ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 1170

ประมุขหอเป๋ยโต่วที่อยู่ไม่ไกลจากปรมาจารย์มู่คงเห็นสถานการณ์เช่นนี้ ใบหน้าพลันเผยสีหน้าเคร่งขรึมออกมาจางๆ ในมือปรากฏถุงผ้าเจ็ดสีขึ้นตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบก่อนจะโยนมันออกไปกลางท้องฟ้า พร้อมกับที่ปากถ่มยันต์เจ็ดสีตัวหนึ่งจมหายเข้าไปด้านใน

ฟู่!

ลำแสงหลากสีไหลออกมาจากถุงผ้าต่อเนื่องไม่ขาดสายประหนึ่งสายรุ้ง แล้วฟาดลงบนมังกรเพลิงสีดำที่กระจายไปรอบทิศเหล่านั้น

แม้มังกรเพลิงสีดำเหล่านี้จะดุร้ายไม่ธรรมดา แต่เมื่อลำแสงสีรุ้งเหล่านี้พุ่งเข้าชนมันก็แตกสลายทีละน้อยด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า

เวลาเพียงสองสามลมหายใจก็มีมังกรเพลิงสีดำเกินครึ่งหนึ่งถูกลำแสงเจ็ดสีโจมตีสลายไป

ทว่าหลังจากมังกรเพลิงสีดำเหล่านี้ร่างสลายกลับไม่ได้หายไปอย่างสมบูรณ์ ตรงกันข้ามพวกมันกลายเป็นไอหมอกสีดำกลุ่มแล้วกลุ่มเล่าทยอยม้วนกลับเข้าไปรวมกับพายุหมุนสีดำรอบตัวของหญิงสาวอาภรณ์สีดำ

ยอดฝีมือระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์คนอื่นเห็นปรมาจารย์มู่คงกับประมุขหอเป๋ยโต่วสองคนร่วมแรงกันกลับทำได้เพียงสู้เสมอกับร่างแยกร่างหนึ่งของราชินีหนอนผีเสื้อเท่านั้นก็ไม่คิดจะอวดเก่งแต่ประการใดอีก ได้แต่อาศัยข้อได้เปรียบเรื่องจำนวนคนมากกว่าสู้สองต่อหนึ่งหรือไม่ก็สามต่อสอง โรมรันกับร่างแยกของราชินีหนอนผีเสื้อสิบกว่าตัว

ลำแสงหลากสีหลายรูปแบบจากอาวุธเวทและรัศมีแสงเจิดจ้ามากมายสว่างวูบวาบถี่รัว ส่งคลื่นพลังเวทที่มองเห็นด้วยตาเปล่าแผ่กระจายออกไปโดยมีพายุหมุนสีดำเหล่านี้เป็นใจกลาง

ระหว่างที่ยอดฝีมือระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์เหล่านี้ประมือกัน ท้องนภาทั้งหมดพลันมืดหม่น อากาศรอบด้านพร่ามัวจากนั้นบิดเบี้ยวผิดรูป ลมปราณประหนึ่งจะทลายผืนฟ้าถล่มผืนดินชวนให้คนขวัญสะท้านแผ่ออกมาจากด้านใน

ต้องรู้ก่อนว่าเพียงยอดฝีมือระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์คนหนึ่งยกมือยกเท้าก็ทำให้ขุนเขาหมื่นจั้งถล่ม สายน้ำพันลี้ไหลหวนกลับได้แล้ว นับประสาอะไรกับเมื่อยอดฝีมือระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์หลายสิบคนต่อสู้กันอย่างหนักหน่วง!

ยังดีที่การต่อสู้ของยอดฝีมือระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์เหล่านี้อยู่ตรงตำแหน่งที่ไม่ส่งผลมาถึงผู้คนในสนามรบ นอกจากปรากฏการประหลาดกับแรงสั่นสะเทือนฟ้าสะเทือนดินก็ไม่ส่งผลกับสนามรบด้านล่างมากเท่าใดนัก

ทว่าภาพอันอลังการเหล่านี้ทำให้คนตกตะลึงเกินไปแล้วจริงๆ ผู้ฝึกฝนเผ่ามนุษย์ไม่น้อยแม้กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดก็ยังเงยหน้าขึ้นไปมองเป็นระยะอย่างห้ามตนเองไม่ได้ ไม่มีผู้ใดสักคนที่ไม่เผยสีหน้าตะลึงงัน

ระหว่างที่ยอดฝีมือระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์ ระดับดาราพยากรณ์และกองทัพใหญ่ของสองฝ่ายต่อสู้โรมรันกัน ผู้ฝึกฝนเผ่ามนุษย์เกือบสองร้อยคนตามตำแหน่งต่างๆ ก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว!

หลิ่วหมิงในตอนนี้มีปราณสีดำหนาทึบล้อมรอบร่าง สีหน้าเยือกเย็น มองไม่เห็นความเคร่งเครียดที่ต้องตกอยู่ท่ามกลางกองทัพแมลงนับล้านแม้แต่น้อย

เขากลายร่างเป็นลำแสงสีดำสายหนึ่งพุ่งทะลวงซ้ายขวาท่ามกลางทะเลแมลงจำนวนมหาศาล อาศัยกระบี่ขู่หลุนผสานกับวิชามังกรพยัคฆ์ทมิฬสังหารฝ่าเส้นทางสีเลือด พร้อมกับแผ่จิตสัมผัสไปรอบด้าน ความคิดวิ่งเร็วรี่

แม้การต่อสู้ของยอดฝีมือระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์ด้านบนสุดจะรุนแรงยิ่งนักแต่ชั่วครู่ชั่วยามไม่อาจตัดสินผลแพ้ชนะเด็ดขาด

ยอดฝีมือระดับดาราพยากรณ์สองฝั่งที่โรมรันกันอยู่บนท้องฟ้าต่ำลงมา แม้ดูแล้วผู้ฝึกฝนเผ่ามนุษย์เหนือกว่าอยู่เล็กน้อย แต่หากอยากจะล้อมสังหารเผ่าหนอนผีเสื้อระดับดาพรากยารณ์หลายสิบตัวนี้ให้ได้ในระยะเวลาสั้นๆ ย่อมเป็นเรื่องยากเย็นนัก

ส่วนกองทัพใหญ่ด้านล่างสุด มนุษย์กับแมลงปะปนกันจนตอนนี้อธิบายได้เพียงคำเดียวว่าโกลาหล

ผู้ฝึกฝนทั้งหลายจากนิกายยอดบริสุทธิ์รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนบังคับอาวุธจิตวิญญาณ วิชากระบี่หลากหลายรูปแบบไม่หยุดหย่อน การโจมตีทรงพลังที่กินขอบเขตกว้างทำลายกองทัพเผ่าหนอนผีเสื้อได้อย่างน่าประทับใจ เรียกได้ว่าเป็นกลุ่มที่ยืนหยัดสู้ได้อย่างมั่นคงที่สุด

กองทัพของหุบเขาปีศาจสวรรค์ใช้ปีศาจโบราณระดับดาราพยากรณ์สี่ตัวเป็นหัวหน้าแบ่งกองทัพออกเป็นกลุ่มใหญ่ๆ หลายกลุ่ม ทว่าแต่ละกลุ่มยังคงรักษาระยะชิดกัน พวกเขาแบ่งกองทัพเผ่าหนอนผีเสื้อที่ประจันหน้าอยู่เป็นหลายส่วนด้วย เนื่องจากปีศาจโบราณระดับกลางและระดับสูงมีความสามารถในการสู้รบมหาศาล กองทัพเผ่าหนอนผีเสื้อจึงถูกโจมตีจนสับสนวุ่นวาย

แม้เรือรบนภาทมิฬของนิกายเทียนกงจะถูกทำลายไปไม่น้อย แต่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใดศิษย์นิกายเทียนกงเริ่มควบคุมหุ่นรบขนาดต่างกันตัวแล้วตัวเล่าบุกทะลวงท่ามกลางกองทัพเผ่าหนอนผีเสื้ออย่างน่าตะลึง

เทียบกันแล้วกองทัพของนิกายปีศาจลี้ลับกลับเสียหายไม่น้อย

แม้เริ่มแรกศิษย์ของนิกายปีศาจลี้ลับจะตั้งกระบวนทัพอย่างเป็นระเบียบ แต่ศิษย์เหล่านี้ดุร้ายกระหายเลือดมักไม่ระวังพุ่งออกจากขบวนอยู่เสมอ จนถูกกองทัพเผ่าหนอนผีเสื้อรุมล้อมทันที กลับกลายเป็นว่าตกอยู่ตามลำพังไร้ความช่วยเหลือจนแต่ละคนมีจุดจบถูกเล่นงาน

กลุ่มอำนาจจากนิกายขนาดกลางกับขนาดเล็กรวมถึงตระกูลต่างๆ ที่เหลือ เวลานี้ต่างก็เข้าสู้รบเช่นกัน ทั้งสองฝ่ายต่างบาดเจ็บล้มตาย เกิดสถานการณ์สู้รบยืดเยื้อขึ้นมาอยู่เลือนราง

นี่ก็คือโอกาสที่ดีที่สุด!

ดวงตาของหลิ่วหมิงฉายแววยินดีอันยากจะสังเกตออกมาเลือนราง ปราณดำรอบร่างพวยพุ่งเตรียมเหาะบุกทะลวงลึกเข้าไปในกองทัพเผ่าหนอนผีเสื้อ

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็ทอประกายดุดัน แสงสีดำรอบร่างส่องสว่างวูบหนึ่งแล้วหายไปจากที่เดิม

แทบจะพร้อมกับที่เขาหายไป ของเหลวสีเขียวที่ส่งกลิ่นเหม็นเน่าหลายสิบก้อนก็พุ่งพรวดมาจากทั่วทุกสารทิศคลุมตำแหน่งเดิมที่เขาอยู่ไว้ ศพเผ่าหนอนผีเสื้อบนพื้นฉับพลันมีควันสีเทาลอยขึ้นมาแล้วละลายกลายเป็นแอ่งน้ำสีเขียว

ต่อจากนั้นแมลงสีดำกลุ่มหนึ่งก็แห่มาทางนี้จากทั่วทุกสารทิศ ในเวลาเดียวกับที่บนท้องฟ้ามีเสียงปีกกระพือ เผ่าหนอนผีเสื้อจำพวกแมลงมีปีกมากมายโถมลงมาทันที

แล้วยังมีแมลงสีดำที่แผ่ลมปราณระดับแก่นแท้สิบกว่าตัวทะยานเข้ามาจู่โจมที่แห่งนี้ด้วย

หลิ่วหมิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที ไอหมอกสีดำรอบตัวกลายเป็นม่านแสงจางๆ ชั้นหนึ่งบดบังร่างไว้ ต่อจากนั้นมือขวาจึงตบที่หน้าอก เสียงฟู่แผ่วเบาดังขึ้นหลายครั้ง ก่อนที่ชุดเกราะสีเงินจะห่อหุ้มทั่วร่างในพริบตาท่ามกลางม่านแสงสีดำสนิท

เขาไม่สนใจแมลงระดับล่างรอบด้านแม้แต่น้อย ลำแสงสว่างวูบ ทันใดนั้นเขาพลันปรากฏตัวหลังแมลงสีดำระดับแก่นแท้ตัวหนึ่ง แขนซ้ายยื่นออกไป กำปั้นที่ห่อหุ้มด้วยแสงสีเงินเปล่งแสงสว่างจ้าในพริบตา จากนั้นต่อยออกไปพร้อมกับเสียงพยัคฆ์คำราม