หากเขาจำไม่ผิดล่ะก็ ในขณะที่มนุษย์เกราะทองคำไล่ล่าเขานั้น ดูเหมือนจะพูดถึง ‘ไข่เทพอสูร’ ด้วย
เพียงแต่ตอนนั้นชีวิตเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย จึงไม่ได้สนใจมัน ต่อมาภายหลังก็มีเรื่องรัดตัวมากมายจนลืมเรื่องนี้ไปสนิท
“เอ๋! ศิษย์น้องไม่รู้เรื่องไข่เทพอสูรหรือ! ข้าลืมไปว่าเทพอสูรของเผ่าเจ้าสมุทรเดิมทีจะไม่ขึ้นฝั่ง ดังนั้นจึงมีคนพูดถึงเรื่องนี้ไม่มาก ความจริงเทพอสูรของเผ่าเจ้าสมุทรที่พูดถึง มีสัญญาการแอบอิงอยู่ร่วมกันระหว่างอสูรสมุทรที่แข็งแกร่งกับเผ่าพันธุ์ของเผ่าเจ้าสมุทร โดยปกติเผ่าเจ้าสมุทรจะเลี้ยงดูอสูรสมุทรเหล่านี้ด้วยโลหิตและของกินที่มันชอบ และพออสูรสมุทรเหล่านี้พบเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่งในเผ่าพันธุ์เผ่าเจ้าสมุทร ก็จะยื่นมือเข้าช่วย แต่ด้วยเหตุที่ว่าอสูรสมุทรเหล่านี้แข็งแกร่งเกินไป มันจึงแตกต่างจากอสูรสมุทรที่เผ่าเจ้าสมุทรฝึกฝนเองมาก เผ่าเจ้าสมุทรกับเทพอสูรมีสถานะเท่าเทียมกัน และเทพอสูรเหล่านี้คุ้นชินกับการอยู่ใต้ทะเลลึก พอไปจากทะเลพลังก็จะอ่อนแอลง ดังนั้นมันจึงไม่ขึ้นฝั่งโดยเด็ดขาด การที่เผ่าเจ้าสมุทรรุกรานในครั้งนี้ พวกเราจึงไม่ได้คำนึงถึงเรื่องเทพอสูรเลย” กุยหรูฉวนอธิบายคร่าวๆ
“ในเมื่อเทพอสูรแข็งแกร่งเช่นนี้ สามเผ่าเจ้าสมุทรในอวิ๋นชวนคงมีมันไม่กี่ตนใช่ไหม!” หลิ่วหมิงถามด้วยความประหลาดใจ
“มันย่อมเป็นเช่นนั้น ว่ากันว่าเทพอสูรเหล่านี้ชอบทานโลหิตของผู้ที่มีสติปัญญา แม้แต่สามเผ่าเจ้าสมุทรก็ไม่สามารถเลี้ยงดูได้มาก ดูเหมือนว่าเผ่าเจ้าสมุทรแต่ละเผ่าจะเลี้ยงดูได้เผ่าละหนึ่งตนเท่านั้น” กุยหรูฉวนกล่าวอย่างไม่ลังเล
ตอนนี้หลิ่วหมิงถึงรู้สึกเข้าใจขึ้นมาเล็กน้อย
เวลาต่อมา ทั้งสองก็พูดคุยกันพักหนึ่ง จากนั้นหลิ่วหมิงก็กล่าวลา และจากไป
ชั่วเวลาหนึ่งถ้วยชาต่อมา หลิ่วหมิงมาปรากฏตัวในห้องลับ พอพลิกฝ่ามือข้างหนึ่งขึ้น กล่องหยกที่มียันต์หลายผืนปิดผนึกอยู่ก็ปรากฏออกมา สิ่งที่อยู่ในนั้นคือไข่อสูรสีม่วงที่เขาได้มาจากมืออาจารย์จิตวิญญาณระดับกลางของเผ่าเจ้าสมุทรผู้นั้น
ดูท่าไข่อสูรนี้ คงเป็นไข่ปีศาจอสูรสมุทรแปดขาที่เทพอสูรของเผ่าเจ้าสมุทรไข่ออกมา มิน่าในตอนแรกผู้แข็งแกร่งระดับผลึกถึงตามล่าเขาไม่เลิก สาเหตุคงเป็นเพราะเหตุผลนี้สินะ
แต่กลิ่นไอของไข่อสูรอ่อนแอขนาดนี้ ผู้อาวุโสเผ่าเจ้าสมุทรก็ยังคงตามเอามันไปให้ได้ ดูท่าไข่เทพอสูรนี้ จะต้องมีประโยชน์ต่อผู้ฝึกฝนระดับผลึกเป็นอย่างมาก
หรือว่าจะสามารถทานได้โดยตรงเหมือนกับเลือดเนื้อของปีศาจทั่วไป เพื่อยกระดับการฝึกฝน หรือว่าใช้เป็นวัตถุดิบในการปรุงโอสถ?
