สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 18

บทที่ 18 มาสายไปแล้ว

กระโปรงมือทำงานของ หลีชิงเยียนกลายเป็นเศษผ้า ตกลงไปที่พื้น ทันใดนั้น ถุงน่องสีดำของ หลีชิงเยียนก็ถูกชายฉกรรจ์คนหนึ่งจับไว้ ออกแรงฉีกกระชากทันที ทันใดนั้น ถุงน่องสีดำก็ถููกฉีกขาดเป็นสองท่อนในทันที ขายาวที่ยั่วยวนดั่งหิมะ ได้เผยออกมา

หลีชิงเยียนพยายามดิ้นร่างกายสุดขีด ดวงตาที่สวยงามประกายความโกรธเกี้ยวและตื่นตระหนก!

เธอไม่เคยคิดเลยว่า สักวันหนึ่ง เธอจะถูกพวกชายฉกรรจ์ ล่วงละเมิดอย่างป่าเถื่อนในนี้!

“อย่า ขอร้องนาย พวกนายจะเอาอะไร ฉันก็ให้พวกนายได้หมด” ผมยาวของ หลีชิงเยียนยุ่งเหยิง ใบหน้าที่บอบบางงดงาม เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกหวาดกลัว

“ฉันต้องการให้เธอเรียกฉันว่าพ่อ เธอทำได้ไหม?” ชายฉกรรจ์คนหนึ่งบีบคางบอบบางของหลีชิงเยียนไว้ รอยยิ้มเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์

“ไต้ห้าวหนานล่ะ เขาอยู่ที่ไหน?”หลีชิงเยียนถามด้วยเสียงสั่น

ชายฉกรรจ์ทั้งหลายหัวเราะเสียงดัง สายตาที่มองหลีชิงเยียนเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและเย้าแหย่

ไต้ห้าวหนาน? ไต้ห้าวหนานกำลังอยู่ห้องข้างๆ รอเทพธิดาที่ถูกทรมานจนอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงส่งเข้าไป กลายเป็นของเล่นของเขา!

พวกนายถูกส่งมาจากใครกันแน่?” หลีชิงเยียน มองไปที่ชายฉกรรจ์ ไอ้หัวสมองนึกถึงการลอบสังหารเมื่อไม่กี่วันก่อนโดยอัตโนมัติ

หลีชิงเยียนรู้สึกเสียใจขึ้นมาในทันที เมื่อกี้ถ้าเธอเรียก ซูเหลยมาด้วย จะไม่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้แน่นอน

เสียงฉีกขาดดังขึ้น ชุดทำงานสีขาวของหลีชิงเยียน ถูกมือใหญ่หยาบคายคู่หนึ่งฉีกขาด!

เรือนร่างขาวดั่งหยกหิมะ ใต้แสงไฟสีขาว เปล่าประกายแสงแวววาว

หลีชิงเยียนหลับตาลง หางตามีน้ำตาที่เจ็บปวดใสกระจ่างไหลออกมา

ในเวลานี้ เฉินเป่ยอยู่ในคฤหาสน์ แต่ในใจมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอย่างรุนแรงบางอย่าง

เขามักจะรู้สึกว่า มีบางอย่างผิดปกติ แต่ก็นึกไม่ออก ว่าผิดปกติตรงไหน

ทันใดนั้น ภายนอกคฤหาสน์ มีเงาดำสองสามร่าง พลิกกำแพงมาย่างคล่องแคล่วว่องไว

ในตอนนี้เอง ในที่สุด เฉินเป่ย ก็แววตาแน่วแน่ ใต้ดวงตามีแสงเยือกเย็นส่องผ่าน

พวกเงาทั้งหลาย ฝีมือคล่องแคล่วว่องไว เหวี่ยงเหล็กเกี่ยวออกมาอย่างรวดเร็ว คว้าเชือกไว้แล้วปีนตามกำแพง คลานขึ้นกำแพงเหมือนดั่งตุ๊กแก รวดเร็วยิ่งนัก!

ในขณะที่พวกเขากำลังจะปีนเข้าไปในห้องนอนบนชั้นสอง ทันใดนั้น ในห้องที่มืดสนิท มีเสียงสังหารอันเยือกเย็น ดังเข้ามาในหูของพวกเขา “ใครส่งพวกนายมา?”

เงาร่างหนึ่ง ค่อยๆเดินออกมาจากมุมห้องนอน

“ตาย!” เงาดำเหล่านี้ สะบัดมือทั้งสองข้าง มีดแต่ละด้าน ถูกเหวี่ยงไปที่ เฉินเป่ย! มีดสั้นเหล่านี้ มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง หากถูกแทงเข้าที่ร่างกายจะต้องตายอย่างแน่นอน!

“ฉึก!” เงาร่างนั้น ก็หายไปจากที่เดิมกะทันหัน มีดสั้นก็ร่วงลงไป

“พวกนาย...... เหยียบพื้นสกปรกแล้ว!!” เสียงที่เยือนเย็นหนาวเหน็บ ดังขึ้นจากด้านหลังพวกเขา อุณหภูมิในห้องนอน ลดลงอย่างรวดเร็ว เกือบจะถึงจุดเยือกแข็ง!

เงาดำทั้งหลายหันกลับ แม้แต่การเคลื่อนไหวของร่างนั้นยังเห็นไม่ชัด ต่างก็ถูกโจมตีอย่างรุนแรงด้วยขายาว เตะออกไปไกล!

เงาเหล่านั้นไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ตอนที่พวกเขามาในคฤหาสน์ กระทำสิ่งต้องห้ามที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ซึ่งก็คือเหยียบพื้นที่นี่! พวกเขาไม่รู้ว่า ในการเช็ดสะอาดพื้นเหล่านี้ให้แวววาวเหมือนใหม่ทุกวัน ต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน สุดท้ายแล้วโดนพวกเขาเหยียบ ทุกอย่างก็ล้มเหลวหมด!

“ตูม—”

เงาดำทั้งหลาย บินพุ่งออกมาจากหน้าต่างชั้นสอง กระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง น่าอนาถสิ้นดี!