สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 813

บทที่ 813 แผนการต่อเนื่องของคนชั่ว

บทที่ 813 แผนการต่อเนื่องของคนชั่ว

“เกรงว่าของขวัญชิ้นใหญ่นี้ไม่ได้อยู่บนภูเขาแล้ว” ลู่อี้ครุ่นคิด “หากพวกมันมีระเบิดมากพอระเบิดที่นี่ พวกมันคงวางเดิมพันหมดหน้าตักเพื่อฆ่าพวกเราทั้งหมดในคราวเดียว”

“เช่นนั้น ของขวัญชิ้นใหญ่ที่ว่า…”

“เมืองหลวง”

“ท่าน พี่ใหญ่เซี่ย และใต้เท้าฉีล้วนอยู่ที่นี่เพื่อตามหาอวิ๋นเอ๋อร์ พวกเราโยกย้ายกำลังคนทั้งหมดที่ทำได้มาจากเมืองหลวงแล้ว ภายในเมืองหลวงจะต้องเกิดความวุ่นวายโกลาหลเป็นแน่”

“หากพวกเขาโจมตีเมืองหลวงในตอนนี้ พวกเราอาจแพ้เดิมพันครั้งนี้จริง ๆ”

“เพียงพวกหัวมังกุท้ายมังกรของพวกมัน คิดจะยกทัพก่อกบฏย่อมไม่อาจเป็นไปได้ ครั้งก่อนพวกมันใช้ไพร่พลและม้าที่โจมตีได้เป็นครั้งสุดท้ายและถูกบีบให้จนตรอกไปนานแล้ว”

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน ฉีเซียวและเซี่ยคุนก็ได้รับการช่วยเหลือออกมา

ทั้งสองกระโดดหนีได้ทันจึงไม่ได้ถูกกลบฝังอยู่ในถ้ำ อย่างไรก็ตามขณะที่พวกเขาหนีออกมานั้น ระเบิดมีกำลังมหาศาลเสียจนก้อนหินบนภูเขาถล่มลงมาฝังพวกเขาไว้ข้างใน

ทว่าโชคยังดี หินเหล่านี้ไม่ได้มีจำนวนมากนัก ทั้งคู่จึงได้รับการช่วยเหลือออกมาอย่างรวดเร็ว

“ข้างในไม่มีคน พวกมันหนีไปได้แล้ว” เซี่ยคุนเอ่ย “ข้าเดาว่าเสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ไม่ได้ถูกพาตัวไป ทว่ายังคงอยู่บนเขาแห่งนี้ บนภูเขามีร่องรอยการค้นหามากมาย ไม่ได้เกิดจากคนของเรา เช่นนั้นก็เป็นได้เพียงร่องรอยที่พวกมันทิ้งไว้แล้ว นี่บ่งบอกอะไร? บ่งบอกว่าพวกมันกำลังค้นหาใครบางคน ผู้เดียวที่ทำให้พวกมันพลิกฟ้าพลิกดินหาได้เช่นนี้มีเพียงเสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ เพียงแต่นี่เป็นแค่การคาดเดาของข้าเท่านั้น จนกว่าจะพบเสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ เรื่องเหล่านี้ล้วนไม่มีประโยชน์ ตอนนี้ส่งคนไปค้นหาแถวนี้เสียก่อน ดูว่าจะพบร่องรอยใด ๆ หรือไม่”

“หากท่านเดาไม่ผิด เสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์หลบหนีไปได้จริง ๆ เช่นนั้นนางจะต้องทิ้งร่องรอยไว้ให้เราอย่างแน่นอน” มู่ซืออวี่เอ่ย “ข้าเคยสอนเสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ทิ้งร่องรอยโดยใช้ก้อนหินวางเอาไว้ เอาอย่างนี้เถอะ ยังมีเหล่าพี่น้องหลายคนถูกฝังอยู่ข้างใน พวกท่านจัดเตรียมคนไปช่วยพวกเขา ส่วนข้าจะพาคนไปดูแถว ๆ นี้”

หลังจากมู่ซืออวี่พาคนจากไปแล้ว ลู่อี้ก็ส่งกระดาษที่มู่ซืออวี่ได้รับมาให้เซี่ยคุนและฉีเซียวอ่าน

“ข้าสงสัยว่าจะเกิดเรื่องกับฝ่าบาทแล้ว”

“จับโจรต้องจับหัวหน้าก่อน หากเกิดอะไรขึ้นกับฝ่าบาทจริง ๆ เช่นนั้นอีกฝ่ายนับว่ามอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เราแล้วจริง ๆ”

“พวกเราต้องรุดกลับเมืองหลวงโดยด่วน”

“เรื่องเสี่ยวอวิ๋นเอ๋อร์ให้เป็นหน้าที่ของข้า สหายเซี่ยกับสหายฉี พวกท่านนำกำลังคนกลับไปเมืองหลวงเพื่อยืนยันความปลอดภัยของฝ่าบาทก่อนเถิด”

“หาพบแล้ว! หาพบแล้วขอรับ!”

น้ำเสียงยินดีดังขึ้นมา

ทหารคนหนึ่งวิ่งมาทางนี้พลางตะโกนขึ้น “หาคุณหนูใหญ่พบแล้วขอรับ”

“ตอนนี้อยู่ที่ใด?!”

“นางซ่อนตัวอยู่ในน้ำ ตัวแข็งหมดแล้ว ฮูหยินกำลังช่วยขึ้นมาขอรับ”

ลู่จื่ออวิ๋นได้รับการช่วยเหลือแล้ว

ถึงแม้ว่าอาการจะค่อนข้างวิกฤต ทว่าไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิต

ในรถม้า มู่ซืออวี่เปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดให้ลู่จื่ออวิ๋นแล้วกอดนางไว้ในอ้อมแขน

ถึงแม้ลู่จื่ออวิ๋นจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดย่ำแย่ของนางก็ทำให้ผู้เป็นมารดาทุกข์ใจ หวังว่าจะสามารถเป็นผู้ที่ทรมานแทนลูกสาวได้

“ฮูหยิน พวกเราต้องรีบรุดกลับเมืองหลวงก่อน” ลู่อี้เอ่ย “ใต้เท้าฉีเพิ่งใช้กำลังภายในหลบหนีจากระเบิด ตอนนี้ร่างกายอ่อนแอ ข้าจะให้เขากลับไปเมืองหลวงพร้อมเจ้าและอวิ๋นเอ๋อร์ ข้ากับพี่เซี่ยจะล่วงหน้ากลับไปก่อนหนึ่งก้าว”

“ท่านไปเถอะ!”

“หากในวังไม่เกิดเรื่องอะไร ข้าจะรีบกลับบ้านทันที”

“ข้าทราบแล้ว”

ในพระราชวัง ฟ่านหยวนซีมองดูบุรุษที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรอย่างเยือกเย็น