หากเขาจำไม่ผิดล่ะก็ ดูเหมือนว่าไข่ปีศาจอสูรโดยทั่วไป ไม่ได้มีผลลัพธ์ที่ชัดเจนเช่นนี้ แต่ในเมื่อเป็นไข่เทพอสูร ย่อมมีแตกต่างกันบ้าง
หลิ่วหมิงคิดใคร่ครวญอยู่ในใจด้วยความตื่นเต้น
แต่ไข่เทพอสูรนี้มีอยู่น้อยมาก คาดว่าผู้คนในแผ่นดินอวิ๋นซวนคงมีไม่กี่คนที่รู้ประโยชน์ของมัน หากอยากรู้อย่างขัดเจนล่ะก็ เกรงว่าคงต้องไปหาคนเผ่าเจ้าสมุทรถึงจะได้
หลิ่วหมิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากทำใจให้สงบแล้ว ก็คิดไตร่ตรองเล็กน้อย และปิดฝาลง
เรื่องไข่เทพอสูร ดูท่าจะรีบร้อนไม่ได้ คงต้องเก็บไว้ก่อน รอมีโอกาสค่อยว่ากัน
เรื่องที่เขาต้องทำในตอนนี้คือ ไปนิหยวนหมัวเพื่อหาโครงกระดูกปีศาจพยัคฆ์ระดับของเหลวขึ้นไป
ตามที่กุยหรูฉวนกล่าวไว้ในตอนแรก เจดีย์กักปีศาจของนิกายหยวนหมัว คงจะมีปีศาจอสูรประเภทพยัคฆ์อยู่ สิ่งเดียวที่เขาต้องพิจารณาก็คือ พอถึงเวลานั้นจะเอ่ยปากอย่างไร ใช้อะไรเป็นค่าตอบแทน นิกายหยวนหมัวถึงจะยอมให้คนนอกอย่างเขาเข้าไปในนั้น
หลิ่วหมิงคิดไปคิดมาด้วยตาที่เป็นประกาย และตกอยู่ในภวังค์อีกครั้ง
……
สามเดือนต่อมา ขณะที่ทางด้านพันธมิตร เริ่มทำการคัดเลือกหกศิษย์สามแก่นนั้น ด้านหน้าประตูนิกายหยวนหมัวซึ่งเป็นนิกายอันดับหนึ่งในอวิ๋นชวน กลับมีเรือกลเหาะสีดำพุ่งเข้ามา
ด้านหน้าของเรือ มีชายหนุ่มชุดคลุมสีเขียวยืนอยู่ที่นั่น เขากำลังมองไปยังประตูทางเข้านิกายหยวนหมัวที่อยู่ไม่ไกลด้วยท่าทีตกใจ
บนพื้นดินที่ห่างออกไปหลายสิบลี้ มีเสาหินที่ดูคล้ายกับยอดเขาผุดขึ้นจากพื้น มันสูงพันกว่าจั้ง และมีหมอกดำที่ดูน่ากลัวหมุนวนตั้งแต่กลางเสาลงมา
เสาหินเหล่านี้มีจำนวนมาก จนมองไม่เห็นจุดสิ้นสุด
จุดสิ้นสุดที่สายตาหลิ่วหมิงมองเห็น เป็นเสาหินสูงค้ำฟ้า ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกสั่นสะเทือนใจมาก
แต่ขณะที่เรือเหาะเดินหน้าไปได้สิบกว่าลี้ ก็มีรถเหาะสีดำสามคันเหาะเข้ามา
แต่ละคันต่างก็มีคนชุดดำสามคนถือขวานสองคมสีเงินยืนอยู่ พอเข้าใกล้เรือเหาะของหลิ่วหมิง ก็รีบมาขวางเรือเหาะเขาไว้
“ไม่ทราบผู้อาวุโสมีนามว่าเยี่ยงไร? ด้านหน้าเป็นประตูทางเข้านิกายเรา หากไม่มีธุระอันใด ผู้ฝึกฝนภายนอกไม่อาจเข้าไปได้” ชายหนุ่มอายุราวๆ ยี่สิบกว่าปี หน้าตาหล่อเหลาที่อยู่บนรถเหาะคันแรกรีบตั้งขวานสองคมไว้ตรงหน้าทันที จากนั้นก็โค้งตัวเล็กน้อยแล้วกล่าวออกมา
เขามองแวบเดียวก็รู้ว่าหลิ่วหมิงเป็นผู้ฝึกฝนระดับของเหลว จึงไม่ได้แสดงตัวต่ำต้อยและก็ไม่ได้แสดงตัวโอหัง
“ข้าหลิ่วหมิงจากนิกายปีศาจ ครั้งนี้มาเพื่อคารวะประมุขนิกายของพวกท่าน และมีเรื่องอยากหารือเล็กน้อย” แม้หลิ่วหมิงจะรู้สึกแปลกใจ แต่กลับกล่าวด้วยสีหน้าสงบ
“ที่แท้ก็เป็นผู้อาวุโสหลิ่วจากนิกายปีศาจ ผู้อาวุโสรอสักครู่ ข้าต้องส่งข่าวกลับไปสอบถามก่อน ถึงจะรู้ว่าควรให้ท่านเข้าไปหรือไม่!” ชายหนุ่มลังเลเล็กน้อยแล้วกล่าวออกมา
หลิ่วหมิงย่อมไม่แสดงอาการใดๆ ออกมา
ชายหนุ่มชุดดำรีบหยิบแผ่นค่ายกลออกมาจากเอว มือข้างหนึ่งทำท่ามือแล้ววาดลงบนนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา