สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 746

บทที่ 746 ข้าจะตรวจสอบอีกครั้ง

บทที่ 746 ข้าจะตรวจสอบอีกครั้ง

ท่านอย่าได้รีบร้อน ข้าจะยื่นเรื่องให้ตรวจสอบใหม่อีกครั้ง” มู่ซืออวี่เอ่ย “ถึงแม้ท่านจะยอมจำนนต่อโชคชะตาแล้วจริง ๆ ก็ควรรู้ที่มาที่ไปของเรื่องอย่างกระจ่างแจ้งชัดเจน ไม่ใช่เต็มไปด้วยความสงสัยอย่างในตอนนี้”

ก่อนมู่ซืออวี่จะออกจากคุก นางแจ้งว่าจะส่งของใช้ในชีวิตประจำวันมา รบกวนพวกเขาดูแลท่านหมอจูผู้ที่สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงให้ดีด้วย

นักการได้รับสิบตำลึงเงินเป็นค่าตอบแทน ผู้ใดจะไม่รับปากบ้าง? อย่าว่าแต่ให้ดูแลเลย หากอยากจะให้เขารับใช้ท่านหมอจู นั่นก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งเช่นกัน

มู่ซืออวี่ไปหานายอำเภอกู่อีกครั้ง แล้วหยิบยกเรื่องการตรวจสอบคดีขึ้นมา

นายอำเภอไม่ได้ปฏิเสธ ทั้งยังจัดเตรียมเจ้าหน้าที่ทางการสองคนพามู่ซืออวี่ไปที่สกุลอิน ส่วนศพนั้น อาจตรวจสอบไม่ได้เพราะถูกฝังไปแล้ว

ณ จวนอิน

มู่ซืออวี่พาซางจือมายังสถานที่เกิดเหตุ

นางเพิ่งไปดูครัวเล็ก ๆ ที่ท่านหมอจูใช้ต้มยา ก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้ารุดเข้ามาจากด้านนอกอย่างรวดเร็ว เพียงไม่นาน ดรุณีน้อยหน้าตางดงามผู้หนึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า

“พวกเจ้าคือผู้ใด?”

มู่ซืออวี่มองสำรวจดรุณีน้อยผู้นั้น “พวกเราเป็นคนจากศาลาว่าการ อินอวี๋ซื่อเป็นอะไรกับพวกเจ้า?”

“เป็นมารดาข้า” อินซู่หลานเอ่ยด้วยสีหน้าเยือกเย็น “พวกเจ้ามาตรวจสอบคดีแม่ข้าหรือ? ไม่ใช่ว่าคดีของแม่ข้าไม่ได้ปิดไปแล้วรึ?”

“ผู้ใดบอกว่าปิดแล้ว? คดีนี้ยังมีจุดที่น่าสงสัยอีกมาก จำต้องตรวจสอบใหม่อีกครั้ง”

“ถึงแม้จะตรวจสอบอีกครั้ง คงไม่ควรเป็นสตรีผู้หนึ่งมาตรวจสอบกระมัง? เจ้ามีตำแหน่งอะไรในศาลาว่าการ?” อินซู่หลานเอ่ยอย่างเกรี้ยวกราด

“บังอาจ!” ซางจือตะคอก “ฮูหยินของพวกเรา…”

“ซางจือ” มู่ซืออวี่เอ่ยขัดสาวใช้ ป้องกันไม่ให้เปิดเผยตัวตนออกไป

นางกลับมาเพราะอยากมาเยี่ยมครอบครัวและสหาย มาดูบ้านเกิด ไม่ได้ต้องการดึงดูดความสนใจของคนมากมาย หากข่าวเรื่องฮูหยินอัครมหาเสนาบดีปรากฏตัวในเมืองฮู่เป่ยแพร่กระจายออกไป เช่นนั้นนางคงไม่อาจใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้แล้ว

“นายอำเภอกู่ให้ข้ามาตรวจสอบ ย่อมต้องเป็นเพราะข้ามีความสามารถด้านนี้ แม่นางน้อย ตอนนี้สิ่งที่เจ้าควรทำคือเชื่อใจทางการ ไม่ใช่เห็นผู้ใดล้วนเป็นศัตรูไปทั้งสิ้น” มู่ซืออวี่เอ่ย “หากเจ้าไม่ให้ความร่วมมือ เช่นนั้นข้าคงทำได้เพียงขอให้ผู้อาวุโสของเจ้าขังเจ้าเอาไว้ ป้องกันไม่ให้เจ้ามาขัดขวางการตรวจสอบคดี”

“ในเมื่อเจ้ามาที่นี่เพื่อจัดการคดี เช่นนั้นเหตุใดแม้กระทั่งเรื่องที่สกุลอินเราไม่มีผู้อาวุโสก็ยังไม่รู้?” อินซู่หลานเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “ตอนนี้ข้าเป็นเจ้าบ้าน!”

มู่ซืออวี่หันกลับไปมองเจ้าหน้าที่ทางการสองคนที่ตามนางมา

หนึ่งในเจ้าที่ทางการเอ่ยขึ้น “ฮูหยิน สกุลอินเป็นผู้ค้าชา ก่อนหน้านี้ล้วนเป็นฮูหยินอินที่ดูแลไร่ชาและร้านค้า ตอนนี้สกุลอินเหลือเพียงคุณหนูผู้นี้ ดังนั้นคุณหนูอินจึงเป็นเจ้าบ้านโดยแท้ขอรับ”

“ไม่ใช่” เจ้าหน้าที่ทางการอีกผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น “ไม่ใช่ว่านางยังมีท่านน้าอีกท่านหรือ?”

“ท่านน้าข้าออกไปทำการค้าแล้ว” อินซู่หลานเอ่ย “พวกเจ้าศาลาว่าการต้องการตรวจสอบอะไรกันแน่? คดีนี้กระจ่างชัดแล้ว ท่านแม่ข้าถูกหมอเก๊ผู้นั้นฆ่าตาย ยังมีอะไรให้ตรวจสอบอีก?”

“หากศาลาว่าการอยากตรวจสอบคดี นั่นหมายความว่าคดีนี้ยังมีข้อสงสัย คุณหนูอินกลัวข้าตรวจสอบปานนี้ คงไม่ได้กลัวว่าข้าจะตรวจพบอะไรกระมัง?” มู่ซืออวี่จ้องอิงซู่หลาน “เจ้าไม่อยากให้ข้าตรวจสอบให้กระจ่างหรือ?”

“เหลวไหล ท่านแม่ข้าตายโดยไม่ได้รับความเป็นธรรม ข้าจะไม่อยากให้ตรวจสอบเรื่องนี้ออกมาอย่างกระจ่างได้อย่างไร? ข้าเพียงแต่ไม่อยากฟังพวกเจ้าเอ่ยถึงเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซ้ำเติมรอยแผลเป็นข้า ดี! พวกเจ้าต้องการตรวจสอบก็ย่อมได้ ข้าให้เวลาพวกเจ้าหนึ่งชั่วยาม หลังจากหนึ่งชั่วยามแล้ว ถ้าพวกเจ้ายังไม่ไป ข้าจะไปขอคำอธิบายเรื่องนี้กับนายอำเภอกู่”

ซางจือมองคุณหนูไร้กฎเกณฑ์ผู้นั้นเดินจากไป จากนั้นก็เอ่ยขึ้นด้วยความโมโห “ฮูหยิน นางเป็นเพียงบุตรสาวผู้ทำการค้าเล็ก ๆ คนหนึ่ง แต่ช่างยโสโอหังจริง ๆ นะเจ้าคะ”