ศึกเดือด มหากาฬ นิยาย บท 74

กลับมาที่ชั้นยี่สิบห้าของตึงจิ่งช่าง มังกรเขียวแกว่งแขนโยนนักฆ่าหญิงลงกับพื้น

“เจ็บนะ！”

นักฆ่าหญิงถูกปลุกให้ตื่นในทันใดและรู้สึกเจ็บแปล๊บที่หลัง แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นดวงตาของหล่อนก็ต้องเบิกกว้าง

ไม่ต้องพูดถึงชายเสื้อเขียว แม้แต่เป้าหมายของหล่อนก็อยู่ที่นี่ โดยเฉพาะสถานที่นี้ก็ไม่ใช่ห้องที่เขาเคยอยู่ด้วยซ้ำ

“พวกนาย！”

นักฆ่าหญิงตัวสั่นในชั่วพริบตา หล่อนลุกขึ้นมาตั้งท่ามือแต่ก็ต้องพบว่ากริชที่อยู่กับตัวนั้นหายไปแล้ว

เมื่อหันกลับไปก็ต้องพบว่าเป้าหมายในการสังหารของหล่อนกำลังเล่นกับกริชในมือ

“กริชฮามุตสามชั่วอายุคนที่ใช้ปฏิบัติการในสนามรบของจักรวรรดิแอตแลนติก หล่อนนี่มีความสามารถเลยทีเดียว”

เฉินอีกพูดประโยคนี้ออกมา

ในใจของนักฆ่าหญิงสั่นเล็กน้อย

กริชเล่มนี้เป็นอุปกรณ์ทางทหารที่กรมการอุตสาหกรรมทหารจักรวรรดิแอตแลนติกเพิ่งทำขึ้นมาใหม่ ตามหลักแล้วมันมีใช้จำกัดในบางพื้นที่เท่านั้น พวกทหารภายในประเทศเองก็ไม่ค่อยคุ้นเคยกับสิ่งนี้นักแต่ชายที่อยู่ตรงหน้ากลับพูดความจริงนี้ออกมาได้ ในใจของนักฆ่าหญิงจึงเกิดความคิดขึ้นมา–

ข้อมูลที่ได้มาต้องไม่ถูกต้องแน่！

มีลูกน้องที่เก่งกาจกว่าตนอีกทั้งยังรู้ข้อมูลพวกนี้ อีกฝ่ายจะเป็นแค่พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆคนหนึ่งได้ยังไงกัน！

“นายเป็นใครกันแน่？”

นักฆ่าหญิงกัดฟันถามและทันใดนั้นหล่อนก็นึกถึงภาพยนตร์ของบางประเทศ ชายพวกนี้คงจะไม่ข่มขืนแล้วค่อยฆ่าหล่อนหรอกใช่ไหม ท้ายที่สุดแล้วผู้นำมูลนิธิก็จะตามหานักฆ่าหญิงและลอบสังหารตนอยู่ดี จุดมุ่งหมายก็คือให้สนุกสนานไปกับความเพลิดเพลินนี้ซะ

แต่หล่อนมองเฉินอีผิดไป

“คนของบริษัทฮามุตเหรอ？”

เฉินอีไม่ได้ตอบคำถาม

เขาต่อสู้ที่ต่างประเทศมานานหลายปี เจอกลุ่มต่อสู้มานับไม่ถ้วนและในบรรดากลุ่มต่อสู้นั้นบริษัทฮามุตก็ถือว่าเป็นกลุ่มที่มีวิธีการต่อสู้เอกลักษณ์เฉพาะตัว แม้ว่าเฉินอีจะดูถูกดูแคลนแต่เขาก็ยังพอจำได้เลยรู้ว่าวิธีที่นักฆ่าสาวใช้กับมังกรเขียวนั้นเป็นวิธีบริษัทฮามุตใช้นั่นเอง

เปลือกตาของนักฆ่าหญิงสั่นระริก

“นึกไม่ถึงว่านายจะรู้จักบริษัทฮามุตด้วย？”

สิ่งที่หล่อนพูดเกี่ยวกับบริษัทฮามุตนั้นไม่ใช่แค่เรื่องกรมการอุตสาหกรรมทางทหารเท่านั้นแต่ยังพูดถึงองค์กรนักฆ่าที่บริษัทฮามุตบ่มเพาะก่อตั้งขึ้นมาอีกด้วย อีกทั้งเมื่อหล่อนออกจากบริษัทฮามุตก็ได้กลับมาที่ประเทศจีนและทำงานเป็นนักฆ่าแบบพาร์ทไทม์

เฉินอียิ้มพร้อมกับพูดว่า “แน่นอนว่าฉันรู้เรื่ององค์กรนักฆ่าของบริษัทฮามุต ดูเหมือนว่าเมื่อตอนนั้นพวกหล่อนจะส่งคนจำนวนมากมาฆ่าฉันด้วยและหนึ่งในนั้นก็คือฮามุตอีซื่อที่ตอนนี้ได้มาทำงานภายใต้การควบคุมของฉันแล้ว”

“อะไร！”

สีหน้าของนักฆ่าหญิงเปลี่ยนไป

“นายจะมาล้อเล่นอะไรกัน เห็นได้ชัดว่าฮามุตอีซื่อได้ไปลอบสังหารเจ้ามังกรของสำนักมังกรลับที่ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนเลยด้วยซ้ำ จะเป็นไปได้ยังไงที่…”

ทันใดนั้น บทสนทนาของนักฆ่าหญิงก็หยุดลงพร้อมกับมองไปที่เฉินอีด้วยหน้าตาที่เหลือเชื่อ “นาย นาย นายคือเจ้ามังกรของสำนักมังกรลับงั้นเหรอ?”

“จริงแท้แน่นอน”

เฉินอีแกว่งมือพร้อมกับโยนกริชกลับไปให้นักฆ่าหญิง “หล่อนอยากจะลองดูหน่อยไหมล่ะ？”

“ฉัน！”

นักฆ่าหญิงกลืนน้ำลายลงอย่างกะทันหัน

เมื่อกริชกลับเข้ามาอยู่ในมือ แน่นอนว่าได้เพิ่มความปลอดภัยขึ้นมาไม่น้อยเลยแต่อย่างไรก็ตามหล่อนกลับไม่กล้าที่จะลงมือกับเฉินอีอยู่ดี

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่เจ้ามังกรของสำนักมังกรลับแต่ลูกน้องของเขาก็ถือว่ามีฝีมือที่เก่งกาจ แล้วใครกันล่ะจะมารับประกันว่าเฉินอีจะมีฝีมือที่แย่กว่าหล่อน？

“เหอะเหอะ” เฉินอีหัวเราะออกมาเล็กน้อย “หล่อนเคยคิดที่จะเปลี่ยนอาชีพบ้างไหม？”

“ห๊ะ？”

“ฉันพูดว่าหล่อนเคยลองคิดที่จะไม่เป็นนักฆ่าไหม การมาเป็นองครักษ์คุ้มกันก็ไม่เลวเหมือนกันนะ ไม่ใช่เหรอ？”

“นายต้องการให้ฉันปกป้องนายงั้นเหรอ？”

นักฆ่าหญิงตกตะลึง ร่างกายมีอาการหนาวสั่นในทันที

องครักษ์หญิงก็เหมือนกับเลขาผู้หญิงนั่นแหละ