ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 372
ตอนที่ 372 ประกาศให้ยอมจำนน
โดย
Ink Stone_Fantasy
พอชายหนุ่มชุดคลุมสีขาวมองมาด้านนี้ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปทันที พวกเขาพอจะคาดเดาได้ว่าผู้แข็งแกร่งระดับแก่นแท้เพียงหนึ่งเดียวในทะเลชังไห่ผู้นี้ จะจัดการกับพวกเขาอย่างไร
แต่ทว่าขณะนั้นเอง พลันมีเสียงกระซิบกระซาบดังออกมาในกลุ่มผู้คน ผู้แข็งแกร่งเผ่าเจ้าสมุทรระดับผลึกของวังเพลิงดำสองคนที่อยู่ด้านหลังของอู่เหยียนสบตากัน หลังจากแลกเปลี่ยนสายตากันแล้ว ก็ดูเหมือนจะบรรลุข้อตกลงอะไรบางอย่าง
จากนั้นผู้แข็งแกร่งระดับผลึกขั้นต้นที่มีใบหน้ามุทะลุคนหนึ่งกระแอมไอเบาๆ แล้วก้าวไปด้านหน้า หลังจากเดินวนรอบตัวอู่เหยียน และประสานมือคารวะราชาปีศาจสมุทรแล้ว ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อม “ท่านราชาปีศาจสมุทร พวกข้าทั้งสามหารือกันแล้วว่าจะยอมสวามิภักดิ์ฝ่าบาท ขอฝ่าบาทไว้ชีวิตพวกข้าด้วย!”
ขณะที่คนผู้นี้กำลังขยับตัวนั้น อู่เหยียนก็รู้สึกว่ามีอะไรไม่ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากฝ่ายตรงข้ามเอ่ยปากออกมาแล้ว ก็รู้สึกโมโหมาก สีหน้าดูไม่พอใจอย่างถึงขีดสุด แต่กลับไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา
หลังจากชายหนุ่มชุดคลุมสีขาวได้ยิน เขาก็ยิ้มกว้างมากขึ้น
ชายฉกรรจ์ใบหน้ามุทะลุเห็นราชาปีศาจสมุทรมีท่าทางเช่นนี้ ก็รู้สึกดีใจมาก ขณะที่กำลังจะเอ่ยปากออกมาอีกครั้งนั้น พลันได้ยินเสียงร้องด้วยความตกใจดังขึ้นข้างหู
เขาเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ ใบหน้าซีดขาวไร้โลหิตในทันที ดวงตาเผยแววหวาดผวาจนถึงขีดสุด
“ไม่……”
ท่ามกลางคลื่นพลังจิตวิญญาณอันแข็งแกร่ง แสงสีฟ้าเปล่งประกายลงมาโดยไม่มีลางบอกเหตุมาก่อน จากนั้นก็ม้วนตัวชายฉกรรจ์ใบหน้ามุทะลุเข้าไปในนั้น
อักขระสีทองจางๆ ปรากฏบนพื้นผิวของม่านแสงสีฟ้าทันที มันเปล่งแสงแวววาว และเกิดแสงทรงกลดจางๆ
ผู้แข็งแกร่งระดับผลึกของเผ่าเจ้าสมุทรผู้นั้น แผ่กลิ่นไอแข็งแกร่งออกมาโดยไม่ทันได้คิดอะไร เขาคิดจะปล่อยอาวุธจิตวิญญาณออกมาเพื่อหนีไปจากที่นี่ แต่กลับต้องพบกับเรื่องราวอันน่าตกใจ ราวกับว่าร่างของเขาถูกภูเขาหินที่หนักหมื่นจินกดทับไว้ โดยไม่สามารถกระดิกนิ้วได้เลย
ชายใบหน้ามุทะลุหวาดกลัวจนริมฝีปากสั่นระรัว ขณะที่ดูเหมือนจะพูดอะไรออกมานั้น กลับถูกม่านแสงสีฟ้ากลั้นไว้โดยที่คนอื่นไม่ได้ยินเลย
พอชายหนุ่มชุดคลุมสีขาวขยับแขน และกำนิ้วทั้งห้าเบาๆ ก็ก่อให้เกิดสายลมเย็นพัดพาเบาๆ
“เพล้ง!”
ม่านแสงสีฟ้าหมุนตัวขึ้นฟ้าเป็นลายก้นหอย ชายฉกรรจ์ที่อยู่ในนั้นถูกบิดจนมีรูปร่างที่ไม่อาจคาดคิดได้ แต่กลับไม่ระเบิดออก มันช่างแปลกประหลาดยิ่งนัก
เมื่อแสงสีฟ้าอยู่สูงจากพื้นราวๆ ห้าหกจั้ง กลับส่งเสียงดัง “เพล้ง!” แล้วกลายเป็นจุดแสงสลายไปในอากาศ ชายฉกรรจ์ที่อยู่ในนั้นก็หายสาบสูญไปโดยไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย
พอเห็นฉากนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็รู้สึกตกตะลึง ผู้ฝึกฝนระดับต่ำหลายคนมีสีหน้าซีดขาวขึ้นมา
พอผู้แข็งแกร่งเผ่าเจ้าสมุทรที่อยู่กับชายฉกรรจ์ใบหน้ามุทะลุในก่อนหน้านั้น เห็นทางฝั่งตนเองได้เอ่ยปากยอมจำนนแล้ว แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับลงมือสังหารเช่นนี้ กลับทำให้เขาตกใจจนหน้าถอดสี
“ท่านราชาปีศาจสมุทร เหตุใดท่าน…….!”
