สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 41

บทที่ 41 คุณชายหลี

“เยี่ยนจิง?” หลีชิงเยียนนิ่งไปสักพัก ร่างกายที่บอบบางของเธอสั่นเล็กน้อย

จุดหักระหว่างหลีชิงเยียนและเยี่ยนจิงนั้นนอกจากตระกูลหลีแห่งเยี่ยนจิง อย่างอื่นก็ไม่มีแล้ว

เฉินเป่ยนั่งบนเก้าอี้ทำงาน แววตาที่เป็นประกายของเขาฉายแววสงบนิ่ง

“ฉันรู้แล้ว” การแสดงออกของหลีชิงเยียนทั้งสงบและหนักแน่น ทว่าภายในใจกลับร้อนรน การต่อสู้ปรากฏผ่านแววตาของเธอ

เธอต้องไปไหมนะ?

“เสี่ยวเยียน นี่เป็นงานเลี้ยงล่อเป้า เธออย่าไปเลย” ซูเสี่ยวหยุนขมวดคิ้ว เธอรู้สึกลางๆว่าตระกูลหลีแห่งเยี่ยนจิงจัดงานเลี้ยงที่เมืองเมืองหู้ไห่ต้องมีจุดประสงค์บางอย่างเกี่ยวกับหลีชิงเยียน

“ฉันจะไปดีไหม?” อยู่ๆหลีชิงเยียนก็หันไปถามเฉินเป่ย

เฉินเป่ยผงะไปชั่วขณะด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คาดคิดว่าอยู่ๆหลีชิงเยียนจะหันมาถามความเห็นจากเขา เขาคิดอยู่สักพักก็พูดว่า “ไปหรือไม่ไป ต่างกันตรงไหน?”

ในเมื่อควรไปก็ต้องไป หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่เเล้ว

“อืม” หลีชิงเยียนพยักหน้า ดวงตางดงามตัดสินใจเเน่วแน่ “ไป”

　　…………

ในขณะนี้มีรถBMWสีดำกำลังเร่งความเร็วบนถนนในเมืองเมืองหู้ไห่และมีรถสีดำอีกหลายคันขับล้อมรอบรถBMWสีดำคันนั้นโดยมีคนชุดดำหลายคนนั่งอยู่ เพื่อคุ้มกันรถBMWสีดำคันนั้น

ยากที่จะจินตนาการได้ว่าเป็นคนแบบไหนที่เดินทางในเมืองเมืองหู้ไห่ด้วยระบบคุ้มกันที่แข็งแกร่งขนาดนี้ แม้จะเป็นคนใหญ่คนโตของเมืองเมืองหู้ไห่ก็ไม่มีกำลังมากแบบนี้

ภายในรถBMW ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลานั่งอยู่ในพื้นที่ภายในรถที่ออกแบบหรูหรา เขาค่อยๆจุดซิการ์คิวบาในมือ และกลิ่นแปลกๆก็ลอยคละคลุ้งในรถ

นอกจากนี้ยังมีชายคนหนึ่งเปิดแชมเปญให้ชายหนุ่มด้วยความเคารพ แชมเปญก็ค่อยๆรินลงในแก้ว ชายคนนั้นไม่กล้าทำเลอะเทอะและทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวัง

มันยากที่จะจินตนาการว่าเสือตัวนี้ซึ่งมักจะครองตัวอยู่ต่างแดน แต่ในขณะนี้กลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม อีกทั้งยังทำตัวเชื่องเหมือนลูกแมว

แน่นอนว่าผู้ชายคนนี้ เฉินเป่ยและหลีชิงเยียนรู้ดีว่าเป็น ไต้ห้าวหนาน ที่พยายามวางแผนร้ายพวกเขา!

ตอนนี้เงินทุนของหยุนห้าวได้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์แบบ ไต้ห้าวหนานสูญเสียที่พึ่งพิงที่ใหญ่ที่สุดของตัวเอง เขาจึงต้องการแก้แค้น และทำได้เพียงพึ่งพาชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า

“น่าสนใจ...น่าสนใจ...” หลังจากบรรยากาศพื้นที่ภายในที่หรูหราเปลี่ยนไป กลิ่นการเผาไหม้ระหว่างน้ำมันหอมระเหยผสมผสานกับกลิ่นซิการ์คิวบาทำให้คนดื่มด่ำไปกับมัน

เด็กหนุ่มเอ่ยปาก มีความสนใจผ่านเเววตานิ่งงัน

“ไต้ห้าวหนาน คุณบอกว่าก่อนหน้านี้หลีชิงเยียนแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่งแล้ว แล้วบอกว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นไอ้พวกขยะไร้ประโยชน์งั้นหรือ?”

“ใช่ครับ” ไต้ห้าวหนานพยักหน้า “สามเดือนก่อน ตระกูลหลีประกาศออกไปว่าหลีชิงเยียนแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่กลับไม่ได้จัดงานแต่งงาน แม้ว่าสื่อจะไล่ตามหาข่าวเหมือนพายุ แต่ก็ไม่ได้รับเบาะแสใดๆเกี่ยวกับงานแต่งงาน”

“ก่อนหน้านี้ผมเคยคุยกับคู่หมั้นของเธอไม่กี่ครั้ง แต่ก็ยังไม่มั่นใจกับสถานะของเขา”

ไต้ห้าวหนานค่อยๆพูดต่อไป ใบหน้ามีเพียงความสงบที่ลึกล้ำแวบเข้ามาในดวงตาของเขา

“ทำได้ดีมากไต้ห้าวหนาน คุณวางใจได้ รอผมจัดการผู้หญิงคนนั้นได้แล้ว ผมจะตอบรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณ” ชายหนุ่มยิ้มมุมปากเล็กน้อย น้ำเสียงของเขาดูเย่อหยิ่ง

“ขอบคุณ คุณชายหลี” ไต้ห้าวหนานยิ้ม

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก ผมเดินทางจากเยี่ยนจิงมาถึงที่นี่ก็เพื่อมาปราบเธอ” ชายหนุ่มพูด

“ผมรู้จักหลีชิงเยียนดี เธอเป็นคนอารมณ์ร้าย”

สีหน้าชายหนุ่มเงียบสงบ ผู้หญิงอารมณ์ร้าย เขาเจอมามากแล้ว ผู้หญิงพวกนั้นมักจะทำตัวไร้เดียงสาและเย็นชาอยู่ต่อหน้าเขา แต่ท้ายที่สุดก็โดนเขากระชากหน้ากากให้เห็นความน่าซื่อใจคดของพวกเธอ

ด้วยสถานะของเขาที่ทำให้พวกผู้หญิงอยากเกาะเขาไว้ แม้ว่าจะต้องสละร่างกายตัวเองก็พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา

ผู้หญิงหลายประเภทไม่ว่าจะเป็นเด็กสาววัยเรียน ประธานสาว หรือลูกคุณหนู เขาล้วนเห็นมาหมดแล้ว ในสายตาของเขาผู้หญิงเหล่านี้ก็เหมือนกับของเล่นเท่านั้น

แม้จะเป็นผู้หญิงคนนั้นของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปก็เหมือนกัน

“ม้าพยศก็ต้องโดนปราบ จริงไหม?” ชายหนุ่มยิ้มอย่างแผ่วเบา ไต้ห้าวหนานสบตากับชายหนุ่มเป็นเวลานานและยิ้มมุมปากของเขาก็มีความหมายลึกซึ้งเช่นกัน

ใช่...แม้ว่าตัวตนของผู้ชายคนนั้นจะน่ากลัว แต่ถึงอย่างไรหลีชิงเยียนก็เป็นคนของตระกูลหลี เขาจะไปมีสิทธิ์อะไรในการแทรกแซงเรื่องภายในตระกูลหลี?

ไต้ห้าวหนานมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าโดยไม่กล้าดูหมิ่น เพราะเขามาจาก...เยี่ยนจิง!

เขาเรียกชายหนุ่มว่าคุณชายหลี นั่นก็เพราะว่าคุณชายหลีเดินทางมาเมืองหู้ไห่ก็เพื่อบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป!

“คุณชายหลี ผมขออวยพรให้คุณประสบความสำเร็จล่วงหน้า” ไต้ห้าวหนานยิ้มเล็กน้อยแล้วยกแก้วขึ้น

“หลังจากเสร็จเรื่อง ผมจะให้บริษัทการลงทุนหยุนเจี๋ยกลับมาเติบโตได้อีกครั้ง” ชายหนุ่มยกแก้วขึ้นมาพร้อมกันแล้วจิบแชมเปญด้วยสีหน้าสงบ ... ราวกับว่าเขาได้เห็นจุดจบแล้ว

ได้ยินมาว่าผู้หญิงคนนั้นรูปร่างหน้าตาไม่เลว คงเล่นคั่นเวลาได้ไปสักพัก

　　…………

เฉินเป่ยยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานพร้อมกับรอยตบที่ประทับอยู่บนใบหน้าของเขา เขาโดนหลีชิงเยียนตบก่อนหน้านั้นหนึ่งชั่วโมง

เนื่องจากหลังจากหลีชิงเยียนรู้สึกตัวก็พบว่าเฉินเป่ยกำลังสูบบุหรี่ในห้องทำงานของเธออย่างหน้าด้านๆ ไม่เห็นเธออยู่ในสายตา

ดังนั้นเฉินเป่ยจึงถูกไล่ออกมา

อย่างไรก็ตามเฉินเป่ยก็ไม่ได้สนใจว่าหลีชิงเยียนจะตบเขาได้โหดร้ายเพียงใด เขายืนอยู่ที่ประตูอย่างสงบทำให้เพื่อนร่วมงานหลายคนที่มาๆไปๆรู้สึกแปลกใจ

หลังจากนั้นไม่นานประตูห้องทำงานก็ค่อยๆเปิดออก หญิงสาวสวยคนหนึ่งก็เดินออกจากห้องทำงาน เฉินเป่ยเหลือบมองเล็กน้อยและมีรอยยิ้มที่มุมปากของเขา

“พี่ซู เป็นอย่างไรบ้าง?”เฉินเป่ยถาม

“คุยเรื่องบริษัทอยู่ข้างในสักพักแล้ว ช่วงนี้บริษัทเราไม่ได้มีเรื่องอะไร ฉันก็เลยค่อนข้างว่าง”ซูเสี่ยวหยุนพูด “ตอนเย็น นายวางแผนจะทำอะไรหรือเปล่า?”

“จะทำอะไรได้ล่ะ ภรรยาผมมีงานเลี้ยงตอนเย็น ผมก็ต้องไปกับเธออยู่แล้ว” เฉินเป่ยพูด

“นายไปด้วย?” ซูเสี่ยวหยุนหัวเราะ “ไม่พาฉันไปด้วยล่ะ”