สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 998

บทที่ 998 สนามรบแห่งใหม่

บทที่ 998 สนามรบแห่งใหม่

ฉีเจินเอ่ยคำนี้ออกมา เห็นได้ชัดว่าเขากำลังบอกผู้อื่นว่าเรื่องในเรือนหลังไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ความปลอดภัยของอนุภรรยาไม่ได้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเขา หากมีเรื่องใดให้ไปหาภรรยาเอกเขาเอาเอง

ฮูหยินผู้เฒ่าสิงและแต่ละครอบครัวในสกุลสิงล้วนส่งเจ้าสาวอยู่ที่หน้าประตู

ถึงอย่างไรสิงเจียเวยก็เป็นคนสกุลสิง วันนี้เป็นวันที่นางออกเรือน คนในสกุลสิงย่อมต้องมาส่ง ถึงแม้ภายในใจพวกเขาจะดูแคลนการกระทำของสิงเจียเวยเป็นพิเศษ ยามนี้ก็ไม่ได้แสดงออกมา

ฉีเจินอยู่บนหลังม้า ด้านหลังมีเกี้ยวหลังหนึ่ง

ชาวบ้านเห็นฉากนี้ก็เริ่มพูดคุยเรื่องการแต่งงานของคุณหนูสกุลสิงอีกครั้ง

“คุณหนูสี่ผู้นี้ช่างโชคร้ายจริง ๆ สกุลหัวมาทาบทามสู่ขอ นางแต่งไปก็เป็นฮูหยินน้อย บัดนี้ไม่เพียงเป็นอนุ ฝ่ายชายยังอายุมากกว่าพ่อเสียอีก โชคร้ายจริง ๆ เลย”

“จะมีเรื่องบังเอิญขนาดนั้นได้อย่างไร? ข้ากลับรู้สึกว่าถูกคนใช้อุบายแล้ว?”

“ข้าได้ยินเรื่องหนึ่งมา หากพวกเจ้ารู้เรื่องนี้แล้วจะต้องล้มเลิกการคาดเดาเมื่อครู่นี้อย่างแน่นอน”

“อะไรหรือ?”

“คุณชายรองสกุลหัวเป็นคนป่วย อยู่ได้ไม่นาน หากคุณหนูสี่สิงผู้นี้แต่งงานไปอาจกลายเป็นม่าย พวกเจ้าว่า เวลานี้เกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้น เป็นเพียงอุบัติเหตุจริงหรือ?”

ฮูหยินผู้เฒ่าสิงมองสิงเจียซือที่อยู่ข้าง ๆ แล้วเอ่ยขึ้น “เจ้าเป็นคนมีวาสนา”

สิงเจียซือเอ่ย “วาสนาก็ต้องคว้ามาด้วยตนเอง”

“ไม่ผิด ดังนั้นเจ้าก็เป็นคนฉลาดเช่นกัน” ฮูหยินผู้เฒ่าสิงเอ่ย “การแต่งงานกับสกุลลู่นี้ยอดเยี่ยมยิ่ง เจ้าคงไม่โง่กระมัง?”

“ไม่อย่างแน่นอน”

“เช่นนั้นก็ดี” ฮูหยินผู้เฒ่าสิงเอ่ย “ได้ยินว่าความสัมพันธ์ของเจ้ากับสกุลลู่ไม่เลว ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่ทำเรื่องโง่ ๆ”

หลังจากสกุลหัวกับสิงเจียเวยหารือเรื่องการแต่งงานแล้วก็ส่งเทียบเชิญออกไป กำหนดวันแต่งงานเรียบร้อย บัดนี้สิงเจียเวยกลายเป็นอนุภรรยา ตำแหน่งฮูหยินน้อยรองจวนหัวจึงว่างลง ตอนนี้เองผู้คนต่างคาดเดาว่าการแต่งงานนี้ไม่มีแล้ว การแต่งงานของคุณชายรองสกุลหัวอาจต้องรออีกระยะหนึ่ง ไม่คาดคิดว่าสิงเจียเวยเพิ่งกลายเป็นอนุ ทางสกุลหัวก็มีข่าวออกมา ว่ากันว่าสกุลหัวกำลังจัดเตรียมงานแต่งให้คุณชายรอง

“ได้ยินว่าเป็นคุณหนูสกุลหวัง” ฉิงโหรวกล่าวขณะยกโจ๊กรังนกเข้ามา “คุณหนูหวังผู้นั้นเป็นซาลาเปานิ่ม*[1] ชื่อดังในเมืองหลวง เห็นได้ชัดว่า สกุลหัวเชี่ยวชาญในการเลือกซาลาเปานิ่ม”

“ก่อนหน้านี้สถานการณ์ร่างกายของคุณชายรองหัวมีเพียงไม่กี่คนที่รู้ ดังนั้นเมื่อเอ่ยถึงการแต่งงานกับสกุลหัวจึงมีคนมากมายยินดี บัดนี้เรื่องพลิกผัน ผู้ใดก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สกุลหัวจึงเลือกได้เพียงซาลาเปานิ่มแล้ว” สิงเจียซือเอ่ย “พี่หญิงสกุลหวังผู้นั้นนิสัยดีทีเดียว เพียงแต่ที่บ้านมีแม่เลี้ยงคอยจัดแจง สิ่งที่นางสวมใส่และประดับศีรษะล้วนเป็นของเก่าที่นิยมเมื่อสามปีก่อน หันไปมองน้องสาวของนาง ไม่ว่าด้านใดล้วนโดดเด่น การแต่งงานครั้งนี้หล่นใส่หัวนาง ไม่แปลกแม้แต่น้อย”

“ตอนนี้ดูแล้ว คุณหนูสี่ช่างกล้าดิ้นรนจริง ๆ ที่จริงแล้วนับว่ากล้าหาญมาก” ฉิงฮุ่ยเอ่ย “เพียงแต่เลือกไปเลือกมา ไยไม่เลือกดี ๆ เล่า กลับเลือก…”

ฉีเจินจริงอยู่ว่าตำแหน่งสูงส่งมีอำนาจ แต่เขามีภรรยาเอกแล้ว หากเป็นเพียงเรื่องอายุ ไม่นับเป็นอะไร เหตุที่ใคร ๆ ต่างมองว่าสิงเจียเวยโง่เขลา นั่นเป็นเพราะนางเลือกบุรุษที่มีภรรยาแล้ว ทำได้เพียงลงเอยด้วยการเป็นอนุภรรยา

ถึงแม้สกุลสิงจะไม่ดีดังแต่ก่อน อย่างไรก็ยังเป็นสกุลที่มีเกียรติ นางเป็นถึงบุตรสาวภรรยาเอกบ้านรอง อย่างไรก็ไม่ถึงขั้นต้องไปเป็นอนุ เห็นได้ชัดว่านางทำเรื่องโง่เขลาเพียงใดลงไป

“พี่หญิงสี่ผู้นั้นของข้าแต่ไรมาก็ไม่เคยยอมแพ้ นางไม่ยินดีแต่งเข้าสกุลหัว ไม่ยินดีแต่งให้รองแม่ทัพผู้นั้น ในเมื่อต้องการเลือกผู้ที่ดีกว่า เป็นเช่นนี้แล้ว ไยถึงไปเลือกเสนาบดีฉีเล่า? เกรงว่าระหว่างทางจะเกิดอุบัติเหตุขึ้น ท้ายที่สุดจึงลงเอยเช่นนั้น”

ไม่ว่าจะถูกซ้อนแผนหรือไม่ นั่นไม่ใช่เรื่องที่สิงเจียซือต้องขบคิด อย่างไรเสียยามนั้นนางไม่อยู่ อีกทั้งผู้ที่อยู่ในยามนั้นก็แสร้งทำเป็นหูหนวกเป็นใบ้ ไม่มีทางเอ่ยถึงเรื่องนี้

สิงเจียเวยมีฐานะเป็นอนุ ไม่ต้องมีงานแต่ง เพียงแค่ต้องไปคารวะนายหญิงเท่านั้น