สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 847

บทที่ 847 สิงเจียซือจากไปอีกครั้ง

บทที่ 847 สิงเจียซือจากไปอีกครั้ง

เซี่ยคุนนำกองหนุนไปเสริมทัพที่ชายแดน

ราษฎรเรียงรายเป็นแถวรอส่งพวกเขาไป เช่นเดียวกับตอนที่มาส่งฟ่านหยวนซี

สำหรับทหารเหล่านี้ การสร้างคุณงามความชอบท่ามกลางช่วงเวลาแห่งความโกลาหลจะเปลี่ยนชะตาชีวิตของทั้งครอบครัว ขอเพียงพวกเขากลับมาอย่างมีชีวิตได้

อย่างไรก็ตาม ก่อนอื่นจะต้องมีชีวิตกลับมาให้ได้เสียก่อน

ตราบใดที่รอดชีวิตกลับมาได้ อะไรล้วนมีทั้งสิ้น แต่หากไม่อาจมีชีวิตกลับมา นั่นหมายความว่าศพก็ไม่อาจกลับบ้านเกิด กลายเป็นเพียงหนึ่งในวิญญาณนักรบมากมายบนชายแดนเท่านั้น

อันอวี้อยู่ในโรงน้ำชา ยืนโบกมือไปทางเซี่ยคุน

เซี่ยคุนพยักหน้าให้นางแล้วนำทหารออกเดินทาง

อันอวี้เห็นอันอี้หางอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย

ดูเหมือนเขาจะกลับมาเป็นพี่ชายที่นางชื่นชมก่อนหน้านี้แล้ว ความหม่นหมองที่ปกคลุมทั่วทั้งกายเขาเลือนหายไป คนทั้งคนเปล่งรัศมีส่องประกายเจิดจรัส

นับตั้งแต่ยังเล็ก พี่ชายเป็นผู้ที่คอยปกป้องคุ้มครองนางมาโดยตลอด

ครั้นเติบใหญ่ขึ้นมา พี่ชายก็เป็นผู้ที่นางนับถือมากที่สุดเช่นกัน

ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด พวกเขาพี่ชายน้องสาวถึงเริ่มเหินห่างกันมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้กระทั่งการนั่งทานข้าวพร้อมหน้ากันก็กลายเป็นเรื่องเกินจริง

นางรู้ดีว่าการตายของมารดาเป็นเหตุให้พวกเราพี่ชายน้องสาวต้องห่างไกลกัน พี่ชายรู้สึกผิดต่อนางมาโดยตลอด เรื่องเหล่านั้นที่มารดากระทำทำให้เขารู้สึกว่านี่เป็นบาปของตนเอง ถึงได้ไม่กล้าเผชิญหน้ากับนาง

อันที่จริงแล้ว อันอวี้ไม่เคยนึกตำหนิพี่ชายเลย

นางมีชีวิตที่มีความสุขและอยากให้พี่ชายมีความสุขเช่นกัน

มู่ซืออวี่เดินเข้ามามองไปยังกลางฝูงชน

นางสายตาดี มองเพียงปราดเดียวก็พบอันอี้หางอย่างรวดเร็ว

เห็นได้ชัดว่าอันอี้หางไม่ได้คาดหวังว่านางจะมาปรากฏตัว แววตาของเขาจึงปรากฏความประหลาดใจขึ้นมาแวบหนึ่ง

มู่ซืออวี่โบกมือให้เขา

แววตาของอันอี้หางสลับซับซ้อนไปด้วยม่านอารมณ์

นั่นเป็นสตรีที่เขาเคยตกหลุมรัก

ดูสิ นางสูงส่งราวกับจันทร์กระจ่างบนฟากฟ้า โชคดีที่เขาไม่กล้านึกหวัง ถึงได้ไม่ทำให้ตนดูน่าอับอายถึงเพียงนั้น

เขามองไปรอบ ๆ พยายามมองหาสตรีที่อยู่กับตนมานานหลายปี ทว่าโชคไม่ดีที่เขามองไม่เห็นนาง นางตั้งท้องหลายเดือนแล้ว โอกาสเช่นนี้ก็ไม่เหมาะให้นางมาส่งจริง ๆ

“พี่หญิงมู่ ท่านฉลาดเพียงนี้ ท่านว่าสถานการณ์ทางชายแดนอันตรายมากจริงหรือไม่? ฝ่าบาทหายตัวไปแล้วจริง ๆ หรือ?”

สิงเจียซือต้องจากไปแล้ว ย่อมต้องไปบอกลาลู่ฉาวอวี่ ทั้งสองคนนับว่าเป็นสหายกันแล้ว มิหนำซ้ำยังพูดคุยกันได้อย่างสบายใจยิ่งกว่ามู่ซืออวี่เสียอีก

ลู่ฉาวอวี่รู้ว่านางกำลังหาสามีให้สตรีเผ่าอวิ๋นอิงจึงเอ่ยปากแนะนำ “ข้ามีลูกน้องกลุ่มหนึ่ง พวกเขาลำบากตรากตำเพื่อสกุลลู่มามาก ต่อมาด้วยปัจจัยหลาย ๆ อย่างจึงอยากมีชีวิตที่ธรรมดา หากแม่นางเผ่าอวิ๋นอิงยินดีก็สามารถลองคบหากับพวกเขา ดูว่าพอเข้าตาหรือไม่ แน่นอนว่าเรื่องเช่นนี้เป็นเรื่องที่ต้องเต็มใจทั้งสองฝ่าย ลูกน้องของข้าเหล่านั้นก็ต้องเต็มใจเช่นกัน”

“ในเมื่อเป็นลูกน้องสกุลลู่ แต่ละคนล้วนต้องเป็นผู้ที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน ใต้เท้ายินยอมจริง ๆ หรือ?”

“พวกเขาทำเพื่อสกุลลู่เรามามาก สมควรแก่เวลาพักผ่อนแล้ว แน่นอนว่าแม้พวกเขาบางคนจะได้รับบาดเจ็บมา ทว่าทักษะพวกเขาจัดว่าไม่เลว นอกจากนี้พวกเขายังมีเงินปลอบขวัญจากสกุลลู่เรา ความเป็นอยู่ย่อมไม่ย่ำแย่เกินไป”

สิงเจียซือถามความเห็นจากเผ่าอวิ๋นอิง จากนั้นจึงได้พบกับลูกน้องของลู่ฉาวอวี่

ลูกน้องเหล่านี้ไม่ได้บาดเจ็บทุกคน บางคนไม่ได้รับบาดเจ็บ เพียงแต่อยากมีชีวิตที่ธรรมดา สกุลลู่จึงปล่อยพวกเขาไป

สิงเจียซือรู้ว่าลูกน้องที่ไว้ใจได้ของสกุลใหญ่เหล่านี้ล้วนผ่านการใช้เงินมหาศาลเพื่อฝึกฝนมา ดังนั้นสกุลใหญ่เหล่านั้นล้วนกระตือรือร้นที่จะรีดเค้นประโยชน์จากพวกเขาออกมาให้ได้มากที่สุด นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นผู้ที่มีมนุษยธรรมอย่างสกุลลู่

เมื่อเทียบกับบุรุษที่ซื้อมาจากข้างนอก ลูกน้องสกุลลู่ย่อมดีกว่า

สิงเจียซือพาแม่นางเผ่าอวิ๋นอิงนับสิบคนมา ในนั้นมีห้าคนยังไม่ได้แต่งงาน ทั้งห้าคนนี้เพียงต้องเลือกสามีจากลูกน้องสกุลลู่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกตาต้องใจกันเข้าแล้วจริง ๆ

ก่อนที่สิงเจียซือจะพาพวกเขาจากไป สกุลลู่ได้จัดงานแต่งอย่างเรียบง่ายขึ้น ทั้งยังให้สัญญาว่าในเมื่อเผ่าอวิ๋นอิงแต่งงานกับสกุลลู่ของพวกเขาแล้ว ภายหน้าหากมีปัญหาก็สามารถมาหาสกุลลู่ได้ทุกเมื่อ

เผ่าอวิ๋นอิงได้รับการสนับสนุนจากสกุลที่มีอำนาจมากที่สุดในอาณาจักรฮุ่ย เรื่องนี้ทำให้พวกเขายินดีเป็นอย่างยิ่ง ขณะเดียวกันก็ยิ่งซาบซึ้งใจและให้ความสำคัญกับสิงเจียซือมากขึ้น

“ลูกน้องของเจ้าไม่เพียงแต่ต้องการแต่งงานและใช้ชีวิตธรรมดา ๆ กระมัง?” มู่ซืออวี่เหลือบมองลู่ฉาวอวี่

“นอกจากเผ่าอวิ๋นอิงแล้ว บนทุ่งหญ้ายังมีชนเผ่าอื่นๆ อีกมากมาย ชนเผ่าเหล่านี้ก็เหมือนกับกองทรายที่กระจัดกระจาย หากรวมตัวกันย่อมกลายเป็นกองกำลังที่ทรงพลังอย่างแน่นอน แต่อันที่จริงพวกเขาก็ถึงเวลาต้องแต่งงานก่อร่างสร้างตัวด้วยเช่นกัน”