งเป็นอย่างยิ่ง รูปโฉมของฉีเซียวเรียกได้ว่างามดุจปีศาจ บุรุษผู้หนึ่งถูกเรียกว่าปีศาจ เห็นได้ชัดว่าความงามระหว่างบุรุษกับสตรีล้วนแตกต่างกัน ใบหน้าของเซี่ยเฉิงจิ่นหล่อเหลา เครื่องหน้าคมคาย ทว่าดวงตากลับเย่อหยิ่งให้กลิ่นอายของความอันตราย

ซูฟางหวารู้สึกว่าดวงตาของนางถูกแสงประกายเจิดจ้าทำให้พร่ามัวแล้ว

ไม่ต้องเอ่ยถึงลู่อี้ที่อยู่ในช่วงวัยของบุรุษที่มีเสน่ห์ที่สุด เขาเป็นผู้ใหญ่ มั่นคง ทรงอำนาจ บางครั้งบุรุษที่ทั้งประสบความสำเร็จและมีอำนาจบารมีเช่นนี้มักทำให้แม่นางน้อยเหล่านั้นเกิดความลุ่มหลง จนอดที่จะฝันหวานไม่ได้

ส่วนลู่ฉาวอวี่ก็เป็นลู่อี้ในฉบับเด็กหนุ่ม รูปโฉมของเขายิ่งไม่ต้องเสียเวลาพรรณนา

ตอนนี้มีเซี่ยเฉิงจิ่นเพิ่มขึ้นมาอีกคน เช่นนี้ทำให้นางรู้สึกว่าบุรุษที่หล่อเหลาที่สุดในโลกล้วนรวมตัวอยู่ในห้องนี้แล้ว

“องค์หญิงจิ่นซิ่วหิวมากกระมัง?” ซูฟางหวาเอ่ย “ดูท่านทานอย่างน่าเอร็ดอร่อยเพียงนั้น เห็นได้ว่าตลอดทางที่มาที่นี่คงยากลำบากไม่น้อย”

ซ่างกวนจิ่นซิ่วกะพริบตาปริบ ๆ แล้วกลืนของที่อยู่ในปากลงไป

ถึงแม้นางจะเป็นเพียงเชื้อพระวงศ์ ไม่ใช่พระธิดาที่แท้จริง แต่ตอนอยู่ที่บ้านนางก็ได้รับการประคบประหงม ไม่เคยได้รับความขุ่นเคืองมาก่อน เหตุใดเมื่อฟังความนัยที่องค์หญิงอาณาจักรเหลียงผู้นี้ต้องการสื่อแล้ว นางกลับดูเหมือนขอทานที่ไม่มีจะกินเล่า?

นางคิดไปเองหรือ?

องค์หญิงอาณาจักรเหลียงผู้นี้ก็ต้องเข้าวังแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์เช่นกัน หรืออีกฝ่ายรู้สึกว่าการมีอยู่ของนางเป็นอุปสรรคจึงจงใจสร้างความอับอายให้เช่นนี้?

“งานเลี้ยงในวันนี้ข้าจัดเตรียมไว้เพื่อองค์หญิงเป็นพิเศษ หากองค์หญิงชอบทานก็ทานให้มาก ๆ เช่นนี้ความพยายามของข้าจะได้ไม่สูญเปล่า” มู่ซืออวี่เอ่ย “ท่านอายุไม่มากนัก รุ่นราวคราวเดียวกับเสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ของเรา พวกท่านเด็กสาวอยู่ด้วยกันย่อมมีเรื่องให้พูดคุยมากกว่า หากมีเวลาก็ให้เสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ของเราพาท่านไปเดินเล่นเถิดเพคะ”