ศึกเดือด มหากาฬ นิยาย บท 10

“ปัง ปัง ปัง！”

หลังจากที่เครื่องบินรบนับร้อยลำนั้นปรากฏตัว เสียงกรีดร้องก็ดังสนั่นยังไม่หยุดหย่อนเลย

ส่วนหลินเจิ้นหลงก็ถูกสายลมพัดอันรุนแรงของเครื่องบินรบพัดจนเขากระเด็นลงไปล้มกับพื้น

“นี่ มันคืออะไรกันแน่ ！”

ผู้อาวุโสใหญ่ที่น้ำเสียงแหบถามด้วยเสียงสูง

แต่ไม่มีใครที่สามารถตอบกลับคำถามนี้ได้เลย

ปืนบนเครื่องบินรบนับร้อยลำเล็งมายังพวกเขา กระสุนพร้อมที่จะพุ่งทะลุร่างของพวกเขาได้ทุกเมื่อ

คราวนี้ทุกคนต่างมองไปหาเฉินอีด้วยความเกรงกลัวอย่างมาก

นี่ เป็นสิ่งที่ผู้ชายคนนี้เรียกมางั้นหรอ？

“ไม่ เป็นไปไม่ได้！”

หลินเจิ้นหลงกำหมัดแน่นต่อยลงไปบนพื้น

ไม่ว่าเลือดสดจะไหลออกมายังไง เขาก็ไม่ได้สนใจอีกแล้ว

เป็นไปได้ยังไง ก็แค่ไอ้คนกระจอกคนหนึ่ง จะสามารถเรียกกองกำลังที่น่าเกรงขามแบบนี้มาได้ยังไง

คนจากตระกูลหลินคนอื่นๆ เองก็ไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้เหมือนกัน

แต่ว่า！

“ตระกูลหลิน พวกคุณมาหยามผิดคนแล้ว”

“กล้ามารังแกท่านและนายน้อยของพวกเรา พวกคุณจะต้องได้รับการลงโทษอันมหันต์จากเจ้ามังกร”

“และสิ่งนี้ ไม่ใช่สิ่งคนตระกูลหลินตัวเล็กๆ อย่างพวกคุณจะสามารถแบกรับเอาไว้แน่นอน！”

แม้จะอยู่ท่ามกลางลมพายุแรง แต่คำพูดนี้กลับยังคงชัดเจนแทรกเข้าไปในหูของทุกคน

เจ้ามังกร？

นายหญิง นายน้อย？

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทั้งหมดนี้มันคือชื่อเรียกแบบไหน แต่คำว่าตระกูลหลินตัวเล็กนั่นทำให้หลินเจิ้นหลง และทุกคนในตระกูลหลินรู้สึกโมโหหนักอย่างอดไม่ได้

ก่อนหน้านี้พวกเขาเคยคิดที่จะออกจากเมืองฉือแล้ว เพราะที่นี่ไม่สามารถรองรับความยิ่งใหญ่ของพวกเขาได้อีกแล้ว

อนาคตของตระกูลหลิน ชี้เป้าไปยังเมืองชิงชวน รวมทั้งเป็นราชาครองเขตแดนฝั่งตะวันออกเฉียงใต้

นี่ แล้วคำว่าตระกูลหลินตัวเล็กหมายความว่าอย่างไร？！

“ใครมันกล้ามาพูดจามั่วซั่วแบบนี้ รีบโผล่หน้าออกมาเดี๋ยวนี้ ！”

“ทำตัวเป็นหนูแอบซุกอยู่ในรู ยังมีหน้ากล้ามาพูดโอหังกับตระกูลหลิน รนหาที่ตาย ！”

หลินเจิ้นหลงคำรามด้วยความโกรธอย่างไม่หยุดหย่อน

ทันใดนั้น เขากลับรู้สึกถึงลมแรงที่กระโชกเข้ามาใส่หน้า ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นไปเบิกตามองเห็นร่างอันทรงพลังอยู่ตรงหน้า

ความสูงราวสองเมตร ผู้ชายที่เป็นเหมือนกับยักษ์กำลังจ้องมองมายังเขาด้วยสีหน้านิ่งเฉย

“คุณหน่ะ เมื่อกี้พูดว่าบอกผมเป็นอะไรนะ？”

“หนู……”

หลินเจิ้นหลงยังพูดไม่ทันจบ แขนของเขาก็ถูกโจมตีที่แขนขวาอย่างรุนแรงทันที

“แคร็ก！”

แขนขวาของเขาหักแล้ว

ไม่ต่างอะไรกับลูกชายเลยสักนิดที่ต่างกลายเป็นคนพิการ

หลินเจิ้นหลงรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเป็นหมื่นเท่า

คนตระกูลหลินคนอื่นๆ เองต่างพากันถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างรวดเร็ว

พวกนี้มันคือใครกันแน่ แค่ขยับก็ใช้กำลังหักแขนขาคนอื่นแบบนี้ ？！

“จำเอาไว้ คนที่หักแขนขวาของคุณคือผม เสือขาว！”

ชายหนุ่มร่างยักษ์พูดอย่างเย็นชา

จากนั้นก็เดินกลับไปอย่างทางเฉินอีโดยไม่ได้สนใจหันไปเหลียวมองคนตระกูลหลินเลยแม้แต่น้อย

นอกจากเขาแล้ว ยังมีผู้ชายอีกสองคนและหญิงสาวอีกหนึ่งคนด้วย ถึงแม้รูปลักษณ์ของพวกเขาจะไม่ได้ดูทรงพลังเหมือนคนก่อนหน้านี้ แต่ออร่าที่แผ่ออกมาจากแต่ละคนสามารถเกิดความตื่นกลัวขึ้นมา

มังกรเขียว

เสือขาว

เต่าดำ

หงส์แดง

ราชาทั้งสี่แห่งสำนักมังกรลับมารวมตัวกันครบแล้ว

ถ้าหากคนด้านนอกที่รู้จักพวกเขาได้เห็นภาพเหตุการณ์นี้ เกรงว่าพวกเขาคงจะรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก

ทั้งสี่คนนี้ เมื่ออยู่ด้านนอกแล้วล้วนเป็นราชาที่มีคุณสมบัติสมน้ำสมเนื้อกับชื่อเสียง เพียงขยับมือก็สามารถกวาดล้างกองกำลังนับหมื่นได้แล้ว สามารถทำให้เกิดพายุทะเลเลือดได้ตามอำเภอใจ

แต่ตอนนี้พวกเขากลับมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ ถ้าหากพวกเขาคิดจะระบายความโกรธ เกรงว่าทั้งเมืองชิงชวนก็คงจะทนรับไม่ไหว ！

ตอนนี้พวกเขาต่างสะกดจิตสังหารลงไปแล้วทำความเคารพอย่างพร้อมเพรียงกัน