สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 930

บทที่ 930 เจ้าปิดบังอะไรจากข้ากันแน่

บทที่ 930 เจ้าปิดบังอะไรจากข้ากันแน่

“คนของตำหนักเซิ่งหัวกำลังมองหาสิ่งใดอยู่แน่ ๆ”

“คุณชายหมายความว่า…”

“สิ่งที่พวกเขากำลังมองหา คงเป็นสิ่งที่ข้าต้องการเช่นกัน”

“คุณชายได้เป็นประมุขพันธมิตรยุทธภพแล้ว เหตุใดไม่ใช้ตัวตนของท่านไปหาเจ้าสำนักต่าง ๆ เพื่อนำของสิ่งนั้นมาเล่าขอรับ?”

“ในเมื่อมันเป็นของสำคัญ เช่นนั้นจะมอบให้ผู้อื่นง่าย ๆ ได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น ของนั้นสำคัญมาก ผู้ที่นำมันไปย่อมไม่ยอมนำมันออกมาง่าย ๆ มีเพียงให้คนจากตำหนักเซิ่งหัวบีบบังคับจนเข้าตาจน บางทีคนผู้นั้นอาจสูญเสียท่าทีและเป็นฝ่ายนำของสิ่งนั้นออกมาเพื่อรับรองความปลอดภัยของตน”

“เช่นนั้น คุณชายยิ่งไม่อาจช่วยคนจากสำนักต่าง ๆ พวกเขาให้คุณชายเป็นประมุขพันธมิตรยุทธภพ เดิมทีก็เพียงเพื่อจะฉวยประโยชน์ แต่ละคนไม่ได้มีเจตนาดีอะไร คุณชายไม่จำเป็นต้องสนใจพวกเขาเลยแม้แต่น้อย”

ลูกน้องคนหนึ่งรีบร้อนเข้ามา

“คุณชาย ข้างนอกมีแม่นางท่านหนึ่งกับคุณชายสองท่านต้องการพบท่านขอรับ”

“ผู้ใด?” คุณชายอี้หรานเอ่ย

“แม่นางลู่ที่เคยพบก่อนหน้านี้ขอรับ”

คุณชายอี้หรานตกอยู่ในความเงียบ

“คุณชาย หากท่านไม่ต้องการพบ ข้าน้อยจะไล่พวกเขาไป”

สายตาของคุณชายอี้หรานเผยความอดทนที่หมดลง “อย่าได้ไร้เหตุผล”

ลู่จื่อชิงปีนเข้ามาในกำแพง แล้วร่อนลงบนสนามหญ้าอย่างแผ่วเบา

“โอหังนัก!” ลูกน้องหลายคนไปหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าคุณชายอี้หราน

คุณชายอี้หรานเดินออกมาจากข้างหลังลูกน้อง แล้วเอ่ยอย่างอ่อนโยน “เหตุใดแม่นางลู่กลับมาเล่า?”

“ข้าไปที่จิ่นโจว ถามเรื่องบางอย่างกับผู้อาวุโสทั้งสองท่านแล้ว” ลู่จื่อชิงกล่าว “น่าเสียดายที่พวกเขาไม่สามารถให้คำตอบที่ข้าอยากรู้ได้ ดังนั้นข้าจึงต้องกลับมาหาท่าน”

“ท่านอยากรู้อะไรเล่า?”

“ท่านแน่ใจหรือว่าจะพูดที่นี่?”

จี้ซ่งเฉิงที่นั่งอยู่บนกำแพงเอ่ยขึ้นมา “ลู่รอง คนผู้นี้ไม่เห็นความหวังดีของผู้อื่น เจ้าไม่ต้องสนใจเขาแล้ว ข้าจะพาเจ้าไปท่องโลกกว้าง จะต้องพบอะไรที่สนุกกว่าอย่างแน่นอน”

ฉินโม่ถงนั่งลงตรงข้ามจี้ซ่งเฉิงแล้วกล่าว “สหายจี้ช่างว่างเสียจริง ท่านไม่เห็นหรือว่านางไม่อยากคุยกับท่าน?”

“นั่นเป็นปัญหาของข้าผู้นี้ มีแม่นางมากมายที่นั่นพยายามเอาใจข้า ทว่าข้ากลับไม่ชอบแม่นางคนใดเลย หลายปีที่ผ่านมาข้ามักจะนึกถึงหญิงร้ายกาจผู้นี้ แม้มีแม่นางมากมายเพียงนั้น แต่ก็ยังเป็นลู่จื่อชิงที่น่าสนใจที่สุด” จี้ซ่งเฉิงเอ่ย “เจ้าดูสิ การเป็นฮ่องเต้เดิมทีก็น่าเบื่อ หากยังต้องเจอคุณหนูสกุลใหญ่ที่ไร้ชีวิตชีวากลุ่มหนึ่งอีก นั่นจะไม่ยิ่งน่าเบื่อกว่าเดิมอีกหรือ?”

“ความคิดนี้ดี ทว่าเห็นได้ชัดว่าความปรารถนาของท่านไม่เป็นผลอย่างแน่นอน” ฉินโม่ถงกล่าว “สกุลลู่ไม่มีทางแต่งลูกสาวออกไปเป็นฮองเฮาอีกคนเป็นแน่ แม้คุณหนูรองลู่จะยินดี อ๋องลู่ย่อมไม่ยินดี”

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน ลู่จื่อชิงและคุณชายอี้หรานก็ไปที่อื่นแล้ว