ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 1049

“นี่มันเสียงอะไร!”

หลิ่วหมิงขยับร่างถอยหลังหลายก้าว ใบหูสองข้างฉับพลันขยับเบาๆ ตั้งสมาธิเงี่ยหูฟัง

“โฮก”

เสียงคำรามยาวดุร้ายอย่างยิ่งดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้ชัดกว่าเดิมมาก!

ครั้งนี้ผู้ฝึกฝนเผ่ามนุษย์ด้านนี้ ส่วนใหญ่ล้วนหยุดการโจมตี

พวกผู้เฒ่าจมูกแดงสี่คนกับผีแม่ทัพใหญ่เกราะเงินและผีแม่ทัพใหญ่ผมทองต่างก็หยุดมือด้วย พวกเขาทยอยหันศีรษะไปมองทิศทางที่เสียงดังขึ้น

“เสียงนี่…หรือว่า…” บุรุษร่างใหญ่ที่สะพายหินอยู่บนแผ่นหลังจากนิกายปีศาจลี้ลับ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที บนใบหน้าเผยสีหน้าประหลาดจางๆ ออกมา

ท้องนภาไกลออกมาปรากฏจุดสีดำจุดหนึ่ง จากนั้นมันก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ กำลังเหาะมาทางป้อมปราการไท่เทียน!

แรงกดดันจิตวิญญาณอันบ้าคลั่งถาโถมเข้ามาถึง!

“ลมปราณสายนี้ไม่ด้อยกว่าพลทหารสวรรค์แสงทองเลย…” แววตาของหลิ่วหมิงเปล่งประกาย แต่ไม่ได้เผยสีหน้าคาดไม่ถึงออกมามากนัก

ยอดฝีมือระดับดาราพยากรณ์ทั้งหกบนท้องฟ้าเหมือนจะรู้ว่าสิ่งที่กำลังมาคือสิ่งใด พวกผู้เฒ่าจมูกแดงสี่คนสีหน้ายินดียิ่ง ส่วนพวกผีแม่ทัพใหญ่เกราะเงินกลับหน้าซีดเป็นสีเทา

พริบตาเดียวเงาดำก็เข้ามาใกล้ มันคือปีศาจอสูรกิ้งก่าขนาดมหึมาไม่เป็นรองพลทหารสวรรค์แสงทองของนิกายยอดบริสุทธิ์ กิ้งก่ามารคลั่งไพ่ก้นหีบของเมืองฝูหมัวนั่นเอง

เหนือหัวของกิ้งก่ามารคลั่ง ค่ายกลสีดำขนาดหนึ่งจั้งกว่าค่ายกลหนึ่งทอแสงสีดำวิบวับอยู่ หญิงงามแซ่ฉียืนอยู่กลางค่ายกลสีดำ ปากพร่ำท่องมนตร์

บนแผ่นหลังมหึมาของกิ้งก่ามารคลั่งเห็นศิษย์ของกองทัพซ่อนมารที่สวมเกราะสีดำอยู่ราวสองร้อยคน

พวกผู้เฒ่าใบหน้าสีน้ำเงินผีแม่ทัพใหญ่ทั้งสี่ตนที่อยู่อีกด้าน แม้เวลานี้จะโบกธงเมฆดำในมือสุดชีวิต ทว่าแต่ละตนสีหน้าแดงก่ำ เลือดไหลออกมาจากปากและจมูก อาวุธในมือหม่นแสง บางจุดปรากฏร่องรอยเสียหาย

แม้พวกเขาสี่ตนจะพยายามยื้อมนุษย์ทองคำยักษ์ไว้สุดชีวิต แต่เวลานี้ไม่ว่าตนเองหรืออาวุธเวทล้วนถึงขีดจำกัดแล้ว

เมื่อเห็นกิ้งก่ามารคลั่งปรากฏตัว ทั้งสี่ตนก็สบตากันแล้วพ่นโลหิตบริสุทธิ์คำหนึ่งออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัด ธงสีดำผืนใหญ่ในมือระเบิดกลายเป็นลำแสงสีดำสนิทสี่สายร่วงลงบนร่างมนุษย์ทองคำยักษ์ทันที

พลังยามอาวุธเวททั้งสี่ชิ้นระเบิดตัวเองไม่อาจดูแคลนได้ มนุษย์ทองคำยักษ์ถูกระเบิดจนเซวูบหนึ่ง

ทั้งสี่อาศัยช่องว่างนี้ หมุนตัวเหาะเร็วจี๋ไปไกลอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ส่วนผู้ฝึกฝนของกองทัพผีร้ายหลายพันตนนั่น พวกเขาไม่มีเวลาสนใจแล้ว

ผีแม่ทัพใหญ่เกราะเงินกับผีแม่ทัพใหญ่ผมทองสลัดพวกผู้เฒ่าจมูกแดงแล้วเหาะเร็วจี๋มุ่งไปไกลทันที

แค่พลทหารสวรรค์แสงทองตัวเดียว พวกเขาผีแม่ทัพใหญ่ระดับดาราพยากรณ์หกตนพยายามสุดกำลังก็ทำได้เพียงฝืนยื้อเอาไว้ช่วงเวลาหนึ่ง ตอนนี้มีสัตว์มารระดับเดียวกันมาอีกตัว ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็รับมือไม่ได้แล้ว

แต่ทั้งหกตนเพิ่งเหาะออกมาได้ไม่ไกล ห่างไปหลายร้อยจั้งเบื้องหน้าก็พลันมีเสียงดังสนั่นมาจากบนผืนดิน เกิดระเบิดขึ้นกะทันหัน พายุทรายพัดฝุ่นดินสีน้ำตาลอ่อนนับไม่ถ้วนขึ้นมา!

ทั้งหกตนตกตะลึง หยุดร่างกายไว้ทันที

พายุทรายสีน้ำตาลอ่อนปิดฟ้าบังตะวัน ปกคลุมท้องนภากว่าครึ่งไว้ด้านใน

ผีแม่ทัพใหญ่เกราะเงินตวาดแผ่วเบาคำหนึ่ง มือพลันเปล่งแสงสีดำ เรียกอาวุธเวทขวานยักษ์สีดำอันนั้นออกมา เงาขวานมหึมาเงาหนึ่งพุ่งเร็วรี่ไปด้านหน้าฟันลงบนพายุทรายสีน้ำตาลอ่อน

ชิ้ง!

สะเก็ดไฟปะทุออกมา พายุทรายสีน้ำตาลอ่อนสั่นไหวแผ่วเบาแต่ไม่เป็นไรแม้แต่น้อย

ผีแม่ทัพใหญ่เกราะเงินสีหน้าเปลี่ยนไปในทันใด

เวลานี้เอง ครืน! เสียงอสนีบาตทุ้มต่ำก็ดังออกมาจากพายุทรายสีน้ำตาลอ่อนอย่างต่อเนื่อง ผืนดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

เงามหึมาดั่งภูเขาน้อยก้าวออกมาจากกลางพายุทราย มันก็คือหุ่นเทพอนธการแห่งเมืองขุ่ยเหล่ยนั่นเอง!

เสียงอสนีบาตทุ้มต่ำนั่นก็คือเสียงฝีเท้าของหุ่นตัวนี้

หุ่นยักษ์ร่างกายใหญ่กว่ามนุษย์ทองคำยักษ์กับสัตว์มารกิ้งก่าอยู่บ้าง บนร่างแผ่แรงกดดันจิตวิญญาณหนักอึ้งออกมา

ด้านหลังหุ่นเทพอนธการมีผู้ฝึกฝนจากกองทัพหุ่นสองถึงสามร้อยคนติดตามมา ผู้ฝึกฝนระดับแก่นแท้สิบกว่าคนเป็นหัวหน้า คนที่เหลือส่วนใหญ่ล้วนเป็นผู้ฝึกฝนระดับผลึก

พวกผู้เฒ่าใบหน้าสีน้ำเงินหวาดผวาทันที

พลทหารสวรรค์แสงทอง กิ้งก่ามารคลั่ง หุ่นเทพอนธการ ตัวตนที่ใกล้เคียงกับระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์สามตนนี้ยืนคนละมุมล้อมกองทัพผีร้ายไว้ตรงกลาง!

ลมปราณมหาศาลที่ทั้งสามแผ่ออกมาเชื่อมกันเป็นผืนเดียว อากาศในบริเวณร้อยลี้สั่นไหว ท้องนภาที่เดิมทีสีดำทะมึนปั่นป่วนอย่างรุนแรง เกิดพายุหมุนขนาดมหึมาลูกหนึ่งขึ้นมา

นี่ไม่ใช่การเคลื่อนไหวของไอเมฆสีดำบนท้องฟ้า แต่เป็นมิติทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ใจกลางพายุหมุน มีรอยแยกมิติเส้นน้อยเส้นแล้วเส้นเล่าปรากฏอยู่ผลุบๆ โผล่ๆ

ในเวลาเดียวกันนี้ลมปราณแห่งฟ้าดินนานาชนิดรอบด้านป้อมปราการไท่เทียนก็ปั่นป่วนราวกับน้ำเดือดไปด้วย

……

ใกล้กับหุบเขามืด หั่วเยี่ยเจินเหรินกับกู่ขุย ผู้มีพลังแข็งแกร่งระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์ตัวจริงทั้งสองคนนี้ยังคงลอยประจันหน้ากันนิ่งๆ อยู่กลางท้องฟ้า

หุบเขามืดเกือบครึ่งหนึ่งที่อยู่รอบตัวทั้งสองพังถล่มกลายเป็นเศษหินและซากปรักหักพังหมดสิ้น แต่ทางเชื่อมมิติที่เชื่อมไปยังแผ่นดินจงเทียนถูกไอหมอกสีน้ำเงินปกคลุมอยู่จึงยังปลอดภัยไร้อันตราย