สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 17

บทที่17 เจออันตราย

ที่อยู่ในเหตุการณ์ เป็นพนักงานของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ทั้งหมด พวกเขาเคยได้ยินหมด ว่า หลีชิงเยียนมีสามีลึกลับคนหนึ่ง บริษัทก็มีข่าวลือซุบซิบเกี่ยวกับสามีของ หลีชิงเยียน แต่เมื่อ เฉินเป่ย ได้ปรากฏตัวขึ้นจริงๆ กลับทำให้หลายคนไม่อยากจะเชื่อ

“นี่คือสามีของ ประธานหลีจริงๆหรือ? ตระกูลหลี ยังไงก็เป็นตระกูลร่ำรวยใน เมืองหู้ไห่ แต่เขากลับดูโทรมทรามมากขนาดนี้?”

“เกรงว่า นี่จะเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ที่สุดของตระกูลหลีแล้วมั้ง?”

หลายคนแอบพูดในใจ แต่ เฉินเป่ยเพิกเฉยไม่สนใจต่อสายตาที่เลือกเหยียดหยามเหล่านั้น มองไปที่ หลีชิงเยียน

หลีชิงเยียน จ้องเขม็ง เฉินเป่ยอย่างเย็นชา ดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความโกรธเกี้ยว!

ก่อนหน้านี้เธอก็เคยเตือนไอ้หมอนี่แล้ว ให้เขาอย่าออกจากคฤหาสน์ แต่สุดท้ายแล้ว เขาดันมาที่บริษัทของตัวเองจริงๆ!

“ประธานหลีเขาบอกว่าเขาเป็นสามีของคุณ ดังนั้นอยากจะเข้าไป ฉันกำลังสอบประวัติของเขาอยู่ตลอด......” พนักงานหญิงต้องรับที่อยู่ด้านข้าง พูดจาเสียงเบา ไม่กล้าที่จะหายใจดังด้วยซ้ำ

หลีชิงเยียน เหลือบมองไปพนักงานหญิงต้อนรับอย่างเยือกเย็น จากนั้นก็ทิ้งประโยคหนึ่งให้ เฉินเป่ย อย่างเย็นชา “ตามฉันมา” จากนั้นก็หันกลับไป เหยียบรองเท้าส้นสูงไว้เดินเข้าไปที่ห้องทำงานอย่างสง่า

เฉินเป่ยเหลือบมองไปที่พนักงานหญิงต้อนรับ พนักงานหญิงต้อนรับสับสนมึนงง ตกตะลึงอย่างยิ่ง

แม้ว่าหลีชิงเยียนจะไม่ได้อธิบายโดยตรง แต่ปฏิกิริยาของเธอในเมื่อครู่ ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้ว

ผู้ชายที่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง สกปรกเลอะเทอะคนนั้น เป็นสามีของประธานหลี จริงๆด้วย......

ตระกูลหลีคือหาลูกเขยไม่เจอแล้วหรือไง?

ฝูงชนค่อยๆแยกย้ายกันไป แต่พายุฝนที่เกิดขึ้น ก็ไม่สามารถสงบเป็นเวลานาน และในไม่ช้า คำพรรณนาที่เกี่ยวกับ เฉินเป่ย ก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งบริษัท

แม้ว่าพนักงานหลายคนภายนอกจะไม่กล้าพูดอะไร แต่ลับหลังก็พูดวิพากษ์วิจารณ์ถึงเฉินเป่ย สายตาประชดประชัน

หลีชิงเยียน ประธานของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ที่ชื่อเสียงโด่งดัง กลับหาสามีที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ ได้ยินมาว่ายังเป็นแค่พ่อบ้านคนหนึ่ง อ่อนแอไร้ความสามารถ

ไม่แปลกใจที่ หลีชิงเยียนไม่พาเขาออกมา สามีที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ ใครจะอยากให้คนอื่นได้รับรู้

หลีชิงเยียน สองมือกอดอก เดินไปทางห้องทำงานอย่างโกรธเกี้ยว รองเท้าส้นสูงกระแทกใส่พื้น เสียงดังคมชัด

หลังจากที่ หลีชิงเยียนพุ่งเข้าไปในห้องทำงาน เฉินเป่ย ก็เดินตามเข้าไปและทันทีที่เข้าไป ก็เห็น ไต้ห้าวหนานที่นั่งอยู่บนโซฟาหนังแท้

