สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 751

บทที่ 751 แรงจูงใจของฆาตกร

บทที่ 751 แรงจูงใจของฆาตกร

“หากเป็นเพื่อผลประโยชน์ เช่นนั้นยิ่งน่ากลัวแล้ว” ซางจือที่อยู่ข้าง ๆ เอ่ยขึ้น “ผู้ที่มีความเกี่ยวข้องกับนางมีเพียงสองคน ผู้หนึ่งเป็นน้องชายของนาง นายท่านอวี๋ อีกผู้หนึ่งเป็นบุตรสาวของนาง อินซู่หลาน สองคนนี้ล้วนเป็นญาติสนิท หากหนึ่งในนั้นฆ่าฮูหยินอินจริง เช่นนั้นพวกเขาจะต่างอะไรกับเดรัจฉานเล่า?”

“นั่นสิ ถึงแม้ฮูหยินอินจะไม่ตายก็ไม่มีทางปฏิบัติต่อทั้งสองคนอย่างเลวร้าย หากหนึ่งในพวกเขาเป็นคนทำ คงสติฟั่นเฟือนไปแล้วจริง ๆ” ฉานอีเห็นพ้องต้องกัน

คืนนั้น มู่ซืออวี่นั่งตรวจสมุดบัญชีอยู่ที่โต๊ะ

ถึงแม้นางจะยังไม่ได้ไปที่ลานหรรษาเพื่อตรวจงาน แต่สมุดบัญชีกลับส่งมาแล้ว นอกจากนี้นางยังให้คนไปส่งจดหมายให้เจิ้งซูอวี้ แจ้งเรื่องที่นางอยู่ที่เมืองฮู่เป่ยในตอนนี้ด้วย

หนึ่งชั่วยามต่อมา ผู้ติดตามที่ไปยังสกุลอินต่างก็กลับมาแล้ว

“ฮูหยิน ข้าน้อยพบความลับบางอย่างจริง ๆ ขอรับ” ผู้ติดตามเอ่ย “นั่นคือ เอ่อ… ข้าน้อยพูดไม่ออก”

“ฮูหยินรอเจ้าตอบกลับอยู่ อย่าได้มาพิรี้พิไรตรงนี้” ฉานอีกล่าวเร่ง “ที่แท้เป็นความลับอะไรกันแน่?!”

“ไม่ใช่ข้าน้อยพิรี้พิไรนะขอรับ เพียงแต่ข้าน้อยละอายเกินไป” ผู้ติดตามผู้นั้นเอ่ย “ข้าเห็นคุณหนูอินเข้าไปในห้องนายท่านอวี๋ขอรับ”

“ดึกเพียงนี้แล้ว พวกเขาน้าหลานยังปรึกษาเรื่องกิจการกันอยู่อีกหรือ?” ซางจือเอ่ยถามด้วยความไร้เดียงสา

ฉานอีเหลือบมองนางด้วยความโมโห “เขาเพิ่งกล่าวว่าน่าละอายเกินไปจนไม่กล้าพูดออกมา หากเพียงแค่ปรึกษาเรื่องกิจการ เขาจะพูดไม่ออกได้อย่างไรเล่า?”

“น่าละอาย ไม่กล้าเอ่ยปาก เข้าไปในห้อง…” ซางจือปิดปากของตนเอง มองด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

มู่ซืออวี่ขมวดคิ้ว “พวกเราตกหล่นรายละเอียดสำคัญอะไรไปใช่หรือไม่?”

“ฮูหยิน สองคนนี้มีปัญหาดังคาด”

“อินซู่หลานเคยซื้อผ้าแดง ดูเหมือนนางต้องการตัดชุดแต่งงาน ตอนนั้นฮูหยินอินยังไม่ตาย หากรู้ว่าผู้ที่อินซู่หลานอยากแต่งงานด้วยคือนายท่านอวี๋ เช่นนั้นฮูหยินอินจะไม่คลุ้มคลั่งหรือ? วันนี้ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้พวกเจ้าไปตรวจสอบเรื่องของสกุลอินมาเถิด ยิ่งละเอียดเพียงใดยิ่งดีเพียงนั้น หากผู้ที่รู้ข้อมูลยินดีให้ความร่วมมือ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา”

“ขอรับ”

กลางดึกคืนนี้ มู่ซืออวี่พลิกกายกลับไปกลับมา ไม่อาจข่มตาหลับ

ในสมองของนางล้วนเต็มไปด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับสกุลอิน

“ผู้ที่อินซู่หลานต้องการแต่งงานใช่นายท่านอวี๋หรือไม่? หากว่าใช่ นางจะกล้าซื้อชุดแต่งงานได้อย่างไร? จะกล้าให้ฮูหยินอินรู้ได้อย่างไร? หรือว่านางคิดว่าฮูหยินอินจะไม่ห้าม? เช่นนั้น เหตุใดจึงไม่ห้ามเล่า? หรือว่านายท่านอวี๋ผู้นี้กับอินซู่หลานไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด? หากไม่เกี่ยวข้อง…”

เช้าวันถัดมา มู่ซืออวี่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับใต้ตาดำคล้ำ

วันนี้นางไม่มีแผนจะออกจากบ้าน เพียงแค่ต้องรอให้ลูกน้องที่ไปสืบหาข่าวกลับมาเท่านั้น

“สีหน้าเจ้าไม่สู้ดีนัก” ถงซื่อใกล้จะหายเป็นปกติแล้วจึงสามารถลงจากเตียงมาเดินเล่นได้บ้าง”

เมื่อเห็นสภาพที่ทรุดโทรมของมู่ซืออวี่จึงรู้สึกไม่สบายใจยิ่งนัก

“ท่านแม่ ข้าสังหรณ์ใจ อีกไม่นานความจริงของคดีนี้ก็ใกล้จะปรากฏแล้ว ไม่ต้องรีบร้อน รอจบเรื่องก่อน ข้าจะพักผ่อนสามวันสามคืน ถึงตอนนั้นผู้ใดก็อย่าได้คิดปลุกข้าลุกขึ้นมาเล่า” มู่ซืออวี่อ้าปากหาว

“ท่านอาจูของเจ้าได้รับความไม่เป็นธรรมใช่หรือไม่?”

“ไม่ใช่ก็นับว่าใกล้เคียง”