ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 1068

กลุ่มเมฆสีฟ้าเพิ่งเหาะออกไปได้ไม่กี่สิบจั้ง แสงสีเลือดก็สว่างขึ้นเบื้องหน้า เงาภูตสีเลือดสามตนปรากฏตัวขึ้นดุจภูตพราย ความเร็วทำให้หลิ่วหมิงที่หลบอยู่ในที่ซ่อนถึงขั้นกัดลิ้น

เวลานี้เงาภูตสีเลือดเหล่านี้กลายเป็นผีร้ายหน้าตาโหดเหี้ยมตัวแล้วตัวเล่าเรียบร้อยแล้ว มือกับเท้ามีกรงเล็บคมสีเลือดยาวหลายฉื่องอกออกมา เงากรงเล็บร่อนเข้าตะปบกลุ่มเมฆสีฟ้าอย่างฉับพลัน

แถบแสงสีเลือดหลายสายโจมตีลงบนกลุ่มเมฆสีฟ้าดังเปรี้ยง กลุ่มเมฆสีฟ้าสะเทือนอย่างรุนแรง แม้ไม่ถูกโจมตีทลายแต่ก็ถูกขวางเอาไว้ได้

ฟึบ ฟึบ ฟึบ!

ภูตยมโลกโลหิตอีกหกตนพาเงาติดตาเป็นสายมาปรากฏตัวรอบด้านกลุ่มเมฆสีฟ้า

แสงสีเลือดสว่างขึ้นบนสองแขนของภูตยมโลกโลหิตเก้าตน แสงกรงเล็บยืดยาวออกจากมือไม่หยุดก่อนจะระเบิดแสงสีเลือดที่ทำให้คนแสบตาสายแล้วสายเล่าออกมา

“ฟึบๆ” เสียงแหวกอากาศดังสนั่น!

แสงกรงเล็บสีเลือดนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นเบื้องหน้าแล้วล้อมตัวเป็นวงราวกับตาข่ายเส้นไหมขนาดมหึมา จากนั้นหุบฉับเข้าหากลุ่มเมฆสีฟ้าที่อยู่ตรงกลางอย่างรวดเร็ว

ผิวของกลุ่มเมฆปั่นป่วนรุนแรงทันที มันถูกแสงสีเลือดทั่วทุกสารทิศโจมตีจนเปลี่ยนรูปไม่หยุด เมฆสีฟ้ากระเจิงไปรอบด้าน หลังจากทนอยู่ได้ไม่กี่ลมหายใจ ในที่สุดก็ถูกฉีกทึ้ง

ใจกลางหมอกควันสีฟ้าที่กระจายไปรอบด้าน บุรุษร่างยักษ์กระอักเลือดออกมาจากปากหลายคำ อาวุธเวทมุกกลมสีฟ้าเหนือศีรษะหม่นแสงลงไม่น้อย ทั้งร่างถูกพลังมหาศาลโจมตีจนปลิวกระแทกพื้นดินเบื้องล่างอย่างหนักหน่วง

“ปึง” เสียงดังสนั่น!

พื้นดินฉับพลันถูกกระแทกเป็นหลุมยักษ์ขนาดหลายจั้งหลุมหนึ่ง เศษหินปลิวว่อน

“วิชาร้ายกาจนัก!”

หลิ่วหมิงที่อยู่หลังก้อนหินยักษ์ไกลๆ มองภาพที่ชวนให้ตาพร่าแล้วสูดหายใจดังเฮือก

ภูตยมโลกโลหิตเก้าตนนี้ที่เหลิ่งเหมิงเรียกออกมา แต่ละตนมีพลังใกล้เคียงระดับแก่นแท้ ความเร็วรวดเร็วดุจภูตพราย ล้อมโจมตีเช่นนี้ เกรงว่ายอดฝีมือระดับแก่นแท้ตนใดล้วนทนได้ไม่เกินสิบกระบวนท่า

หลานซวี่ผู้นี้ใช้กำลังของตนเพียงคนเดียวยื้อมาได้จนถึงตอนนี้ก็ไม่ง่ายแล้ว

ลองเปลี่ยนเป็นเขาที่สู้กับเหลิ่งเหมิงเช่นนี้ หากชิงสังหารอีกฝ่ายอย่างสายฟ้าแลบก่อนหน้าเขาเรียกภูตยมโลกโลหิตเหล่านี้ออกมาไม่ได้ ทันทีที่อีกฝ่ายใช้กระบวนท่านี้ โอกาสชนะคงไม่สูงสักเท่าไร

อันดับหนึ่งใต้ระดับดาราพยากรณ์แห่งเมืองเหลิ่งเยวี่ย ไม่ใช่แค่พูดจริงๆ!

จะว่าไปแดนมืดทั้งเก้าของยมโลก แต่ละแห่งก็กว้างใหญ่ไพศาล กลุ่มอำนาจน้อยใหญ่ในนั้นมีไม่รู้เท่าไร แค่แม่ทัพมืดตัวเล็กๆ คนหนึ่งในกลุ่มอำนาจระดับกลางของแดนวารีมืดยังมีพลังเช่นนี้ ถ้าเช่นนั้นเก้าราชายมโลกผู้ลึกลับนั่นพลังคงยิ่งไม่อาจจินตนาการ ก็ไม่รู้ว่าเทียบกับผู้แข็งแกร่งระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์ของสี่ยอดนิกายใหญ่แห่งเผ่ามนุษย์จะเป็นอย่างไร?

ระหว่างที่หลิ่วหมิงครุ่นคิด สถานการณ์ระหว่างเหลิ่งเหมิงกับหลานซวี่ด้านนั้นก็แปรเปลี่ยนอย่างรวดเร็วอีกครั้ง!

แสงสีเงินแสบตาสายหนึ่งพุ่งเร็วรี่มาบนท้องฟ้า!

มือของเหลิ่งเหมิงกำทวนวงเดือนสีเงินยาวสองจั้งเล่มหนึ่งไว้ตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบ ใบหน้าเผยจิตสังหารก้มลงมองเบื้องล่าง

ทวนวงเดือนสีเงินสะบัดกลายเป็นเงาทวนวงเดือนมหึมามากมายกลางอากาศรอบตัวเขา แล้วแทงเข้าใส่บุรุษร่างยักษ์ชุดสีฟ้าด้านล่างดุจพายุฝนกระหน่ำ

ด้านในหลุมยักษ์เบื้องล่าง บุรุษร่างยักษ์ชุดฟ้าลุกขึ้นยืนได้ทันหวุดหวิด เวลานี้เขาสีหน้าซีดเผือด ทั้งร่างบนจรดล่างถูกกรีดเป็นบาดแผลแห่งแล้วแห่งเล่า เลือดไหลโทรมกาย

แต่เขายังไม่หมดใจจะสู้ เมื่อเห็นเหลิ่งเหมิงก้มลงมอง สีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันใด เกราะแสงป้องกันสีฟ้าอ่อนลอยขึ้นรอบร่างอย่างเร็วไว พร้อมกับพลิกกาย กระโดดออกจากหลุมยักษ์ทันที

เสียงแหวกอากาศดังฟึบๆ ขึ้นหลังร่างเขา เงาทวนวงเดือนสีเงินมากมายพุ่งเฉียดหัวไหล่ของเขาไป

“ปึง” เสียงแผ่วเบาดังขึ้น!

เกราะแสงคุ้มกันร่างของบุรุษร่างยักษ์ไม่อาจต้านทานได้แม้แต่น้อยจึงพังทลายลงทันที หากปฏิกิริยาไม่ไวพอเกรงว่าเขาคงถูกเงาทวนวงเดือนแทงทะลุจนพรุนแล้ว

แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้พักหายใจ เสียงฟึบๆ เช่นเดิมก็ดังขึ้นระรัวข้างตัวเขาอีก

เงาทวนวงเดือนสีเงินเต็มฟ้าพุ่งเร็วรี่ตามมาดุจเงาตามตัว ชั่วขณะที่แสงสีเลือดกะพริบวูบวาบ ภูตยมโลกโลหิตเก้าตัวก็พาเงาติดตาร่างแล้วร่างเล่าโถมเข้าใส่บุรุษร่างยักษ์ชุดสีฟ้า

เหลิ่งเหมิงสีหน้าเหี้ยมเกรียม เห็นชัดว่าต้องการสังหารบุรุษร่างยักษ์ชุดฟ้าให้ตายสนิทเสียที่นี่!

บุรุษร่างยักษ์ชุดฟ้าอ้าปากพ่นโลหิตบริสุทธิ์คำหนึ่งออกมาอย่างแทบจะไม่ต้องคิด มันกลายเป็นลูกศรสีเลือดดอกหนึ่งพุ่งจมเข้าไปในมุกกลมสีฟ้าเหนือศีรษะ

มุกกลมเปล่งแสงสีฟ้าเจิดจ้า ทันใดนั้นมันก็หมุนติ้วอยู่ที่เดิมแล้วขยายใหญ่จนกลายเป็นลูกแก้วกลมสีฟ้าขนาดเท่าโอ่งน้ำขวางอยู่เบื้องหน้า

ชิ้งๆ เสียงดังสนั่น!

เสียงโลหะปะทะกันดังขึ้นครั้งหนึ่ง เงาทวนวงเดือนสีเงินกับแสงกรงเล็บสีเลือดแทงเข้าใส่มุกกลมสีฟ้าขนาดมหึมาดุจเม็ดฝน

ลูกแก้วกลมสีฟ้าขนาดมหึมาทอแสงวูบวาบ บนผิวของเงาทวนวงเดือนและแสงกรงเล็บด้านล่างเกิดหยดน้ำสีฟ้าใสหยดแล้วหยดเล่า ต่อจากนั้นหยดน้ำก็ค่อยๆ รวมตัวกันกลายเป็นของเหลวสีฟ้าราวกับน้ำซัดออกมาจากลูกแก้วกลมในทันใด

หยดน้ำสีฟ้าไหลแผ่มายังทวนวงเดือนสีเงินด้านล่าง เหลิ่งเหมิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

ของเหลวสีฟ้าไม่ทราบชื่อนี้มีแรงดูดพิเศษบางอย่าง เงาทวนวงเดือนสีเงินในมือเขาถูกของเหลวเหล่านี้ตรึงไว้แน่น ไม่ว่าเขาจะบังคับเคล็ดวิชาอย่างไรก็สลัดไม่หลุดสักนิด