“ชิงเยียน คุณเฉิน มาได้ยังไง?” ไต้ห้าวหนานได้เห็นเฉินเป่ย ชะงักเล็กน้อย

“ฉันก็อยากถามเหมือนกัน ฉันไม่ได้นายมาที่บริษัทไม่ใช่หรือ?” หลีชิงเยียนถามอย่างเย็นชา

“ประธานหลี ก็ฉันเป็นห่วงร่างกายของคุณไง?” เฉินเป่ยยิ้มอย่างเก้อเขิน

“ฉันขอบคุณความหวังดีของนาย ไม่จำเป็น!” หลีชิงเยียนหยิบกล่องใส่ปากกาขึ้นมา เหวี่ยงมันไปทางเฉินเป่ยอย่างกะทันหัน!

เฉินเป่ยหลบหลีกไม่ทัน โดนกล่องปากกาฟาดโดน น่าสมเพชยิ่งนัก......

ไต้ห้าวหนานเหลือบมองไปที่เฉินเป่ย ส่วนลึกในแววตา ความเหยียดหยามอย่างลึกซึ้ง ค่อยๆกลั่นกรองออกมา...... เขาลุกขึ้น พูดยิ้มกับหลีชิงเยียน

“ชิงเยียน ในเมื่อได้คุยกันเกือบจะเสร็จแล้ว ฉันก็ขอตัวก่อนแล้วกัน คืนนี้ฉันเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยง เรียนเชิญคุณทั้งสอง”

หลีชิงเยียนมุมปากยกขึ้น ยกเป็นส่วนโค้งตื้นๆ รอยยิ้มที่มีเสน่ห์

หลังจากส่ง ไต้ห้าวหนานออกไป หลีชิงเยียนก็นั่งลงบนเก้าอี้ห้องทำงานโดยตรง สองมือกอดอกไว้ จ้องมองเฉินเป่ยที่นั่งอยู่บนโซฟา ด้วยใบหน้าที่เย็นเฉียบ

เฉินเป่ยยิ้มประจบรินน้ำให้หลีชิงเยียนแก้วหนึ่ง แล้วพูดว่า “ประธานหลี ใจเย็น ๆ......”

หลีชิงเยียน เงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่งดงามประณีตราวกับแกะสลัก จ้องมองท่าทางที่กะล่อนปลิ้นปล้อนของเฉินเป่ย ความรู้สึกดีเล็กน้อย ที่เกิดขึ้นในใจพังทลายจางหายในทันที เธอในตอนนี้ อยากจะถีบ เฉินเป่ยออกจากอาคารอาคารตระกูลหลีแทบตาย!

คำเตือนของเธอ ใช้ไม่ได้ผลกับเฉินเป่ยเลยสักนิด ไอ้หมอนี่ ล้วนทำแต่เรื่องให้ตัวเองอับอายขายหน้า ต่อไปเธอจะอยู่ในบริษัทได้อย่างไร!

วันนี้พนักงานจำนวนมากในบริษัท ก็ได้รู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกเธอหมด

ต่อไปข่าวลือซุบซิบนินทา จะไม่น้อยอย่างแน่นอน...... หลีชิงเยียนพูดด้วยท่าทางรังเกียจ “วางกระติกน้ำร้อนไว้ที่นั่น รีบไปให้พ้น!”

“ได้เลย” เฉินเป่ยเดินออกจากอาคารอาคารตระกูลหลี ขี่จักรยาน ค่อยๆออกห่างไป ไม่ได้สังเกตเลยสักนิด ในรถสีดำไม่ไกลจากจักรยาน ไต้ห้าวหนานสวมแว่นกันแดดไว้ จ้องมอง เฉินเป่ยอย่างเย็นชา มุมปากยกขึ้นอย่างลึกซึ้ง

“พ่อ คืนนี้ฉันก็จะส่งคนไปจัดการเขา มอบให้กับราชวงศ์ ประเทศฝรั่งเศษ......สำหรับ หลีชิงเยียน......” ในหัวสมองของ ไต้ห้าวหนานปรากฏร่างที่สวยงามไร้ที่ติ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์มีเลศนัย เขาจะปล่อย หลีชิงเยียน ไปได้อย่างไร