แต่เขาพูดยังไม่ทันจบ สีหน้าของราชาปีศาจเจ้าสมุทรก็เยือกเย็นขึ้นมาทันที แขนขวาที่เพิ่งปล่อยลงไปถูกยกขึ้นมาอีกครั้ง นิ้วทั้งห้าคลายออกมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็คว้าออกไปด้านหน้าเบาๆ
“ตู๊ม!”
ปราณพลังฟ้าดินบริเวณนั้นค่อยๆ ทะลักขึ้นกลางอากาศ พริบตาเดียวก็มีขนาดใหญ่จั้งกว่าๆ มันดูคล้ายฝ่ามือยักษ์สีฟ้า สามารถมองเห็นรอยบนฝ่ามือยักษ์ได้อย่างชัดเจน มันแผ่คลื่นสั่นสะเทือนอันน่าตกใจออกมา
“ข้ากับเผ่าเจ้าสมุทร มีแค่คำว่าสังหารเท่านั้น ดังนั้น……เจ้าก็ไปตายได้แล้ว!”
พริบตาที่น้ำเสียงแจ่มชัดของราชาปีศาจสมุทรดังออกมา ฝ่ามือยักษ์กลางอากาศกระพริบมาอยู่เหนือศีรษะผู้แข็งแกร่งระดับผลึกของเผ่าเจ้าสมุทรผู้นี้ทันที จากนั้นก็กดลงมาอย่างโหดเหี้ยม
ทันใดนั้น ทุกสิ่งที่อยู่บริเวณรอบๆ ค่อยๆ หยุดชะงักลง ต่อมามีเสียงระเบิดดังขึ้นใต้ฝ่ามือยักษ์ ก่อให้เกิดพายุบ้าระห่ำสีฟ้าม้วนตัวออกไปนอกทิศทาง
คนอื่นๆ เห็นสถานการณ์เช่นนี้ ก็ค่อยๆ ถอยออกไปสิบกว่าจั้ง ดวงตาเผยแววหวาดผวาออกมา ไหนเลยพวกเขาจะกล้ารับมือโดยตรง
ผู้แข็งแกร่งระดับผลึกของเผ่าเจ้าสมุทรที่อยู่ใต้ฝ่ามือยักษ์ คิดจะแสดงวิชาหลบหลีกหรือปล่อยอาวุธจิตวิญญาณออกมาต้านทานด้วยใบหน้าซีดขาว แต่พอพลังอันแข็งแกร่งรอบด้านบีบตัวแน่น เขาก็ไม่สามารถทำการเคลื่อนไหวใดๆ ได้อีก ทำได้เพียงแต่จ้องมองมือยักษ์กลางอากาศร่วงหล่นลงมา
“หยุดเดี๋ยวนี้!”
“ท่านประมุขวังเพลิงดำช่วยข้าด้วย!”
อู่เหยียนได้ยินคนผู้นี้ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับทำเหมือนไม่ได้ยิน เขาเพียงแค่ยืนจ้องมองด้วยแววตาเยือกเย็น
เมื่อครู่ คนผู้นี้ยังยอมสวามิภักดิ์ราชาปีศาจสมุทรอย่างเต็มปากเต็มคำ เวลานี้มีจุดจบเช่นนี้ เขาย่อมไม่ยอมยื่นมือเข้าช่วยอย่างแน่นอน
“พู่!” “พู่!”
ขณะที่ฝ่ามือยักษ์กดลงมา ปราณแกร่งที่ห่อหุ้มร่างกับร่างของผู้แข็งแกร่งระดับผลึกผู้นี้ ก็กลายเป็นหมอกโลหิต และกระจายหายไปในอากาศ
เมื่อทำทุกอย่างเสร็จสิ้น ราชาปีศาจสมุทรก็กวาดสายตามองกลุ่มคนเหล่านี้ด้วยแววตาเยือกเย็น
สายตาของเขาแหลมคมราวกับคมกระบี่ มันทิ่มแทงจนผิวหนังรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา คนกลุ่มนี้ต่างก็ค่อยๆ ก้มหน้าลง ไม่มีใครกล้าสบตาเขา
สุดท้ายกลับมีแค่อู่เหยียนกับเย่เทียนเหมยที่ยังคงยืนนิ่งอยู่กลางอากาศ
เมื่อเทียบกับคนอื่นๆ แล้ว หลิ่วหมิงที่อยู่ด้านหลังเย่เทียนเหมย มีระดับการฝึกฝนอยู่ในช่วงท้ายๆ และอานุภาพที่ราชาปีศาจสมุทรแผ่ออกมา มันแข็งแกร่งเกินไป โชคดีที่มีเย่เทียนเหมยช่วยเขาต้านทานพลังส่วนมากเอาไว้ได้ ดังนั้นนอกจากจะหลบสายตาด้วยความหวาดกลัวแล้ว ก็ไม่ได้รับพลังของฝ่ายตรงข้ามโดยตรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา