ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 167
โดย
Ink Stone_Fantasy
ทันทีที่หลิ่วหมิงได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากนอกประตู เขาก็รีบหยุดการฝึกฝนในทันที ไอดำที่พวยพุ่งอยู่ก็ม้วนกลับไปในฉับพลัน ขณะเดียวกันก็ถามออกไปอย่างราบเรียบ
“ใครอยู่ด้านนอก?”
“นายน้อย ตอนนี้ก็สายมากแล้ว ให้ข้าน้อยไปหาของกินที่โรงครัวให้หรือไม่?” เสียงระมัดระวังของหญิงสาวดังมาจากนอกประตู ฟังดูน้ำเสียงแล้ว นางคือสาวใช้สองคนที่ถูกส่งมารับใช้เขาเมื่อวานนี้
“ไม่ต้องแล้ว ช่วงนี้ข้าไม่ต้องการทานอาหาร” หลิ่วกล่าวโดยไม่ต้องคิด
เมื่อวานเขาเพิ่งทานโอสถทิพย์ไป เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่ทานสิ่งของจากคนแปลกหน้า
“ทราบ! ถ้าอย่างนั้นข้าน้อยขอตัวก่อน!” เสียงหญิงหน้าประตูดูหวาดกลัวเล็กน้อย นางรีบถอยออกจากประตูเบาๆ
แต่หลังจากที่หลิ่วหมิงหลับตาพักผ่อนได้ไม่นาน ก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากนอกประตูอย่างชัดเจน ขณะเดียวกันก็มีเสียงอ่อนนุ่มของหญิงสาวแปลกหน้าดังขึ้น
“พี่หลิ่ว ข้าไป๋เยียนเอ๋อร์หวังว่าจะได้พบกับสหายท่าน”
“ที่แท้ก็เป็นคุณหนูตระกูลไป๋ เชิญเข้ามาเถอะ!” หลิ่วหมิงได้ยินเช่นนี้ก็ไหวตัวทันที เขารีบลืมตาทั้งสองแล้วกล่าวออกมา
จากนั้นประตูห้องก็ถูกผลักออก และหญิงสาวใบหน้างดงามรูปร่างอรชรก็เดินเข้ามาจากด้านนอก
หญิงสาวผู้นี้สวมชุดสีเขียว หลังจากที่กวาดตามองหลิ่วหมิงแล้วก็พลันกล่าวด้วยรอยยิ้มหวาน
“พี่หลิ่วช่างดูคล้ายกับชงเทียนหลายส่วน มิน่าล่ะเจ้ากวน เจ้ากู่ ถึงได้เกิดความคิดให้ท่านสวมรอยเป็นน้องชายข้าไปร่วมพิธีเปิดจิตวิญญาณ”
“จริงหรือ? ถึงแม้ข้าจะไม่เคยเห็นน้องชายเจ้ากับตา แต่คิดว่าสิ่งที่คุณหนูไป๋พูดมานั้นคงไม่มีผิด รูปลักษณ์ของข้าในตอนนี้เป็นของข้าจริงๆ โดยไม่มีการปลอมแปลง อีกอย่างชื่อเสียงของท่าน ข้าก็ได้ยินจากปากเจ้ากวนมาไม่น้อย” หลิ่วหมิงหรี่ตามองหญิงสาวนางนี้ทีหนึ่งแล้วถึงลงจากเตียงอย่างไม่รีบร้อน จากนั้นก็โค้งตัวกล่าวออกมา
เขาค่อนข้างรู้สึกตกตะลึงในความงดงามของหญิงสาวนางนี้
“ข้าทำให้พี่หลิ่วขบขันเสียแล้ว ตระกูลไป๋เรามีข้าเป็นศิษย์จิตวิญญาณเพียงคนเดียว บางครั้งจำเป็นต้องแสดงตัวตนบ้าง” ไป๋เยียนเอ๋อร์ได้ยิน ก็แสดงสีหน้าแบบไม่มีทางเลี่ยงแล้วกล่าวออกมา
“จริงหรือ? ถ้าคุณหนูไป๋ไม่ชอบทำแบบนั้น ก็สามารถวางมือกับเรื่องราวทั้งหมดในตระกูลได้ ด้วยสถานะศิษย์จิตวิญญาณในนิกายจันทราสวรรค์ของท่าน ตระกูลไป๋จะบังคับเจ้าได้อย่างไร?” หลิ่วหมิงได้ยินก็กล่าวออกมา
“พี่หลิ่วล้อข้าเล่นแล้ว นอกเสียจากว่าข้าจะเป็นเหมือนสหายท่านที่อยู่ตัวคนเดียว มิเช่นนั้นลูกหลานตระกูลที่มีชื่อเสียงอย่างข้า จะมีใครละทิ้งตระกูลโดยไม่สนใจใยดีได้ล่ะ! แต่ครั้งนี้พี่หลิ่วมาตระกูลไป๋แบบกระทันหัน คงจะมีเรื่องสำคัญสินะ!” ไป๋เยียนเอ๋อร์ยิ้มน้อยๆ ก่อนที่จะถามออกไป
“ดูท่าตระกูลไป๋คงตรวจสอบที่มาของข้าอย่างชัดเจนแล้ว แต่ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ที่ข้ามาตระกูลไป๋ในครั้งนี้เพราะเรื่องของมู่หมิงจู ได้ยินว่าตระกูลไป๋กำหนดวันแต่งงานของข้ากับนางไว้แล้ว ทั้งยังเตรียมส่งเทียบเชิญด้วย เรื่องนี้จริงเท็จอย่างไร?” หลิ่วหมิงกล่าวเสร็จสีหน้าก็ดูอึมครึมขึ้นมา
“มันเป็นเรื่องจริง มีปัญหาอันใดหรือ? ข้าเคยเห็นน้องมู่หมิงจูกับตา นางสวยงามราวกับบุปผา ในเมื่อพี่หลิ่วได้หมั้นหมายกับนางไว้แล้ว พอถึงเวลาก็แต่งนางเข้ามาในตระกูล ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่เตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว” ไป๋เยียนเอ๋อร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ฮึ! มู่หมิงจูจะมีรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไรนั้น ข้าเห็นตั้งแต่อยู่ในนิกายแล้ว แต่ข้าจำไม่ได้ว่าเคยตอบตกลงหมั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เรื่องแต่งงานกับนางยิ่งไม่ต้องพูดถึง ถ้าตระกูลไป๋คิดที่ใช้หญิงนางเพื่อดึงข้ามาเป็นพวกล่ะก็ จงไปหาไป๋ชงเทียนอีกคนเถอะ ไม่ต้องลากหลิ่วหมิงเข้ามายุ่งด้วย” หลิ่วหมิงกล่าวอย่างไม่เกรงใจ
“พี่หลิ่ว ท่านคงพูดล้อเล่นสินะ! คนที่มู่หมิงจูอยากแต่งก็คือท่าน คนอื่นจะมาแทนที่ได้อย่างไร ถึงแม้การหมั้นในตอนแรกจะไม่ได้รับการยินยอมจากท่าน แต่ท่านก็ไม่ได้ตอบจดหมายปฏิเสธมาใช่ไหม ท่านมากลับคำในตอนนี้ทำให้ตระกูลไป๋เราลำบากใจมาก” ไป๋เยียนเอ๋อร์กะพริบตาแล้วกล่าวออกมา
“สหายไป๋ เจ้าไม่ต้องมาเล่นลิ้น เจ้ารู้ไหมว่าการแต่งงานกับตระกูลมู่ในครั้งนี้นำพาความยุ่งยากมาให้ข้าแค่ไหน! เป็นเพราะตระกูลไป๋เห็นแก่ผลประโยชน์อันน้อยนิดในการสานสัมพันธ์กับตระกูลมู่ ทำให้ข้าต้องไปล่วงเกินคนที่ไม่ควรล่วงเกินในนิกายปีศาจ และตอนนี้ข้าจำเป็นต้องไปจากนิกายเพื่อหลบฝ่ายตรงข้ามชั่วคราว” หลิ่วหมิงทำเสียงฮึดฮัดแล้วกล่าวออกมา
“อะไรนะ! การหมั้นนี้ทำให้สหายไปล่วงเกินผู้อื่นจนต้องไปจากนิกาย หรือว่าคนที่ท่านพูดถึงคือเกาชงที่เป็นศิษย์ชีพจรจิตวิญญาณพสุธา!” ไป๋เยียนเอ๋อร์ได้ยินเช่นนี้ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ สีหน้าของนางค่อยๆ เปลี่ยนไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา