บทที่ 922 การแข่งขันรอบที่สอง
บทที่ 922 การแข่งขันรอบที่สอง
“ข้าไม่คุ้นเคยกับศิษย์พี่หญิงของพวกท่าน คราก่อนนางพบคนไม่ดี ข้าผ่านไปจึงยื่นมือช่วยเหลือ” ขณะที่คุณชายอี้หรานกล่าวเช่นนั้น สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ลู่จื่อชิง
“คุณชายอี้หรานเย็นชาต่อพวกเรา ทว่าต่อแม่นางน้อยท่านนั้นกลับค่อนข้างใส่ใจทีเดียว หรือว่าคุณชายอี้หรานชอบเด็กน้อยเช่นนี้” ศิษย์หญิงผู้นั้นกล่าวด้วยสีหน้าบึ้งตึง
เมื่อลู่จื่อชิงขึ้นไปบนสนามประลอง สตรีชาวเหมียวผู้หนึ่งก็ขึ้นมาเช่นกัน
เมื่อเห็นสตรีชาวเหมียวผู้นี้ เหล่าบุรุษล้วนส่งเสียงกึกก้อง
สตรีชาวเหมียวสวมใส่เครื่องแต่งกายแปลกตา เอวของพวกนางบางเสียจนหักได้ด้วยสองมือ ยามย่างเท้าเดินเกิดเสียงกรุ๊งกริ๊ง ดึงดูดความสนใจของผู้คนเป็นพิเศษ
“น้องหญิง ขออภัยแล้ว”
ลู่จื่อชิงดึงชักกระบี่ออกจากข้างเอว
“กระบี่” มีคนเอ่ยขึ้นมา “แม้กระบี่นี้ไม่ได้นับว่าเป็นกระบี่ลือชื่ออะไร ทว่าเมื่อพิจารณาจากเสียงที่ดาบถูกชักออกมาและประกายของมันยามต้องแสงแดดก็เห็นได้ว่าเป็นกระบี่ดีที่หาได้ยาก”
“หมู่นี้ผู้เยาว์ที่ข้าไม่เคยได้ยินชื่อเสียงในยุทธภพโผล่มาไม่น้อย หรือว่ามีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้น? สกุลในยุทธภพที่เร้นกายเหล่านั้นจึงส่งผู้เยาว์ออกมาสั่งสมประสบการณ์?”
ลู่จื่อชิงกวัดแกว่งกระบี่ในมือทักทายสตรีชาวเหมียว
มีกลิ่นแปลกประหลาดลอยมากระทบจมูกนาง
กลิ่นประหลาดนั้นมีบางอย่างผิดปกติ มันทำให้ลู่จื่อชิงมึนงงไปชั่วขณะ
ท่าไม่ดีแล้ว! สตรีชาวเหมียวเก่งกาจเรื่องการใช้พิษ
สตรีชาวเหมียวผู้นั้นส่ายกระดิ่งที่ข้อมือนาง จากนั้นกระดิ่งก็ส่งเสียงที่ดังเสียดหูขึ้นมา
คนนอกสนามประลองไม่รู้ มีเพียงลู่จื่อชิงในสนามเท่านั้นที่รู้ว่านางปวดหัวเพียงใดเมื่อได้ยินเสียงนี้
นึกไม่ถึงว่าแค่รอบแรกก็จะพบความลำบากเข้าเสียแล้ว
ดูเหมือนนางจะมั่นใจในตนเองมากเกินไป ไม่ได้รู้ซึ้งถึงอันตรายในใต้หล้าแม้แต่น้อย
ลู่จื่อชิงกัดปลายลิ้นเพื่อดึงสติให้กลับคืนมาอย่างรวดเร็ว นางเหวี่ยงกระบี่แล้วกระโจนเข้าหาสตรีชาวเหมียวผู้นั้น
สตรีชาวเหมียวนึกไม่ถึงว่าแม่นางน้อยที่อยู่ตรงข้าม อีกทั้งยังดูเยาว์วัยถึงเพียงนี้จะตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว อีกฝ่ายค้นพบปัญหาแทบจะในทันที จากนั้นจึงกัดปลายลิ้นของตนเพื่อดึงสติกลับคืนมา แล้วใช้กระบี่แทงมาที่นาง
วิชากระบี่ของคู่ต่อสู้นั้นร้ายกาจเป็นอย่างยิ่ง
เดิมทีสตรีชาวเหมียวคิดจะใช้พิษควบคุมแม่นางน้อยที่อยู่อีกฝั่ง แต่ในเมื่อแม่นางน้อยจิตใจแข็งแกร่งเพียงนี้ เช่นนั้นก็ไม่มีโอกาสชนะการต่อสู้แล้ว
สตรีชาวเหมียวถูกกระบี่เล่มหนึ่งพาดอยู่บนคอ
นางเอ่ยด้วยความเสียใจ “น้องหญิงช่างลงมือได้รวดเร็วนัก ข้าแพ้แล้ว เลื่อมใสจากใจจริง”
การต่อสู้สี่ครั้งถัดจากนั้นจบลงอย่างรวดเร็ว
เมื่อลู่จื่อชิงกลับลงมาด้านล่าง ฉินโม่ถงก็ยื่นถ้วยน้ำให้นาง
ลู่จื่อชิงดื่มมันในอึดใจเดียว จากนั้นก็ตาสว่างขึ้นมาในที่สุด
ฉินโม่ถงหยิบยาออกจากแขนเสื้อของเขายื่นให้นาง “สตรีชาวเหมียวพกยาพิษติดตัว ถึงแม้เจ้าจะไม่ได้ถูกพิษ ทว่ายังมีสารพิษตกค้างอยู่ในร่างกาย ทานยาถอนพิษเสีย”
“ขอบคุณ”
หลายร้อยคนต้องการประลองในรอบแรก ทว่าเพียงวันเดียวนั้นไม่เพียงพอ
วันที่สอง วันที่สาม วันที่สี่ หลายวันถัดจากนั้นติดต่อกันเป็นการแข่งขันแบบคัดออกของการแข่งในรอบแรก
ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกไปรอบหน้าต่างคอยอย่างใจจดใจจ่อมาเป็นเวลานาน เพียงเพื่อรอให้การแข่งขันรอบที่สองเกิดขึ้นอีกครั้ง เขาหนึ่งกระบี่ให้การดูแลเป็นพิเศษและมอบอาหารและเครื่องดื่มที่ดีที่สุดให้พวกเขา นี่ทำให้ผู้คนในยุทธภพได้ดื่มด่ำกับตนเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย
กำลังสนุกเลยค่ะแอด รบกวนอัพแอดตอนต่อไปด้วยนะคะ...
แอดรบกวนอับตอนที่ 994 ใหม่หน่อยค่ะ เพราะไม่เนื้อหา มีแค่ตอนมาอย่างเดียว เป็นตอนที่กำลังสนุกเลยแอด รบกวนหน่อยน้าาาาาา...
ไม่นะๆๆ เราจองน่องให้ฉาวอวี่น๊า...
เข้าใจสอน เรืดๆๆ...
แอด รออัพเดทตอนต่อไปน๊าาาาาพลีสสสสสสส...
ท่านแม่สอนลูกดีมากเลย...