ศึกเดือด มหากาฬ นิยาย บท 25

“พรึ่บ !”

ตอนนี้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

รวมไปถึงหลินเจิ้นเป้าเองด้วยเช่นกัน

เขารู้ดีว่าครั้งนี้ตัวเขาเองก็ใช้กองทหารโหวยี่ด้วยเรื่องส่วนตัวเช่นกัน ซึ่งถือว่าละเมิดกฎหมายทางทหาร

แต่ความผิดของอีกฝ่ายนั้นมีมากกว่า แล้วทำไมเฉ่าเฉียงยังยืนหยัดอยู่ข้างอีกฝ่าย ?

ถึงแม้อีกฝ่ายจะเป็นคนของตระกูลมังกรลับทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือ แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องทำถึงขนาดนี้ !

“ผู้ว่าการเฉ่า สิ่งที่คุณพูดเมื่อครู่หมายความว่าอย่างไรกันแน่ ?”

หลินเจิ้นเป้าเอ่ยถามเบา ๆ

ถึงแม้จะเป็นน้ำเสียงที่เบา แต่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างรุนแรง

หากเฉ่าเฉียงไม่สามารถให้คำอธิบายที่มีเหตุผลได้ เขาเองก็คงไม่สนใจฐานะที่แข็งแกร่งของอีกฝ่ายเช่นกัน อย่างไรเสียก็จะต้องจัดการกับพวกกบฏพวกนี้ให้ได้

“เหอะๆ เหอะๆ !”

เฉ่าเฉียงหัวเราะเยาะออกมา แล้วเดินก้าวเข้าไปข้างหน้าในทันที แล้วโยนเอกสารปึกหนึ่งให้กับหลินเจิ้นเป้า

“นี่คือ ?”

หลินเจิ้นเป้าเหลือบมองดู แล้วแสดงอาการตกใจออกมา

นี่คือคำสั่งขององค์กรฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ !

องค์กรฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ เป็นหน่วยงานสูงสุดที่ดูแลทั้งด้านทหารและการเมืองของภาคตะวันออกเฉียงใต้ มีอำนาจมหาศาล ต่อให้เป็นเสมียนผู้ช่วยของหน่วยทหารภาคตะวันตกเฉียงใต้ของพวกเขา ก็ยังต้องเชื่อฟังคำสั่งของอีกฝ่ายแต่โดยดี

“ทำไมองค์กรฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ถึงเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เรื่องนี้มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่ ?”

หลินเจิ้นเป้ารู้สึกสงสัยอย่างถึงที่สุด จากนั้นเขาจึงเปิดเอกสารออกดู

“นี่ นี่ นี่มัน !”

หลินเจิ้นเป้าโซเซถอยหลังไปหลายก้าว

มีตัวอักษรเขียนอยู่ไม่มาก แต่คำสั่งถูกเขียนไว้อย่างชัดเจน

ช่วยสำนักมังกรลับ กำจัดตระกูลหลิน !

“เพราะ เพราะอะไรกัน !”

ครั้งนี้หลินเจิ้นเป้าคุกเข่าลงไปที่พื้นทันที

นี่หมายความว่า ที่พวกของเฉินอีเดินทางมาเมืองฉือในครั้งนี้ ไม่ได้นำกองกำลังทหารมาเป็นการส่วนตัว แต่ได้รับการอนุญาตจากผู้บังคับบัญชา

อย่างน้อยก็ได้รับการยินยอมจากองค์กรภาคตะวันตกเฉียงเหนือ และองค์กรภาคตะวันออกเฉียงใต้

แต่ ทั้งหมดเป็นเพราะอะไรกันแน่ ? !

หลินเจิ้นเป้าเงยหน้าขึ้นทันที แล้วจ้องมองพวกของเฉินอีและเฉ่าเฉียงตาเขม็ง จากนั้นจึงเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า : “ตระกูลหลินของพวกเราทำความผิดอะไรกันแน่ ถึงทำให้องค์กรที่ยิ่งใหญ่ทั้งสององค์กรเข้ามามีส่วนร่วมในเรื่องครั้งนี้ด้วย มิหนำซ้ำยังอนุญาตให้ลงมือกำจัดตระกูลหลินอีก ?”

เดิมทีมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่เห็นเนื้อหาในเอกสารอย่างชัดเจน

แต่ครั้งนี้ คนอื่น ๆ ก็ได้ยินอย่างชัดเจนเช่นกัน ซึ่งนี่ก็ทำให้หลินเทียนหรงที่เพิ่งฟื้นขึ้นมา หมดสติไปอีกครั้ง

องค์กรภาคตะวันออกเฉียงใต้

องค์กรภาคตะวันตกเฉียงเหนือ

องค์กรขนาดใหญ่ทั้งสององค์กรต่างลงความเห็นร่วมกันว่าให้กำจัดตระกูลหลินของพวกเขา ?

นี่ตระกูลหลินกำลังจะจบเห่อย่างนั้นหรือ !

เฉ่าเฉียงพยายามข่มอารมณ์โกรธภายในใจเอาไว้ แล้วเล่าที่มาที่ไปของเรื่องราวทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องที่หลินเทียนเชิงปฏิบัติต่อฉินปิงหลัน ถูกเล่าออกมาอย่างชัดเจน

ตอนนี้เมื่อหลินเจิ้นเป้าได้ฟังเรื่องทั้งหมด

ก็นิ่งเงียบไปทันที

จากนั้น เขาใช้มือดึงหลินเจิ้นหลงที่นั่งอยู่บนพื้นขึ้นมาทันที แล้วตบลงไปบนใบหน้าของเขาฉาดใหญ่

“แก ทำไมถึงทำเช่นนี้ ?”

“รวมไปถึงพวกแกด้วย ! ทำไมถึงทำเช่นนี้ !”

ดูเหมือนหลินเจิ้นเป้าแทบจะตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง

เขาอยู่ในหน่วยทหารมานาน ไม่ได้กลับไปเหยียบบ้านตระกูลหลิน เพราะได้เห็นการทุจริต ความเสื่อมทราม และความสกปรกของตระกูลหลิน

หลินเจิ้นเป้าเองก็เคยพูดตักเตือนหลินเจิ้นหลงอยู่หลายครั้ง แต่กลับไร้ประโยชน์

เพียงแต่ตอนนั้นตระกูลหลินทำเพียงแค่จำกัดสิทธิ์การแข่งขันทางธุรกิจอย่างไม่เป็นธรรม ทว่าตอนนี้ กลับเป็นการทำลายสังคมโดยรวมทั้งหมด !

“เพราะอะไร ? พวกแกสองพ่อลูก รวมไปถึงคนทั้งหมดในตระกูลหลินอีก พวกแกมัวจดจ่ออยู่กับการทำลายครอบครัวของคนอื่นเช่นนี้เลยหรือ ? !

“สิบปีก่อน ฉันเองก็เคยเตือนพวกแกแล้วว่า อย่าทำเรื่องสกปรกพวกนี้อีก ไม่อย่างนั้นอาจต้องชดใช้เข้าสักวัน และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะต้องชดใช้แล้ว !”

หลินเจิ้นเป้ารู้สึกเจ็บปวดและสิ้นหวัง

ถึงแม้เขาจะออกห่างตระกูลหลินมาเป็นสิบปี แต่เขาก็ยังคงมีความผูกพันกับตระกูลหลิน ไม่อย่างนั้นคงไม่เดินทางกลับมาเป็นพิเศษ

แต่ตอนนี้ ดูเหมือนเขาจะกลายเป็นพยานในการสิ้นสุดของตระกูลหลิน

หลินเจิ้นจงเองถูกทุบตีจนร้องไห้คร่ำครวญออกมาเสียงดัง แต่ยังคงพูดจาแข็งกร้าว : “หลินเจิ้นเป้า แกเสียสติไปแล้วหรืออย่างไร ฉันเป็นพี่ใหญ่ของแกนะ นี่แกคิดจะช่วยคนนอกจัดการกับคนในครอบครัวอย่างนั้นหรือ ?”

“เผียะ !”

หลินเจิ้นเป้าตบลงไปอีกหลายฉาด เขาจำเป็นต้องทำเช่นนี้