สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 829

บทที่ 829 จุดเริ่มต้นและปลายทาง

บทที่ 829 จุดเริ่มต้นและปลายทาง

“อย่าพูดเรื่องเหลวไหล” ใบหน้าของสิงเจียซือเปลี่ยนเป็นสีแดง ก่อนจะพูดกับลู่ฉาวอวี่อย่างเขินอาย “ไม่ต้องสนใจเขา ตอนนี้ท่านยังได้รับบาดเจ็บ กลับไปนอนพักฟื้นที่กระโจมเถอะ!”

“ผู้ชายแบบใดซ่อนตัวอยู่ข้างหลังผู้หญิง?” ชายร่างสูงมองลู่ฉาวอวี่อย่างยั่วยุ

ใต้เท้าลู่น้อยหัวเราะเยาะ “อย่าได้คิดไร้เดียงสาว่าหากเจ้าพูดยั่วยุข้าไม่กี่คำแล้วข้าจะโมโหจนต้องท้าสู้กับเจ้า จะให้ข้าต่อสู้กับลิงอย่างเจ้าหรือ?”

ชายร่างสูง “…”

คนอื่น ๆ “…”

นี่มันคำอุปมาอะไร?

สิงเจียซือระเบิดเสียงหัวเราะ

ลู่ฉาวอวี่เหลือบมองนาง

หญิงสาวกลั้นหัวเราะแล้วพูดว่า “ท่านยังคงบาดเจ็บ อย่าอยู่ข้างนอกนานเกินไปนัก”

“ข้าต้องการพบหัวหน้าเผ่าถ่าลา พวกเจ้าช่วยข้าไว้ ข้าควรจะแสดงความจริงใจ” ลู่ฉาวอวี่กล่าว

“ได้ ข้าจะจัดการให้”

ลู่ฉาวอวี่เข้าไปในกระโจมของหัวหน้าเผ่า

คนอื่น ๆ ถูกสั่งให้ออกไปจนหมด

เด็กสาวสวมผ้าคลุมสีแดงดึงแขนของสิงเจียซือ “เสี่ยวซือ เขามีนามว่าอะไรหรือ?”

“สกุลของเขาคือลู่ เจ้าเรียกเขาว่าใต้เท้าลู่น้อยก็ได้” สิงเจียซือตอบ

“เสี่ยวซือ เจ้าคิดอย่างไร หากข้าจะให้เขามาเป็นสามีของข้า?” เด็กสาวคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากลูกสาวของหัวหน้าเผ่าถ่าลา เพื่อนที่ดีและคนที่ช่วยเหลือสิงเจียซือไว้

สิงเจียซือตกตะลึง ลดเสียงลงแล้วพูดว่า “ตั่วน่า เป็นเขาไม่ได้หรอก”

“เหตุใดล่ะ? เขาหล่อเหลาถึงเพียงนั้น!”

“เขาเป็นบุตรชายของอัครมหาเสนาบดีอาณาจักรฮุ่ย และเขาเองก็เป็นเสนาบดีคนสำคัญของที่นั่นด้วย กล่าวได้ว่าลู่ฉาวอวี่เป็นดั่งพญาอินทรีที่โบยบินบนท้องฟ้า หากเจ้ากักขังเขาไว้ในบ้านเหมือนไก่ในสุ่ม นั่นคงจะเป็นการเปล่าประโยชน์”

“ข้าจะลองถามเขา บางทีเขาอาจจะเต็มใจก็ได้ ข้าเป็นลูกสาวของหัวหน้าเผ่าถ่าลา เป็นบุปผางามของที่นี่ ข้าไม่ยอมตกลงปลงใจกับชายหลายคนที่หมายปองข้าและอยากเป็นสามี ตอนนี้ข้าตกหลุมรักเขาแล้ว ข้าไม่อยากจะยอมแพ้”

สิงเจียซืออดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเมื่อเห็นสีหน้าสดใสของเพื่อนสาว

หัวหน้าเผ่าถ่าลาออกมาส่งลู่ฉาวอวี่ด้วยตัวเอง

“ท่านใต้เท้าลู่น้อยใจกว้างยิ่งนัก ข้าและชนเผ่าขอแสดงความขอบคุณ”

“ข้ายินดี ท่านหัวหน้าเผ่า หากพวกท่านไม่ช่วยข้าไว้ ข้ากับผู้ใต้บัญชาคงประสบปัญหามากมาย” ลู่ฉาวอวี่กล่าว “เช่นนั้นข้าจะไม่รบกวนแล้ว”

“เสี่ยวซือ” หัวหน้าเผ่าเรียกสิงเจียซือ “เจ้าดูแลคุณชายลู่ให้ดี หากเขาต้องการอะไรก็ขอให้บอกข้า อย่าได้ปิดบัง”

“ได้เจ้าค่ะ หัวหน้าเผ่า”

ตั่วน่าเดินมาจากด้านข้าง ถือพวงมาลัยในมือแล้วพูดกับลู่ฉาวอวี่ “ข้าทำเอง ขอมอบให้ท่าน”

“ตั่วน่า” หัวหน้าเผ่าขมวดคิ้ว “อย่าเหลวไหล”

ตั่วน่ากำลังตื่นเต้น หญิงสาวไม่สนใจพ่อผู้ให้กำเนิดที่กำลังดุ นางยังคงมองลู่ฉาวอวี่ “ข้าชอบท่าน ท่านจะอยู่ที่นี่ในฐานะสามีของข้าได้หรือไม่?”

“เกรงว่าจะทำให้ความตั้งใจของแม่นางต้องสูญเปล่าเสียแล้ว” ลู่ฉาวอวี่พูดอย่างสงบ “ข้าไม่คิดจะมีคู่ครองที่อายุยังน้อย ข้าแค่อยากทำสิ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับชาวอาณาจักรฮุ่ย ดังนั้นข้าจะจากไปหลังจากที่ฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ”

“แล้วข้าจะแต่งงานกับท่านได้หรือไม่…”